Skrajna Rzeżuchowa Przełączka

Skrajna Rzeżuchowa Przełączka
Predné žeruchové sedlo
Ilustracja
Skrajna Rzeżuchowa Przełączka między podpisanymi Skrajną i Zadnią Rzeżuchową Turnią
Państwo Słowacja
PasmoTatry, Karpaty
Sąsiednie szczytyZadnia Rzeżuchowa Turnia, Skrajna Rzeżuchowa Turnia
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej znajduje się punkt z opisem „Skrajna Rzeżuchowa Przełączka”
Ziemia49°12′58,8″N 20°13′03,0″E/49,216333 20,217500

Skrajna Rzeżuchowa Przełączka, Skrajna Gajnista Przełączka (słow. Predné žeruchové sedlo, niem. Vorderer Kressensattel, Östliche Gemsenturmscharte, węg. Elülső-Zerge-horhos, Keleti-Zergetorony-csorba[1][2]) – przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w środkowym fragmencie Koziej Grani – południowo-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela Zadnią Rzeżuchową Turnię na zachodzie od Skrajnej Rzeżuchowej Turni na wschodzie[2].

Stoki północne opadają z przełęczy do Doliny Białych Stawów, południowe – do Doliny Jagnięcej. Na północny wschód zbiega spod przełęczy do Niżniej Rzeżuchowej Kotliny trawiasty żleb, pod którym zbocze pokrywają kamienie. Także na południe ze Skrajnej Rzeżuchowej Przełączki spada żleb. Jest on dość wybitny i u dołu kończy się stożkiem piargowym na wysokości ok. 1820 m. W środkowym odcinku żleb ma charakter wąskiej rynny[2].

Na Skrajną Rzeżuchową Przełączkę, podobnie jak na inne obiekty w Koziej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą na siodło z Niżniej Rzeżuchowej Kotliny stokami Zadniej Rzeżuchowej Turni oraz wprost od północnego wschodu z obejściem żlebu. Trudniejsze są drogi wprost żlebem od północnego wschodu (III w skali UIAA) oraz z Doliny Jagnięcej (I)[2].

Pierwsze znane wejścia:

Nazwy Rzeżuchowych Turni i Rzeżuchowych Przełączek pochodzą od Rzeżuchowych Stawków (Niżniego i Wyżniego), nad którymi obficie rośnie rzeżucha gorzka[2][3].

Przypisy

  1. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-26].
  2. a b c d e f Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 216–218. ISBN 83-217-2472-8.
  3. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.

Media użyte na tej stronie

Mountain pass 12x12 n.svg
oriented mountain pass symbol : n ne e se
Kozia Gran.jpg
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jagnięcy Szczyt i Kozia Grań – widok z Doliny Białych Stawów (polskie podpisy).