Skrajna Pańszczycka Czuba

Skrajna Pańszczycka Czuba
Ilustracja
Widok z podejścia na Małego Kościelca
Państwo

 Polska

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

ok. 2140 m n.p.m.

Pierwsze wejście

sierpień 1903
Walenty Gadowski, Franciszek Zbyszycki

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Skrajna Pańszczycka Czuba”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Skrajna Pańszczycka Czuba”
Ziemia49°13′39,0″N 20°02′01,4″E/49,227500 20,033722

Skrajna Pańszczycka Czuba (niem. Vordere Pańszczyca Koppe, słow. Predná paňščická čuba, węg. Elülső-Pańszczyca-púp[1]) – skalista czuba w północnej grani Skrajnego Granatu oddzielającej Pańszczycę od Doliny Czarnej Gąsienicowej. Jest to jedna z dwóch Pańszczyckich Czub. Ma wysokość około 2140 m i znajduje się pomiędzy Pańszczycką Przełączką Pośrednią (ok. 2130 m) a Pańszczycką Przełęczą (2115 m). Jest dobrze rozróżnialna od zachodniej strony, opada tutaj żebrem o wysokości 170 m w widły dwóch żlebków z przełęczy. Połączone poniżej żebra żlebki jednym korytem uchodzą do wielkiego piarżyska Kotła Czarnego Stawu Gąsienicowego. Od wschodniej strony jest nierozróżnialna, jej wierzchołek zlewa się bowiem z masywem Skrajnego Granatu. W północno-wschodniej ścianie Skrajnej Pańszczyckiej Czuby znajduje się długie pęknięcie z czterema nyżami. Jest to Pańszczycki Komin z Dziurami. Ściana ta opada do piarżyska obramowanego grzędą i ścianą Wierchu pod Fajki[2].

Pierwsze znane przejście turystyczne – granią z Pańszczyckiej Przełęczy, przez wierzchołki Pańszczyckich Czub – Walenty Gadowski i Franciszek Zbyszycki w sierpniu 1903 r.[3]

Nie prowadzi przez nią żaden szlak turystyczny, ale można na niej uprawiać wspinaczkę skalną (ale tylko od strony Doliny Gąsienicowej)[4]. Drogi wspinaczkowe dla taterników:

  • Zachodnim żebrem; II stopień trudności w skali tatrzańskiej, czas przejścia 30 min,
  • Przez Pańszczycki Komin z Dziurami; II, 1 1/2 godz.,
  • Północno-wschodnią grzędą; II, 1 1/2 godz.

Jest jedną z dwóch Pańszczyckich Czub. Przez W.H. Paryskiego były one traktowane jako część Skrajnego Granatu, z dalsza bowiem zlewają się z jego masywem[2]. W ujęciu Władysława Cywińskiego Granaty kończą się na Wyżniej Pańszczyckiej Przełączce, Pańszczyckie Czuby zatem nie należą już do Granatów[2].

Przypisy

  1. ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2016-03-20].
  2. ↑ a b c Władysław Cywiński: Granaty. Tatry. Przewodnik szczegółowy, tom 18. Poronin: Wyd. Górskie, 2013. ISBN 978-83-7104-046-7.
  3. ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część II. Zawrat – Żółta Turnia. Warszawa: Sport i Turystyka, 1951.
  4. ↑ Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN. [dostęp 2019-01-04].
Widok od północnej strony
Północna grań Skrajnego Granatu

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Wierch pod Fajki i Skrajny Granat.jpg
Autor: Krzysztof Dudzik (User:ToSter), Licencja: CC BY 3.0
Wierch pod Fajki, Pańszczyckie Czuby i Skrajny Granat
Granaty 2T15.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z Małego Kościelca
Carpathians relief location map.jpg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
  • Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
  • Geographic limits of the map:
  • N: 50.0° N
  • S: 44.25° N
  • W: 16.0° E
  • E: 27.5° E
  • GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
  • GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • Relief: SRTM30plus.
  • Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.