Skrajna Małołącka Turnia

Skrajna Małołącka Turnia
Widok z Czerwonego Grzbietu
Państwo	Polska
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	ok. 1830 m n.p.m.
Położenie na mapie Tatr Skrajna Małołącka Turnia
49°14′44,5″N 19°54′47,1″E/49,245694 19,913083

Skrajna Małołącka Turnia (ok. 1830 m) – jedna z kilku turni w północno-zachodniej grani Małołączniaka w Tatrach Zachodnich^[1]. Jej bardzo niewybitny i trawiasty wierzchołek znajduje się pomiędzy dwoma również niewybitnymi przełączkami: Małołąckim Siodłem oddzielającym go od Kobylarzowej Kopki oraz Zagonnymi Wrótkami oddzielającymi go od turniczki Zagonny Ząb. W południowo-zachodnim kierunku odchodzą od jej wierzchołka dwie grzędy, tworzące obramowanie dla Kobylarzowego Zachodu, Szarego Żlebu i Kobylarzowego Żlebu^[2].

Skrajna Małołącka Turnia jest z łatwością dostępna z Czerwonego Grzbietu. Ma jednak atrakcyjną dla taterników ścianę północno-wschodnią, obrywającą się do Wyżniego w Dolinie Małej Łąki. Od południowej strony ściana ta ograniczona jest Żlebem Pronobisa, od północnej dużą depresją opadającą z Zagonnych Wrótek. Ściana jest w większości skalista, są w niej przewieszone ścianki, liczne zachody, uskoki i płytko wcięte skalisto-trawiaste depresje. Kombinacja tych różnorodnych formacji skalnych daje możliwość pokonania ściany różnymi wariantami. Atrakcyjnym celem wspinaczkowym taterników był tutaj zwłaszcza lewy filar o wysokości około 250 m, opadający do środkowej części wielkiego żlebu Zagon. Pierwszego przejścia dokonali Janusz Bidziński i Andrzej Cynka 7 sierpnia 1980 r. Natrafili oni jednak na ślady wcześniejszego, nieopublikowanego przejścia (hak, luźne pętle). Swoje przejście tak opisywali: Ze względu na dużą ilość ruchomych traw droga wymaga bardzo starannej asekuracji^[2].

Od 1982 rejon ten jest zamknięty dla taterników, wspinaczka tutaj została przez Tatrzański Park Narodowy zakazana. Park konieczność ścisłej ochrony całego rejonu Wielkiej Turni uzasadnia tym, że jest to jedno z zaledwie pięciu miejsc w polskich Tatrach, w których kozice mogą spędzić zimę. Płoszone przez wspinaczy przenoszą się w inne rejony, gdzie giną w lawinach^[3]. Na Skrajnej Małołąckiej Turni stwierdzono też występowanie potrostka alpejskiego i traganka wytrzymałego – bardzo rzadkich roślin, w Polsce występujących tylko w Tatrach i to w nielicznych miejscach^[4].

Widok od północno-wschodniej strony

Przypisy