Slavín (mauzoleum)
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | Wyszehrad |
| Typ cmentarza | mauzoleum |
| Stan cmentarza | czynny |
| Liczba pochówków | 54 |
| Data otwarcia | 1893 |
| Data ostatniego pochówku | 2006 |
Położenie na mapie Pragi  | |
Położenie na mapie Czech  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
 50°03′53,10″N 14°25′08,01″E/50,064750 14,418892 | |
Slavín – mauzoleum położone w Pradze, we wschodniej części Cmentarza Wyszehradzkiego. Pod koniec XIX wieku powstała idea budowy panteonu, miejsca będącego zespołem połączonych grobowców, przeznaczonych do pochówków wybitnych osobistości czeskiej kultury, sztuki, nauki i techniki.
Historia
Fundatorami budowy byli burmistrz Smíchova Petr Fischer i rektor parafii wyszehradzkiej, Mikuláš Karlach. Przekazali mauzoleum patriotycznemu stowarzyszeniu Svatobor, które miało nim zarządzać. Architekt Antonin Wiehl przedstawił dwa projekty, z których projekt kaplicy został natychmiast odrzucony. Wybrano wersję zespołu monumentalnych grobowców oraz arkad z katakumbami. Obiekt powstał w latach 1889–1893 we wschodniej części Cmentarza Wyszehradzkiego, w formie neorenesansowych arkad i grobowców, które ozdobiono rzeźbami dłuta Josefa Maudera. Pierwszy pogrzeb miał miejsce osiem lat po zakończeniu budowy, w 1901 spoczął tu poeta Julius Zeyer. W 1929 przeprowadzono pierwszą przebudowę i remont, pracami kierował Josef Fanta.
Pochowani
- Poeci i pisarze
- Julius Zeyer, Josef Václav Sládek, Jaroslav Vrchlický, Růžena Svobodová, Jan Klecanda, Jaroslav Hilbert, Antonín Klášterský, František Xaver Svoboda, Josef Hora, Karel Toman, Marie Pujmanová, Josef Štefan Kubín
- Aktorzy
- Otýlie Beníšková, Zdeněk Štěpánek, Vítězslav Vejražka, Eduard Kohout, Ladislav Boháč, Jaroslav Marvan, Karel Höger
- Malarze
- Vojtěch Hynais, Alfons Mucha, Václav Špála, Antonín Pelc, Antonín Strnadel
- Rzeźbiarze
Josef Václav Myslbek, Jan Štursa, Bohumil Kafka, Ladislav Šaloun, Jan Lauda
- Śpiewacy operowi
- Ema Destinnová, Otakar Mařák, Vilém Zítek, Richard Kubla, Kamila Ungrová, Václav Bednář
- Pianiści
- Jan Heřman, František Maxián
- Skrzypkowie
- Jan Kubelík, Jaroslav Kocian, Karel Hoffmann
- Architekci
- Kamil Hilbert, Josef Gočár, Karel Honzík, Jaroslav Fragner
- Wynalazcy
- Dyrygenci i kompozytorzy
- Reżyserzy
- Ferdinand Pujman, Vojta Novák
- Historycy
- Václav Vladivoj Tomek
- Archeolodzy
- Filolodzy
- Josef Král, Oldřich Hujer
- Historycy literatury
- Jan Václav Novák
- Ekonomiści
- Josef Gruber
- Krytycy i historycy teatru
- Karel Engelmüller
Zmarły w 1976 aktor Eduard Kohout został pochowany w Slavínie wbrew swojej ostatniej woli, natomiast ciało Jana Nerudy, które zostało ekshumowane do mauzoleum, po protestach krewnych ponownie pochowano w rodzinnym grobie.
Bibliografia
- Zdeněk Wirth: Antonín Wiehl a česká renesance. Praha: Jan Štenc, 1921, s. 21–27.
- Petra Kernová: Sochař Josef Mauder (1854–1920). Olomouc: 2011, s. 23–24. – praca dyplomowa z Uniwersytetu Palackého w Ołomuńcu (Wydział Filozoficzny, Katedra Sztuk Pięknych, dr Alena Kavčáková)
- Václav Liška: Slavín. Zpráva o rekonstrukci. Praha: Svatobor, 2006. ISBN 80-86946-07-X.
Media użyte na tej stronie
Autor:
Map of Prague, Czech Republic
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of the Czech Republic
Symbol miejsca kultu do legendy mapy
Autor: Enfo, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ta ilustracja pokazuje chroniony obiekt zabytkowy w Republice Czeskiej o numerze