Slalom równoległy

Slalom równoległy – jedna z konkurencji narciarstwa alpejskiego rozgrywana zarówno wśród mężczyzn jak i kobiet, m.in. w ramach Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim.

Zasady

Zawody indywidualne

Zawody polegają na tym, że na stoku ścigają się dwaj (lub więcej) zawodnicy, jadący na (w miarę możliwości) tak samo ustawionej trasie slalomowej. Trasa przejazdu wyznaczona jest jedynie przez wewnętrzne tyczki lub pary tyczek (w pozostałych konkurencjach bramka to tyczka (lub para tyczek) wewnętrzna i zewnętrzna). Różnica poziomów między startem a metą musi wynosić 80–100 m, a liczba bramek zawierać się w przedziale 20–30. Jeśli slalom rozgrywany jest na dwóch trasach, jedna ma tyczki niebieskie, druga – czerwone. Odległość między tymi samymi bramkami sąsiednich tras musi wynosić 6–7 m. Obaj (lub więcej) zawodnicy startują, gdy otworzą się jednocześnie ich bramki startowe. Zawody rozgrywane są metodą pucharową, do startu dopuszczanych jest 32 najlepszych zgłoszonych zawodników (zgodnie z posiadanymi przez nich punktami FIS). Charakter trasy odpowiada slalomowi lub krótkiej trasie slalomu giganta, na której niektórzy zawodnicy używają również bardzo krótkich nart (165 cm).

Zawody drużynowe

Zawody drużynowe odbywają się również systemem pucharowym. Do zawodów dopuszczanych jest 16 lub 8 reprezentacji krajowych. Jeśli któraś reprezentacja nie wystartuje, nie jest dodawana żadna inna reprezentacja (tak było w Mistrzostwach Świata w narciarstwie alpejskim w 2011 roku, gdy wystartowało 11 drużyn). W każdej reprezentacji zgłaszanych jest 4–6 zawodników (co najmniej 2 kobiety i 2 mężczyzn), ale w danej rundzie startuje 4 (2 mężczyzn i 2 kobiety), w której kobiety i mężczyźni jadą na zmianę: kobieta drużyny A na niebieskiej trasie, mężczyzna drużyny A na niebieskiej trasie, kobieta drużyny A na czerwonej trasie i mężczyzna drużyny A na czerwonej trasie. Za wygranie przejazdu drużyna zdobywa punkt. Do kolejnej rundy awansuje drużyna, która zdobędzie więcej punktów (4:0 lub 3:1, jeśli w każdym przejeździe choć jeden zawodnik dojedzie do mety), w przypadku remisu awansuje ta drużyna, której łączny czas lepszego mężczyzny i lepszej kobiety jest lepszy.

Historia

Po raz pierwszy zawody w slalomie równoległym w ramach Pucharu Świata rozegrano w 1975 roku w Val Gardena. Później – przez kilkanaście lat – rozgrywano zawody jedynie w ramach Pucharu Narodów lub jako dyscypliny pokazowe prezentowane na koniec sezonu Pucharu Świata. W 1986 r. w Wiedniu po raz pierwszy rozegrano zawody przy sztucznym świetle. W latach 1986 i 1987 przeprowadzono dwa pokazowe zawody kobiet w Olympiapark w Monachium. Na każdych zawodach było ok. po 50 tysięcy widzów. W 1997 roku rozegrano w ramach Pucharu Świata dwie konkurencje w slalomie równoległym (w Tignes i Mammoth Mountain), w tym jedną w równoległym slalomie gigancie. W 2009 roku przeprowadzono dwukrotnie promocyjne zawody w slalomie równoległym w Moskwie (2 stycznia i 21 listopada).

Po kilkunastoletniej przerwie zawody Pucharu Świata w slalomie równoległym zostały rozegrane w Monachium 2 stycznia 2011 roku^[1]. Zwyciężyli Maria Pietilä-Holmner i Ivica Kostelić. Zawody obserwowało 30 tysięcy widzów.

W ramach Mistrzostw Świata w Narciarstwie Alpejskim w 2011 roku rywalizację drużynową rozegrano w dniu 16 lutego 2011 roku w Garmisch-Partenkirchen w Niemczech w postaci slalomu równoległego (giganta). Zakwalifikowano do niego 16 najwyżej punktowanych drużyn w klasyfikacji FIS^[2]. Pięć z nich (Norwegia, Słowenia, Finlandia, Japonia i Liechtenstein) zdecydowało się nie brać udziału w tych zawodach, ostatecznie startowało 11 drużyn (spośród których 5 najwyżej punktowanych otrzymało dziką kartę i awansowało do ćwierćfinału bez udziału w eliminacjach).

