Smerfy

Figurki Smerfów Łasucha (w komiksach Kucharza) i Smerfetki

Smerfy (fr. Les Schtroumpfs, ang. The Smurfs) – bajkowa rasa małych, niebieskich stworzeń, wykreowanych przez belgijskiego rysownika komiksowego Pierre’a Culliforda, tworzącego pod pseudonimem Peyo. Smerfy są bohaterami serii komiksowej, filmów i serialu animowanego. Od śmierci Peyo w 1992 r. serię komiksową tworzą różni scenarzyści i rysownicy we współpracy z synem artysty, Thierrym Cullifordem.

Komiks

Peyo był autorem serii komiksowej Johan & Pirlouit, zamieszczanej w odcinkach w belgijskim czasopiśmie „Le Journal de Spirou”. Jej akcja rozgrywała się w średniowiecznej Europie. Bohater o imieniu Johan pełni w niej rolę pazia królewskiego. Towarzyszy mu wierny, lecz chełpliwy giermek-karzeł imieniem Sójka (w oryginale Pirlouit). Johan wyrusza w obronie uciśnionych na swym wiernym koniu, za nim podąża Sójka na swym koźle Biquette. Są obowiązkowi, wierni królowi i odważni.

23 października 1958 Peyo wprowadził do komiksu nową grupę bohaterów, co samo w sobie nie wywołało większych emocji, gdyż Johan i Sójka nieustannie napotykali na swej drodze nowych ludzi i odwiedzali dziwne miejsca. W tym odcinku ich zadaniem było odzyskanie magicznego fletu, co wymagało pomocy ze strony czarodzieja Homnibusa, który do realizacji zadania powołał do istnienia grupkę niebieskich skrzatów. W taki sposób narodziły się Smerfy (w oryginale Schtroumpfs).

Schtroumpf (wym. „sztrumpf”) jest wymyślonym słowem. Według informacji z wywiadu przeprowadzonego z Peyo, nazwa przyszła mu na myśl w czasie, kiedy prosił przyjaciela o sól podczas obiadu: próbując przypomnieć sobie słowo, które wyleciało mu z pamięci, ostatecznie rzekł: „Passe-moi le schtroumpf” („Podaj mi schtroumpf”). Słowo, które brzmi podobnie do niemieckiego strumpf (skarpeta), co jest zbiegiem okoliczności, zostało następnie przetłumaczone na prawie 30 języków. W każdym przypadku małe, niebieskie ludziki okazały się komercyjnym przebojem. Smerfy zdobyły szybko tak dużą popularność, że stały się bohaterami oddzielnej serii komiksowej, która w krótkim czasie osiągnęła wielki sukces.

Tomy

Seria Smerfy (fr. Les Schtroumpf)

