Slash

Slash

Slash (2015)
Imię i nazwisko	Saul Hudson
Data i miejsce urodzenia	23 lipca 1965 Stoke-on-Trent, Wielka Brytania
Instrumenty	gitara elektryczna, banjo
Gatunki	hard rock
Zawód	muzyk
Aktywność	od 1983
Wydawnictwo	UZI Suicide, Geffen Records, Koch Records, RCA, Snakepit Records
Powiązania	Myles Kennedy, The Conspirators
Instrument
Gibson Les Paul
Zespoły
Guns N’ Roses (1985–1996, od 2016) Slash’s Snakepit (1994–1995, 1998–2002) Slash's Blues Ball (1996–1998) Velvet Revolver (2003–2008, 2012) Slash ft. Myles Kennedy and The Conspirators (od 2012)
Strona internetowa

Slash, właśc. Saul Hudson^[1] (ur. 23 lipca 1965 w Stoke-on-Trent^[2][3][4][5]) – brytyjsko-amerykański gitarzysta rockowy. Zasłynął przede wszystkim z występów z zespołem Guns N’ Roses, którego był członkiem w latach 1985–1996 oraz od 2016 do teraz. Od 2003 do 2008 roku był gitarzystą formacji Velvet Revolver. Współpracował także z Michaelem Jacksonem^[6], owocem ich współpracy były utwory: „Black or White”, „Give In to Me”, „D.S.”, „Privacy” oraz „Morphine”. Jak sam przyznaje, duży wpływ na jego grę na gitarze miał Jimi Hendrix, a także gitarzysta zespołu Black Sabbath – Tony Iommi^{[7][8][9][10]}.

W 2004 roku muzyk został sklasyfikowany na 15. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według czasopisma „Guitar World”^[11][12][13].

Życiorys

Wczesne lata

Saul Hudson urodził się 23 lipca 1965 w Stoke-on-Trent w angielskim hrabstwie Staffordshire (według niektórych źródeł jego miejscem urodzenia jest Londyn^[14][15][16]). Swoje imię otrzymał po artyście grafiku i karykaturzyście pochodzenia rumuńsko-żydowskiego Saulu Steinbergu^[17]. Jego matka, Ola Jorjan Hudson (z domu Oliver; ur. 1946, zm. 2009 na raka płuc), była afrykańsko-amerykańską projektantką mody, która miała na koncie zaprojektowanie scenicznych kostiumów dla Diany Ross, The Pointer Sisters, Steviego Wondera, Janet Jackson, Johna Lennona i Davida Bowiego^[18][19][16], zaś ojciec, Charles Anthony Hudson, był angielskim artystą specjalizującym się w projektowaniu okładek albumów muzycznych – stworzył okładki m.in. dla takich muzyków jak Neil Young czy Joni Mitchell^{[20][21][5][16]}. Ma brata Albiona, zwanego „Ashem”^[22].

Gdy Saul miał 11 lat, jego rodzice rozstali się^[5]. Przeniósł się wtedy wraz z matką ze Stoke-on-Trent do amerykańskiego Los Angeles, podczas gdy jego ojciec pozostał w Anglii^[23][24][5]. Saul dorastał w zamożnym, artystycznym domu, w którym częstymi gośćmi byli przedstawiciele rockowej bohemy, m.in. David Geffen, Iggy Pop i Ronnie Wood^[16]. W szkole natomiast był samotnikiem i outsiderem^[16][5]. W wieku 15 lat dostał od babci ze strony matki hiszpańską gitarę z tylko jedną struną^[16]. Grę na niej ćwiczył nawet przez 12 godzin dziennie^[16][5]. Jak sam wspominał, gdy zaczął na niej grać, ujawniła się „wybuchowa i progresywna” część jego osobowości, o której istnieniu dotychczas nie wiedział^[16]. Wówczas też zyskał swój pseudonim, „Slash”. Nadał mu go aktor Seymour Cassel, z którego dziećmi się przyjaźnił^[16]. Genezę pseudonimu Hudson wyjaśniał następująco: „(Cassel) nazywał mnie Slashem, bo byłem ambitnym, początkującym gitarzystą, zawsze zajętym, nigdy nie mającym wolnego czasu. Zawsze się spieszyłem, więc zaczął mnie nazywać w ten sposób i tak już zostało”^[16].

Kariera

Jednym z pierwszych utworów, które zagrał, był „Smoke on the Water” zespołu Deep Purple. Duży wpływ na muzykę Slasha mieli tacy wykonawcy jak: Bob Dylan, The Kinks, Led Zeppelin, The Rolling Stones, Jimi Hendrix, Jeff Beck, Neil Young i Aerosmith^[16][5]. Jego ulubionym albumem był Rocks zespołu Aerosmith^[16]. Mając obsesję na punkcie nauki gry na gitarze, opuszczał lekcje w szkole Beverly Hills High School^[21], a w końcu porzucił szkołę, nie kończąc 11 klasy^[16]. Niedługo później wraz z grającym na perkusji Stevenem Adlerem założył zespół Road Crew. Wiosną 1985 roku Slash i Adler zostali zaproszeni przez Axla Rose’a do grania w nowo utworzonym zespole Guns N’ Roses po tym, jak jego perkusista i gitarzysta prowadzący przestali pojawiać się na próbach^[16]. Gra w zespole przyniosła muzykowi największą popularność^[25].

Po światowej trasie koncertowej, w latach 1989–1991 nasiliły się jego problemy z nadużywaniem narkotyków, szczególnie heroiny i kokainy^[26].

