Skunksowiec

Skunksowiec
Conepatus[1]
J.E. Gray, 1837[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – skunksowiec andyjski (C. chinga)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Parvordo

łasicokształtne

Rodzina

skunksowate

Podrodzina

Mephitinae

Rodzaj

skunksowiec

Typ nomenklatoryczny

Conepatus humboldtii J.E. Gray, 1837

Synonimy
Gatunki

9 gatunków (w tym 6 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Skunksowiec[9] (Conepatus) – rodzaj ssaka z podrodziny Mephitinae w obrębie rodziny skunksowatych (Mephitidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[10][11][12].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) samic 20–50 mm, samców 22–51 mm, długość ogona samic 12,2–34 mm, samców 14–41 mm, długość ucha samic 0,8–3,3 mm, samców 0,8–3,6 mm, długość tylnej stopy samic 2,2–9 mm, samców 3–9 mm; masa ciała 0,5–4 kg[11].

Systematyka

Etymologia

  • Conepatus: meksykańskiego nazwa conepatl najprawdopodobniej dla ryjącego zwierzęcia[13].
  • Marputius: etymologia niejasna, Gray nie wyjaśnił pochodzenia nazwy rodzajowej[14]. Gatunek typowy: Mephitis chilensis É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803 (= Vicerra chinga Molina, 1782).
  • Thiosmus: gr. θείον theion „siarka”; οσμη osmē lub οσμος osmos „zapach, odór”[15]. Gatunek typowy: Viverra mapurito J.F. Gmelin, 1788 (= Viverra semistriatus Boddaert, 1785).
  • Rhinozolis: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos „nos, pysk”; οζολις ozolis, οζολιδος ozolidos „silny zapach”[16].
  • Triodon: gr. τρι- tri- „trój-”, od τρεις treis, τρια tria „trzy”; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”[17]. Gatunek typowy: †Triodon mercedensis Ameghino, 1875 (= †Conepatus mercedensis P. Gervais & Ameghino, 1880).
  • Mamconepatus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[18].
  • Oryctogale: gr. ορυκτηρ oruktēr, ορυκτηρος oruktēros „górnik, kopacz”; γαλεη galeē lub γαλη galē „łasica”[19]. Gatunek typowy: Conepatus leuconotus Lichtenstein, 1838.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[10][9]:

  • Conepatus leuconotus (Lichtenstein, 1838) – skunksowiec białogrzbiety
  • Conepatus semistriatus (Boddaert, 1785) – skunksowiec pasiasty
  • Conepatus chinga (Molina, 1782) – skunksowiec andyjski

Opisano również gatunki wymarłe:

  • Conepatus altiramus Reig, 1952[20] (Ameryka Południowa; plejstocen).
  • Conepatus mercedensis P. Gervais & Ameghino, 1880[21] (Ameryka Południowa; plejstocen).
  • Conepatus primaevaus (Burmeister, 1866)[22] (Ameryka Południowa; plejstocen).
  • Conepatus robustus Martin, 1978[23] (Ameryka Północna; plejstocen).
  • Conepatus sanmiguelensis Wang & Carranza-Castañeda, 2008[24] (Ameryka Północna; pliocen).
  • Conepatus talarae Churcher & Zyll de Jong, 1965[25] (Ameryka Północna; plejstocen–holocen).

Uwagi

  1. ↑ Nowa nazwa dla Thiosmus Lichtenstein, 1838.
  2. ↑ Młodszy homonim Triodon G. Cuvier, 1829 (Actinopterygii).
  3. ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Conepatus J.E. Gray, 1837.

Przypisy

  1. ↑ Conepatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. ↑ a b J.E. Gray. Description of some new or little known Mammalia, principally in the British Museum Collection. „Magazine of Natural History”. New Series. 1, s. 581, 1837. (ang.). 
  3. ↑ M. Lichtenstein. Über die gattung Mephitis. „Abhandlungen der Königlichen Akademie der Wissenschaften in Berlin”. Aus dem Jahre 1836, s. 270, 1838. (niem.). 
  4. ↑ C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 58. (niem.).
  5. ↑ F. Ameghino. Nouveaux débris de l’homme et de son industrie mêlés a des ossements d’animaux quaternaires recueillis auprès de Mercedes (République Argentine). „Journal de Zoologie”. 4, s. 528, 1875. (fr.). 
  6. ↑ A.L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Mexico: Officina Tipografica de la Secretan’a de Foment, 1899. (hiszp.).
  7. ↑ C.H. Merriam. Six new skunks of the genus Conepatus. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 15, s. 161, 1902. (ang.). 
  8. ↑ H. Ihering. Os Mammiferos do Brazil meriodinal. I Contribução: Carnivora. „Revista do Museu Paulista”. 8, s. 252, 1911. (hiszp.). 
  9. ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 162. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  10. ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 448. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  11. ↑ a b J.W. Dragoo: Family Mephitidae (Skunks). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 555–558. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  12. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Conepatus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-22].
  13. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 198.
  14. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 400.
  15. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 674.
  16. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 608.
  17. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 693.
  18. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 25.
  19. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 484.
  20. ↑ O.A. Reig. Sobre la presencia de mustelidos mefitinos en la formación de Chapadmalal. „Revista del Museo Municipal de Ciencias Naturales y Traditional de Mar del Plata”. 1, s. 45, 1952. (hiszp.). 
  21. ↑ H.F.P. Gervais & F. Ameghino: Los mamiferos fosiles de la America Meridional / Les mammifères fossiles de l’Amérique du Sud. Paris; Buenos Aires: F. Savy; Igon Hermanos, 1880, s. 28. (hiszp. • fr.).
  22. ↑ H. Burmeister. Fauna Argentina. Primera parte. Mamíferos fosiles. „Anales del Museo Público de Buenos Aires”. 1, s. 144, 1866. (hiszp.). 
  23. ↑ R.A. Martin. A new Late Pleistocene Conepatus and associated vertebrate fauna from Florida. „Journal of Paleontology”. 52 (5), s. 1080, 1978. DOI: 10.2307/1303853. (ang.). 
  24. ↑ X.-m. Wang & O. Carranza-Castañeda. Earliest hog-nosed skunk, Conepatus (Mephitidae, Carnivora), from the early Pliocene of Guanajuato, Mexico and origin of South American skunks. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 154 (2), s. 388, 2008. DOI: 10.1111/j.1096-3642.2008.00411.x. (ang.). 
  25. ↑ C.S. Churcher & C.G. Zyll de Jong. Conepatus talarae n. sp. from the Talara Tar-seeps, Peru. „Life Sciences Contributions, Royal Ontario Museum”. 62, s. 4, 1965. DOI: 10.5962/bhl.title.52230. (ang.). 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Chingue (Conepatus chinga) Inao Vásquez 001.jpg
Autor: Inao Vásquez, Licencja: CC BY-SA 2.0
Los Tayos, Panguipulli, Chile