Les Schtroumpfs
Francuskie logo Smerfów
TomTytuł i rok I wydania polskiegoTytuł i rok I wydania oryginalnegoScenariuszRysunki
1Czarne Smerfy (1990)Les Schtroumpfs noirs (1963)PeyoPeyo
2Smerf Naczelnik (1990)Le Schtroumpfissime (1965)Yvan Delporte, Peyo
3Smerfetka (1991)La Schtroumpfette (1967)
4Jajko i Smerfy (1991)L'Œuf et les Schtroumpfs (1968)
5Smerfy i Krakukas (1991)Les Schtroumpfs et le Cracoucass (1969)Roland Gossens, Peyo
6Kosmosmerf (1997)Le Cosmoschtroumpf (1970)Yvan Delporte, Roland Gossens
7Smerf czarnoksiężnik (1997)L’Apprenti Schtroumpf (1971)Peyo
8Z życia Smerfów (1997)Histoires de Schtroumpfs (1972)Yvan Delporte
9Awantura w wiosce Smerfów (1998)Schtroumpf Vert et Vert Schtroumpf (1973)
10Zupa ze Smerfów (1998)La Soupe aux Schtroumpfs (1976)
11Smerfolimpiada (2018)Les Schtroumpfs Olympiques (1983)Peyo
12Smerfuś (2018)Le Bébé Schtroumpf (1984)
13Smerfiki (2018)Les P’tits Schtroumpfs (1988)
14Latający Smerf (2017)L’Aéroschtroumpf (1990)
15Dziwne przebudzenie Smerfa Śpiocha (2017)L’Étrange Réveil du Schtroumpf Paresseux (1991)
16Smerf finansista (2017)Le Schtroumpf Financier (1992)Peyo, Thierry CullifordAlain Maury
17Smerfowanie biżuterii (2017)Le Schtroumpfeur de Bijoux (1994)Thierry Culliford, Luc Parthoens
18Smerf doktor (2017)Docteur Schtroumpf (1996)Thierry Culliford
19Smerf dzikus (2018)Le Schtroumpf Sauvage (1998)
20Szare Smerfy (2016)La Menace Schtroumpf (2000)
21Nie igra się z postępem (2016)On ne Schtroumpfe pas le Progrès (2002)Thierry Culliford, Philippe DelzenneLudo Borecki, Pascal Garray
22Smerf reporter (2015)Le Schtroumpf Reporter (2003)Thierry Culliford, Luc ParthoensLudo Borecki
23Smerfy hazardziści (2015)Les Schtroumpfs Joueurs (2005)
24Sałatka ze Smerfów (2015)Salade de Schtroumpfs (2006)Thierry Culliford, Luc ParthoensLudo Borecki, Jeroen de Coninck
25Dzieciak u Smerfów (2016)Un Enfant chez les Schtroumpfs (2007)Thierry Culliford, Miguel DíazJeroen de Coninck
26Smerfy i księga odpowiedzi (2019)Les Schtroumpfs et le livre qui dit tout (2008)Thierry Culliford, Alain JostPascal Garray
27Smerfy na letnisku (2020)Schtroumpfs les bains (2009)Thierry Culliford
28Mama Smerfetka (2021)La Grande Schtroumpfette (2010)Thierry Culliford, Alain Jost
29Les Schtroumpfs et l’Arbre d’Or (2011)
30Les Schtroumpfs de L’Ordre (2012)Jeroen de Coninck
31Les Schtroumpfs à Pilulit (2013)Pascal Garray
32Les Schtroumpfs et l’amour sorcier (2014)Jeroen de Coninck
33Schtroumpf le héros (2015)Jeroen de Coninck, Miguel Díaz Vizoso
34Les Schtroumpfs et le demi-génie (2016)Thierry Culliford, Luc ParthoensJeroen de Coninck
35Les Schtroumpfs et les Haricots mauves (2017)Thierry Culliford, Alain JostPascal Garray
36Smerfy i smok z jeziora (2020)Les Schtroumpfs et le dragon du lac (2018)Jeroen de Coninck
37Smerfy i maszyna snów (2019)Les Schtroumpfs et la machine à rêver (2019)Miguel Díaz Vizoso, Jeroen de Coninck
38Smerfy i bociany (2021)Les Schtroumpfs et le vol des cigognes (2020)Miguel Díaz Vizoso
39Smerfy i śnieżyca (2022)Les Schtroumpfs et la tempête blanche (2021)Maury
40Les Schtroumpfs et les enfants perdus (2022)Miguel Díaz Vizoso

Seria Smerfy i Wioska Dziewczyn (fr. Les Schtroumpfs et le village des filles)

TomWydanie polskieWydanie oryginalneScenariuszRysunki
1Zakazany las (2017)[1]La Forêt interdite (2017)Alain Jost, Luc ParthoensAlain Maury, Jeroen de Coninck, Miguel Díaz, Laurent Cagniat
2Zdrada Jaskierki (2018)La trahison de Bouton d’or (2018)
3Kruk (2019)Le Corbeau (2019)
4Nowy początek

(2022)

Un nouveau départ (2020)
5Kij Wierzby (2022)Le Bâton de Saule (2022)

Film animowany i serial telewizyjny

Angielskie logo Smerfów obecne
Angielskie logo Smerfów stare

Animowana wersja Smerfów powstała w latach 19811989 w znanej amerykańskiej wytwórni filmów rysunkowych Hanna-Barbera dla telewizji NBC. W sumie wyprodukowano 256 odcinków kreskówki, na które składa się 421 epizodów (niektóre 10-, inne 20-minutowe). W czasie produkcji Smerfów powstał także 16-odcinkowy serial Przygody Johana i Pirlouita (w którym niebieskie ludziki także biorą udział). Smerfy były wyświetlane w 30 krajach. Niektóre motywy muzyczne pojawiające się w serialu mają swoje źródło w muzyce poważnej (m.in. VII symfonia Niedokończona Franza Schuberta, Koncert fortepianowy nr 1 Ferenca Liszta, a także Symfonia nr 40 w g-moll W.A.Mozarta i W grocie Króla Gór E. Griega).

