Skurwysyn

Skurwysyn – skała na wzgórzu Winnica w Tyńcu. Pod względem administracyjnym należy do Dzielnicy VIII Dębniki w Krakowie[1]. Pod względem geograficznym należy do Wzgórz Tynieckich na Pomoście Krakowskim w obrębie makroregionu Bramy Krakowskiej. Wzgórza te włączone zostały w obszar Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego[2].

Skała znajduje się u północno-zachodniego podnóża wzgórza Winnica i wznosi się przy terasie Wisły nad ulicą Promową. Tuż przy skale znajduje się parking i restauracja, a w odległości kilkudziesięciu metrów przystań promowa[1]. Skała znajduje się na terenie prywatnym. Na mocy porozumienia właściciela działki z PZA została udostępniona do wspinaczki skalnej na określonych warunkach[3].

Jak wszystkie skały Wzgórz Tynieckich jest to skała wapienna pochodząca z późnej jury[4]. Jest najdalej na południe wysuniętą częścią muru skalnego o długości około 180 m. Wspinacze wyróżniają w nim Winnicę, Mur przy Skurwysynie i właściwego Skurwysyna, na którym jest 18 dróg wspinaczkowych o zróżnicowanym stopniu trudności (II–VI.6). Wszystkie mają asekurację: 4–7 ringów (r) i stanowiska zjazdowe (st). Skała ma wysokość 12–14 m, ściany pionowe lub przewieszone z filarem, kominem i zacięciem[5].

W Skurwysynie znajduje się duży, charakterystyczny i ciemny okap. Pod nim jest Schronisko w Winnicy Drugie. W pionowej ścianie nad okapem, na wysokości około 10 m nad ziemią znajdują się trzy trudno z ziemi dostrzegalne otwory jaskiń: Tunel nad Okapem Pierwszy, Tunel nad Okapem Drugi, Tunel nad Okapem Trzeci[6].

Widok na Skurwysyna
Skurwysyn DK44 (2).jpg
Skurwysyn DK44 (3).jpg
Skurwysyn DK44 (4).jpg
Skurwysyn DK44.jpg

Drogi wspinaczkowe

  1. Amores heros VI.3+, 7r + st, 15 m
  2. Superman VI.3, 6r + st, 12 m
  3. Małpi gaj VI.4+, 7r + st, 12 m
  4. Schwarzenegger VI.5, 7r + st, 12 m
  5. Schwarz-pikuś VI.3/3+, st, 12 m
  6. Lewarnica VI.5, 7r + st, 12 m
  7. Szczwarzenegger II – ostateczna rozgrywka VI.5+, 6r + st, 12 m
  8. Przeskurwysyn VI.4, 7r + st, 12 m
  9. Wawrzynegger VI.5+/6, 7r + st, 12 m
  10. Przepikuś VI.3+, 6r + st, 14 m
  11. Terminator VI.5, 6r + st, 13 m
  12. Skurwysyn VI.3+, 7r + st, 15 m
  13. Pikuś VI.3, 6r + st, 12 m
  14. Mały pikuś VI.2, 4r + 1s + st, 12 m
  15. Tyniecka intryga VI, 5r + st, 12 m
  16. Pęknięty filarek V-, 6r + st, 12 m
  17. Rysa na honorze VI-, 6r + st, 12 m
  18. Klątwa benedyktyńska V, 6r + st, 12 m[5].

Przypisy

  1. a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2017-04-08].
  2. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  3. Porozumienie w/s skał Winnica i Skurwysyn. [dostęp 2017-04-10].
  4. Julian Zinkow: Tyniec i Wzgórza Tynieckie. Informator turystyczny. Kraków: Krakowski Ośrodek Informacji i Reklamy Turystycznej "WAWEL-TOURIST", 1978, s. 43–45.
  5. a b Skurwysyn. Baza topo portalu górskiego. [dostęp 2017-04-12].
  6. Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny [dostęp 2019-04-28].

Media użyte na tej stronie

Skurwysyn DK44.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Skała Skurwysyn w Tyńcu nad Wisłą
Skurwysyn DK44 (3).jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Skała Skurwysyn w Tyńcu nad Wisłą
Skurwysyn DK44 (4).jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Skała Skurwysyn w Tyńcu nad Wisłą
Skurwysyn DK44 (2).jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Skała Skurwysyn w Tyńcu nad Wisłą
Skurwysyn 3 DK9.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Skała Skurwysyn na Wzgórzach Tynieckich w Krakowie