Razem z Guns N’ Roses Slash nagrał wiele dobrze przyjętych albumów (m.in. Appetite for Destruction, G N’ R Lies, Use Your Illusion I i Use Your Illusion II) oraz utworów (np. „November Rain” czy „Welcome to the Jungle”). Grając w tym zespole, stworzył na swoim Gibsonie Les Paul charakterystyczne hardrockowe riffy, które można usłyszeć w takich utworach jak „Paradise City” czy „Sweet Child O’ Mine”^[16]. W październiku 1996 roku muzyk rozstał się z Guns N’ Roses^[16]. W 1994 roku założył formację Slash’s Snakepit, a po jej rozpadzie w 1995 roku kolejny zespół: Slash's Blues Ball. W 1998 roku reaktywował Slash’s Snakepit i grał w nim do 2001 roku.

Slash i Scott Weiland podczas koncertu Velvet Revolver w Londynie w 2007 roku

Od 2002 roku gra we własnym zespole, Velvet Revolver^[27]. Razem z nim współtworzą go Matt Sorum (były perkusista Guns N’ Roses), Duff McKagan (były basista Guns N’ Roses) i Dave Kushner (były gitarzysta Wasted Youth). W 2002 roku czasopismo „Total Guitar” przedstawiło zestawienie 100 najlepszych gitarzystów (Top 100 Guitarists), w którym Slash zajął 4. miejsce, ustępując tylko Jimiemu Hendriksowi (1), Jimmy’emu Page’owi (2) oraz Ericowi Claptonowi (3)^[28].

W kwietniu 2010 roku nakładem EMI Label Services i Roadrunner Records ukazał się solowy album gitarzysty zatytułowany Slash^[29]. Gościnnie w nagraniach wzięli udział: Ian Astbury, Chris Cornell, Rocco DeLuca, Fergie, Dave Grohl, Myles Kennedy, Kid Rock, Lemmy Kilmister, Adam Levine, Steven Adler, Duff McKagan, Izzy Stradlin, M. Shadows, Ozzy Osbourne, Iggy Pop, Nick Oliveri oraz Andrew Stockdale^[29].

W maju 2012 roku do sprzedaży trafił jego drugi studyjny album zatytułowany „Apocaliptic Love”, na który występuje z Mylesem Kennedym oraz grupą The Conspirators. Wydany został przez wydawnictwo Dik Hayd International, natomiast producentem został również Eric Valentine. Album ten został o wiele lepiej oceniony przez krytyków i dziennikarzy niż debiutancki z 2010 roku.

Jego trzeci studyjny album World on Fire we współpracy z Kennedym oraz The Conspirators został wydany we wrześniu 2014 roku również przez Dik Hayd International. Zawiera aż 17 utworów, zebrał stosunkowo dobre opinie.

W 2016 roku gitarzysta oficjalnie powrócił do Guns N’ Roses wraz z basistą Duffem McKaganem. Pierwszy wspólny (niezapowiedziany) występ „nowego składu” odbył się 1 kwietnia tego samego roku, podczas którego Axl Rose upadł i złamał nogę.

We wrześniu 2018 roku Hudson, Myles i Conspirators wydali Living The Dream. Wydawcą albumu jest własna wytwórnia Slasha – Snakepit Records.

11 lutego 2022 roku ukazała się płyta 4. Jak wskazuje tytuł jest to czwarty album studyjny Slasha z udziałem Mylesa Kennedy'ego i The Conspirators oraz piąty solowy album gitarzysty. Krążek został wydany nakładem nowej wytwórni Gibson Records. Album był nagrany w studiu Nashville, a jego producentem jest Dave Cobb. 20 października 2021 roku premierę miał singiel „The River Is Rising”, zapowiadający płytę.

Życie prywatne

Slash i Perla Ferrar-Hudson w 2012 roku

Romansował z aktorkami porno – Christy Canyon i Savannah^[21], a także Pamelą Anderson i Bobbie Brown. Spotykał się z Melissą Fisher (1978), Pamelą Manning (1983), Michelle Young (1984), Monique Lewis (1985), Sally McLaughlin (1987-88), Sandrą Scream (1987), Lois Ayres (1987), Traci Lords (1989) i Meegan Hodges (1989)^[30]. W styczniu 1990 roku poznał Renee Suran, którą poślubił 10 października 1992 roku w Marina del Rey w Kalifornii. W październiku 1997 roku para wzięła rozwód. W 1996 roku spotykał się z Angelą Jones. W październiku 1997 związał się z Perlą Ferrar, którą poślubił 15 października 2001 roku na Hawajach. Mają dwóch synów – Londona Emilio (ur. 28 sierpnia 2002)^[31] i Casha Anthony’ego (ur. 23 czerwca 2004)^[32]. Od października 2014 roku małżeństwo pozostaje w separacji^[33]. Ich rozwód miał miejsce w 2018 roku i jego wynikiem było przejęcie połowy majątku gitarzysty przez już byłą żonę, co jest wynikiem niepodpisanej wcześniej intercyzy.

W 2008 roku wziął udział w kampanii społecznej sprzeciwiającej się wprowadzeniu w amerykańskim stanie Kalifornia poprawki legislacyjnej zamykającej drogę parom jednopłciowym do zawierania małżeństw (tzw. Propozycja 8)^[34].

Publikacje

• Slash, 2008, It Books, ISBN 978-0-06-135143-3.

Instrumentarium

Dyskografia

Albumy solowe

Albumy koncertowe

Single

Inne

Wybrana filmografia

Nagrody i wyróżnienia

Przypisy