Na zamknięcie sezonu 2010/11 20 marca 2011 roku w ośrodku narciarskim Lenzerheide w Szwajcarii w ramach Pucharu Świata FIS rozegrano zawody drużynowe (również w gigancie) o nazwie Nations Team Event, których rezultaty nie liczyły się jednak do punktacji pucharu. Na starcie stanęło 9 drużyn, spośród których Czechy musiały walczyć z Chorwacją o awans do ćwierćfinału (wygrały Czechy). Pozostałe 7 drużyn (Austria, Francja, Kanada, Niemcy, Szwajcaria, Szwecja i Włochy) miało dziką kartę.

W sezonie 2011/2012 zawody noworoczne w Monachium nie były rozgrywane. Natomiast 21 lutego 2012 roku rozegrano w Moskwie zawody slalomu równoległego kobiet i mężczyzn. Zawody zostały rozegrane na terenie Kompleksu Sportowego Łużniki przy sztucznym oświetleniu na sztucznym stoku o wysokości ok. 60 m^[3].

Od 2012 roku niektóre zawody slalomu równoległego rozgrywane są w formule City Event. Jest to dyscyplina łącząca cechy slalomu i slalomu giganta: system pucharowy, co najmniej 20 bramek oddalonych od siebie o co najmniej 10 m, bramki zaznaczone tylko jedną, wewnętrzną, podwójną tyczką; wymagania sprzętowe jak dla slalomu^[4].

W sezonie 2012/2013 zawody w ramach Pucharu Świata FIS w slalomie równoległym były rozgrywane kolejny raz w formule City Event dwukrotnie dla obu płci:

zawody noworoczne, 1 stycznia 2013 roku w Monachium o 17:45 w Olympiapark München
zawody 29 stycznia 2013 roku w Moskwie 29 stycznia o 17:00 (CET).

W sezonach 2013/2014, 2014/2015 i 2015/2016 zawody planowane w formule City Event w Monachium 1 stycznia zostały odwołane^[5].

Od sezonu 2015/2016 zawody slalomu równoległego w ramach Pucharu Świata są rozgrywane trzykrotnie w sezonie:

w grudniu w Alta Badia (mężczyźni w slalomie gigancie, w grudniu 2017 roku rozegrano również równoległy slalom kobiet w Courchevel)
1 stycznia w Oslo (w 2018 roku) (obie płcie w formule City Event)
pod koniec stycznia lub lutym w Sztokholmie (obie płcie w formule City Event).

24 lutego 2018 roku po raz pierwszy w programie Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Pjongczangu odbyły się drużynowe zawody w slalomie równoległym. Trasa liczyła 26 bramek i uskok (po 9 bramce). W zawodach wzięło udział 16 drużyn: Austria, Korea Południowa (awans Austrii), Szwecja, Słowenia (awans Szwecji), USA, Wielka Brytania (awans Wielkiej Brytanii), Sportowcy olimpijscy z Rosji, Norwegia (awans Norwegii), Czechy, Włochy (awans Włoch), Francja, Kanada (awans Francji), Niemcy, Słowacja (awans Niemiec), Szwajcaria i Węgry (awans Szwajcarii). W półfinale Austria pokonała Szwecję, Norwegia Wielką Brytanię, Francja Włochy i Szwajcaria Niemcy. W finale Szwajcaria pokonała Austrię, a Norwegia Francję.

Szwajcaria (złoto) wystąpiła w składzie: Denise Feierabend, Wendy Holdener, Daniel Yule i Ramon Zenhäusern
Austria (srebro): Katharina Gallhuber, Katharina Liensberger, Michael Matt i Marco Schwarz
Norwegia (brąz): Nina Løseth, Kristin Lysdahl, Sebastian Foss Solevåg i Leif Kristian Nestvold-Haugen^[6].

Wyniki

Pełna lista zawodów (w tym pokazowych) w slalomie równoległym rozgrywanych w ramach lub przy okazji Pucharu Świata oraz olimpiad zimowych (zawody drużynowe).

