Smardzów (powiat wrocławski)

Artykuł51°1′36.30″N 17°5′6.61″E
- błąd0 m
WD50°59'N, 17°8'E
- błąd19830 m
Odległość11 m
Smardzów
wieś

Stacja w Smardzowie
Państwo Polska
Województwo dolnośląskie
Powiatwrocławski
GminaSiechnice
Wysokość126 m n.p.m.
Liczba ludności (2015)256[1]
Strefa numeracyjna71
Tablice rejestracyjneDWR
SIMC0881176
Położenie na mapie gminy Siechnice
Mapa konturowa gminy Siechnice, po lewej znajduje się punkt z opisem „Smardzów”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Smardzów”
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego
Mapa konturowa powiatu wrocławskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Smardzów”
Ziemia51°01′36,30″N 17°05′06,61″E/51,026750 17,085169
Strona internetowa

Smardzówwieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Siechnice.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.

Nazwa

Pierwsza wzmianka o miejscowości w formie Smarscuici pochodzi z 1155 roku. Nazwa była później notowana także w formach Zmarsovici (1155), Smarseuici (1155), Smarchou (1193), Zmarchow (1204), Smarchou (1220), Smarchouo (1245), Smarchow (1281), Smarczow (1282), Smartscow (1284), Smartow (ok. 1300), Smarszow (1305), Smartschow (1314), Smortsch (1314), Smartzow (1353), Smarczow (1353), Smarczaw (1425), Smartschen (1666-67), Schmortsch (1743), Smartzow (1810), Schmortsch, Smarczow (1845), Schmortsch, Schmartsch, Smarczow (1887), Smardzyn, Schmartsch (1896), Dörfel (1937), Schmartsch, Dörfel (1941), Smardzowice (1945), Smardzów (1947)[2][3].

Najstarsze zapisy wskazują, że nazwa wsi miała pierwotnie formę Smardzewicy i była to nazwa patronimiczna, wywodzącą się od nazwy osobowej Smardz, utworzona przez dodanie przyrostka -icy. Później nazwa została przekształcona do postaci Smarzów lub Smardzów (także Smardzowo)[3], być może od nazwy osobowej Smarz, Smardz z sufiksem -ów, lub od nazwy pospolitej smardz, czyli ‘rodzaju grzybów z klasy workowców’. Do języka niemieckiego została przejęta w formie Schmartsch. Władze hitlerowskie zmieniły nazwę na Dörfel[2]. Po II wojnie światowej funkcjonowała polska nazwa przejściowa Smardzowice, a nazwę Smardzów oficjalnie przyjęto 12 lutego 1948 roku[4].

Społeczeństwo

W Smardzowie kultywowana jest pamięć o mieszkańcach wsi Barysz na Podolu, którzy padli ofiarą barbarzyństwa nacjonalistów ukraińskich. Co roku w przedostatnią sobotę sierpnia odbywają tam się uroczystości upamiętniające[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. Gmina Siechnice wykaz ludności w poszczególnych miejscowościach. Urząd Miejski w Siechnicach. [dostęp 2015-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-09)].
  2. a b Słownik etymologiczny nazw geograficznych Śląska. pod red. Stanisławy Sochackiej. T. 11, Roż-Sów. Opole: Wydawnictwo Instytut Śląski, 2007, s. 127-128. ISBN 83-7126-195-0.
  3. a b Józef Domański: Nazwy miejscowe dzisiejszego Wrocławia i dawnego okręgu wrocławskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 98.
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 grudnia 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1948 r. nr 14, poz. 55).
  5. Upamiętnienie Kresowian w Smardzowie, Blok Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, 29 sierpnia 2013

Media użyte na tej stronie

Lower Silesian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 51.9134 N
  • S: 49.9809 N
  • W: 14.7603 E
  • E: 17.9091 E
POL województwo dolnośląskie flag.svg
Flaga województwa dolnośląskiego
Smardzów, Stacja kolejowa Smardzów Wrocławski - fotopolska.eu (136453).jpg
(c) Danuta B. / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0
Stacja w Smardzowie położona jest na linii Wrocław - Międzylesie. Niepozorny, parterowy budynek dworca ma elewację z cegły klinkierowej, którą barbarzyńcy pomalowali farbą. Dwutorowa linia jest jak najbardziej czynna, nieużywane są boczne tory, których istnienie wskazują już tylko takie elementy jak kozioł uporowy na pierwszym planie.