Skriabin (zespół muzyczny)
Zespół Skriabin podczas koncertu (2011) | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | pop-rock, muzyka pop, new romantic, synth pop, post punk, nowa fala, techno, rave, dark wave, rock alternatywny, rock |
Wydawnictwo | Studija Łewa, Karawan CD, Nova Records, NAC, Boom Records, Atlantic, Real Records, Lavina Music, Moon Records |
Powiązania | Mołotow-20, ЕХО |
Skład | |
Jewhen Tołoczny Ołeksij Zwołynski Kostiantyn Suchonosow Kostiantyn Hlitin Wadym Kolisniczenko Olha Lizhunowa | |
Byli członkowie | |
Andrij Kuźmenko Rostysław Domiszewski Serhij Hera Ihor Jacyszyn Ołeksandr Skriabin Andrij Szturma Andrij Pidłużny Wołodymyr Parszenko Ołeksandr Melnyk Serhij Prysiażny Ołeksandr Striłkowski Ołena Rozumna |
Skriabin (ukr. Скрябін) – ukraiński zespół rockowy, utworzony w 1989.
Historia zespołu
Andrij Kuźmenko (1968-2015), znany także pod pseudonimem Kuźma Skriabin (ukr. Кузьма Скрябін), był założycielem, liderem oraz jedynym występującym członkiem zespołu od początku do końca jego istnienia. Późniejsi muzycy zespołu, grający w różnych zespołach (Serhij Hera, Rostysław Domiszewski, Ołeksandr Skriabin, Ihor Jacyszyn), spotkali się w studiu nagrań w Nowojaworowsku. W 1991 zespół, w trochę zmienionym składzie, wystąpił pierwszy raz na dużej scenie.
Zespół początkowo grał muzykę zbliżoną do stylu elektro czy new romantic, po 2003 zmierzając w bardziej popowym kierunku[1].
Podczas pomarańczowej rewolucji Andrij Kuźmenko został nakłoniony przez swoich pracodawców telewizyjnych do grania koncertów popierających Wiktora Janukowycza oraz jego Partię Regionów, przez co skład grupy opuściło dwoje muzyków – Serhij Hera (przeszedł do grupy Druha Rika) i Rostysław Domiszewski, a Kuźma spotkał się z krytyką w ukraińskich mediach.
Zespół dał trzy koncerty w Polsce: 30 czerwca 2012 („Europejski Stadion Kultury”), 8 listopada 2014 „Podkarpacie dla Ukrainy”) w Rzeszowie oraz 13 lipca 2013 w Górowie Iławeckim („Ekołomyja 2013”). W utworze Stari fotografiji (Stare fotografie) Kuźmienko powoływał się na słuchanie Polskiego Radia, które w latach komunizmu było dla wielu Ukraińców źródłem zachodniej muzyki[1].
2 lutego 2015 około godz. 7:20 czasu polskiego lider grupy, Andrij Kuźmenko, zginął na miejscu w wypadku samochodowym w okolicach wsi Łozuwatka koło Krzywego Rogu (86 km.; trasa – Krzywy Róg-Kirowohrad) na Ukrainie[2]. W nocy z 3 na 4 lutego 2015 lider grupy Okean Elzy, Światosław Wakarczuk wraz z dwoma muzykami sesyjnymi nagrał własną wersję wielkiego przeboju grupy Skriabin pt. Mowczaty (Milczeć), którą zadedykował pamięci Andrija Kuźmenki (wokal i gra na elektrycznym pianinie).
Po śmierci Kuźmienki muzycy zespołu zdecydowali, że nie będą nagrywali kolejnych płyt jako Skriabin. Ołeksij Zwołynski założył zespół Ispania (Іспанія), mający kontynuować nastrój i styl zespołu Skryiabin[3]. 20 maja 2015 w Kijowskim Pałacu Sportu (ukr. Київський палац спорту) oraz 21 czerwca 2015 na stadionie Arena Lwów zespół zagrał pożegnalne koncerty pt. Skriabin Trybut – koncert pamięci (Концерт пам'яті) Andrija Kuźmenki, na którym wystąpiły gwiazdy ukraińskiej estrady, które zaśpiewały utwory z repertuaru grupy Skriabin. Wśród wykonawców znaleźli się m.in.: Swiatosław Wakarczuk (Okean Elzy), Rusłana, Andrij Chlywniuk (Bumboks), Tina Karol, Walerij Charczyszyn (Druha Rika), Fahot i Fozzi (ТНМК), Żenia Hałycz (O.Torvald), Dmytro Szurow (Pianoboj), Switłana Łoboda, Braty Hadiukiny i Dzidzio[4].
Dyskografia
- Albumy
- Чуєш біль (Czujesz ból) – 1989
- Мова риб (Mowa ryb) – 1992
- Технофайт (Techonofight) – 1993
- Птахи (Ptaki) – 1995
- Мова риб (Mowa ryb) – 1997
- Казки (Bajki) – 1997
- Танець пінгвіна (Taniec pingwina) – 1998
- Хробак (Robak) – 1999
- Технофайт (Technofight) – 1999
- Еутерпа (Euterpa) – 1999
- Птахи повернулись (Ptaki powróciły) – 1999
- Модна країна (Modna kraina) – 2000
- Стриптиз (Striptease) – 2001
- Стриптиз+ (Striptease+) – 2002
- Озимі люди (Zimni ludzie) – 2002
- Рок-легенди України (Rock-legendy Ukrainy) – 2003
- Натура (Natura) – 2003
- Альбом (Album) – 2004
- Танго (Tango) – 2005
- Гламур (Glamour) – 2006
- Скрябiнос Мучачос (Skriabinos Muchachos) – 2007
- Про любов? (Przy miłości?) – 2007
- Моя еволюція (Moja ewolucja) – 2009
- Нове та найкраще (Nowe oraz najlepsze) – 2010
- Андріївський Анплягд (Andrzejowy Unplugged) – 2010
- Радіо Любов (Radio Miłość) – 2012
- Радіо Любов – лімітоване видання (Radio Miłość – wydanie limitowane) – 2012
- Балади (Ballady) – 2012
- Добряк (Dobriak) – 2013
- 25 – 2014
- Дякую люди... (Dziękuję ludzie... – album koncertowy 2CD) – 2015
- Кінець фільму (Koniec filmu) – 2015
Linki zewnętrzne
- O zespole w encyklopedii muzycznej (ukr.). rafrica.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-31)].
Przypisy
- ↑ a b Piotr Pogorzelski: Barszcz ukraiński. Wydanie II rozszerzone. Gliwice: Editio, 2014, s. 271-272. ISBN 978-83-246-9650-5.
- ↑ Андрій "Кузьма” Кузьменко загинув у ДТП - ZAXID.NET, zaxid.net [dostęp 2017-11-26] .
- ↑ Daria Tarasowa: Два роки без Кузьми. Як тепер живе гурт "Скрябін". espreso.tv, 2017-02-02. [dostęp 2017-02-05]. (ukr.).
- ↑ Друзі Кузьми Скрябіна кличуть на прощальний концерт
Media użyte na tej stronie
Логотип Скрябіна