Zawody indywidualne

Data	Ośrodek	Mężczyźni	Kobiety	Dyscyplina
22-23 marca 1975	Val Gardena*	Gustav Thöni	Monika Kaserer	Slalom
20 marca 1976	Mont St. Anne	Franco Bieler	Bernadette Zurbriggen	Slalom
19 marca 1978	Arosa	Phil Mahre	Annemarie Moser-Pröll	Slalom
16 marca 1980	Saalbach	Anton Steiner	Annemarie Moser-Pröll	Slalom
30 marca 1981	Laax	Ingemar Stenmark	Tamara McKinney	Slalom
28 marca 1982	Montgenèvre	Phil Mahre	Maria Epple	Slalom
21 marca 1983	Furano	Ingemar Stenmark	Anne-Flore Rey	Slalom
25 marca 1984	Oslo	Hans Enn	Olga Charvátová	Slalom
6 stycznia 1986	Wiedeń	Ivano Edalini	-	Slalom
23 marca 1986	Bromont	Paul Frommelt	Vreni Schneider	Slalom
22 grudnia 1987	Bormio	Pirmin Zurbriggen	Brigitte Oertli	Slalom
27 marca 1988	Saalbach	Alberto Tomba	Christina Meier-Höck	Slalom
11 marca 1989	Shiga Kōgen	Bernhard Gstrein	Chantal Bournissen	Slalom
24 marca 1991	Waterville	Urs Kälin	Anita Wachter	Slalom
24 października 1997	Tignes*	Josef Strobl	Leïla Piccard	Slalom gigant
28 listopada 1997	Mammoth Mountain*	-	Hilde Gerg	Slalom
2 stycznia 2011	Monachium*	Ivica Kostelić	Maria Pietilä-Holmner	Slalom
21 lutego 2012	Moskwa*	Alexis Pinturault	Julia Mancuso	Slalom
1 stycznia 2013	Monachium*	Felix Neureuther	Veronika Velez-Zuzulová	Slalom gigant
29 stycznia 2013	Moskwa*	Marcel Hirscher	Lena Dürr	Slalom
21 grudnia 2015	Alta Badia*	Kjetil Jansrud	-	Slalom gigant
23 lutego 2016	Sztokholm*	Marcel Hirscher	Wendy Holdener	City Event
19 grudnia 2016	Alta Badia*	Cyprien Sarrazin	-	Slalom gigant
31 stycznia 2017	Sztokholm*	Linus Straßer	Mikaela Shiffrin	City Event
18 grudnia 2017	Alta Badia*	Matts Olsson	-	Slalom gigant
20 grudnia 2017	Courchevel*	-	Mikaela Shiffrin	Slalom
1 stycznia 2018	Oslo* (Holmenkollen)	André Myhrer	Mikaela Shiffrin	City Event, 18 bramek
30 stycznia 2018	Sztokholm*	Ramon Zenhäusern	Nina Haver-Løseth	City Event
9 grudnia 2018	Sankt Moritz*	-	Mikaela Shiffrin	Slalom
17 grudnia 2018	Alta Badia	Marcel Hirscher	-	Slalom gigant
1 stycznia 2019	Oslo*	Marco Schwarz	Petra Vlhová	City Event
19 lutego 2019	Sztokholm*	Ramon Zenhäusern	Mikaela Shiffrin	City Event

* – zawody zaznaczone kolorowym tłem były liczone do punktacji Pucharu Świata.

Zawody drużynowe

Data	Ośrodek	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	4. miejsce	Dyscyplina	Szczegóły
14 marca 2010	Garmisch-Partenkirchen	Czechy	Szwajcaria	Austria	Chorwacja	Slalom gigant	Puchar Świata w narciarstwie alpejskim, wyniki na stronie FIS
13 lutego 2011	Garmisch-Partenkirchen	Francja	Austria	Szwecja	Włochy	Slalom gigant	Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2011, wyniki na stronie FIS
20 marca 2011	Lenzerheide	Niemcy	Włochy	Austria	Szwajcaria	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
5 marca 2012	Roccaraso	Słowenia	Włochy	Szwajcaria	Austria	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
16 marca 2012	Schladming	Austria	Szwajcaria	Szwecja	Stany Zjednoczone	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
12 lutego 2013	Schladming	Austria	Szwecja	Niemcy	Kanada	Slalom gigant	Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2013, wyniki na stronie FIS
23 lutego 2013	Quebec	Szwecja	Szwajcaria	Kanada	Austria	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
15 marca 2013	Lenzerheide	Niemcy	Szwecja	Włochy	Austria	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
25 lutego 2014	Innsbruck	Szwecja	Norwegia	Szwajcaria	Stany Zjednoczone	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
14 marca 2014	Lenzerheide	Szwajcaria	Stany Zjednoczone	Austria	Włochy	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
10 lutego 2015	Vail – Beaver Creek	Austria	Kanada	Szwecja	Szwajcaria	Slalom gigant	Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2015, wyniki na stronie FIS
20 marca 2015	Méribel	Szwajcaria	Szwecja	Austria	Włochy	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
18 marca 2016	Sankt Moritz	Szwajcaria	Niemcy	Szwecja	Francja	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
14 lutego 2017	Sankt Moritz	Francja	Słowacja	Szwecja	Szwajcaria	Slalom gigant	Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2017, wyniki na stronie FIS
17 marca 2017	Aspen	Szwecja	Niemcy	Francja	Włochy	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
24 lutego 2018	Yongpyong	Szwajcaria	Austria	Norwegia	Francja	Slalom gigant	Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018, wyniki na stronie FIS
16 marca 2018	Åre	Szwecja	Francja	Niemcy	Austria	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
12 lutego 2019	Åre	Szwajcaria	Austria	Włochy	Niemcy	Slalom gigant	Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2019, wyniki na stronie FIS
15 marca 2019	Grandvalira	Szwajcaria	Norwegia	Niemcy	Kanada	Slalom gigant	Puchar Świata, wyniki na stronie FIS

Wyniki w zawodach drużynowych, mimo że rozgrywanych w ramach Pucharu Świata, na mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich, nie są liczone do punktacji Pucharu Świata.