Zanim powstał serial animowany, Smerfy zadebiutowały w filmie animowanym (współtworzonym przez samego Peyo) Smerfowy flet (w Polsce nadawany w wersji lektorskiej), który był adaptacją pierwszego komiksu z ich udziałem. Mimo że Smerfy wymienione są w tytule, Johan i Pirlouit są głównymi bohaterami, a Smerfy grają rolę drugoplanową. W filmie Smerfy pomagają odzyskać bohaterom magiczny flet, który sprawia, że ludzie tańczą bez opamiętania, a następnie wycieńczeni od tańczenia zapadają w śpiączkę. Film zawiera jeden z bardzo rzadkich przypadków, w którym jeden ze Smerfów zdejmuje z głowy swoją czapkę i widać że jest bez niej łysy (inne takie przypadki: w komiksie Czarne Smerfy, gdzie Papa Smerf nie ma czapki na głowie w jednym kadrze; w odcinku serialu Smerfowa chłodnia, gdy Ciamajda wpada do dziury w drzewie; w odcinku serialu Podjadający Łasuch – tutaj prawdopodobnie najdłuższy fragment – gdy Łasuch pokazuje, że pod czapką ukrywa tort). Film Smerfowy Flet zawierał także treści dość brutalne, które w serialu zostały złagodzone; np. w filmie Ważniak obrywa od innych Smerfów kijem po głowie, podczas gdy w serialu zostaje przez nie „wykopany” z wioski (momentu samego kopniaka nigdy zresztą nie widać).

W Polsce Smerfy znane są głównie dzięki telewizyjnemu serialowi, który zagościł na antenie 1. Programu TVP 15 listopada 1987 roku. W maju 2005 Telewizja Polska wznowiła nadawanie serialu w TVP1 (w poniedziałki i we wtorki o godz. 19:00) od serii 5. (bez pierwszych jej odcinków). Po zakończeniu emisji (w której jednak brakowało wielu odcinków z serii 6., 7. i 9. oraz całej serii 8.), w kwietniu 2006 została ona w znacznej części powtórzona. Smerfy można było oglądać w poniedziałki i piątki o godzinie 19:00. Od września 2006 kreskówkę można było obejrzeć w każdy piątek o godzinie 19:00. Od 3 listopada 2006 rozpoczęto emisję pierwszej serii, w większości z nowym dubbingiem. Mimo to wyemitowano trzy odcinki z tym znanym sprzed wielu lat. Potem pokazano drugą serię z nowym dubbingiem oraz serię 3. z nowym. Następnie wyemitowano 4 serię (niektóre odcinki z nowym, inne ze starym). Od 27 marca 2009 Telewizja Polska wznowiła nadawanie serialu w TVP1 od pierwszego odcinka, w piątki o 19:00, jednak po kilku miesiącach serial zakończył swoją emisję. Od 9 października 2010 roku serial powrócił do TVP1 w sobotniej Wieczorynce o 19:00 i był emitowany do 11 czerwca 2011 roku. Od 7 sierpnia 2011 roku po dwumiesięcznej przerwie nadawany był w każdą niedzielę o 13:15 i był emitowany do 28 sierpnia 2011 roku. Po czterech miesiącach przerwy nadawany był od 25 grudnia 2011 roku i był emitowany do 15 stycznia 2012 roku. Od 6 kwietnia 2012 roku serial powrócił do TVP1 i był nadawany do 3 maja 2012 roku. Od 6 lipca 2013 roku serial powrócił do TVP1 w sobotniej wieczorynce o 19:00 ponownie od pierwszego odcinka.

22 kwietnia 2013 roku serial pojawił się na kanale teleTOON+[2].

Wersja polska kolejnych serii była produkowana w następującej kolejności: pod koniec lat 80. wykonano polską wersję serii 1.– 3., 5., a także (częściowo) 6., 7. i 8. W latach 90. zdubbingowano serie 4., 9. i dokończono dubbing serii 7. W roku 2006 wykonano nową polską wersję większości odcinków serii 1.-4., które można obecnie oglądać. Przyczyną wykonania nowej wersji jest najprawdopodobniej zniszczenie lub zaginięcie poprzedniej wersji. Mimo to poszczególne odcinki z serii 1. i 4., które zachowały się w starej wersji, nie są na nowo dubbingowane. W 2010 roku wykonano dubbing do niektórych odcinków 7. serii, które nie były nigdy emitowane.

Nowa wersja filmu

Columbia Pictures nabyła prawa do wizerunku rysunkowych postaci Smerfów. Trójwymiarowy film pełnometrażowy miał premierę w lipcu 2011. Producentem został Jordan Kerner.

Album kolekcjonerski

Od września 2006 na polskim rynku pojawiła się nowa pozycja wydawnicza. Firma PANINI zaoferowała album kolekcjonerski z nalepkami – Smerf Sticker-Album. Cała seria składa się z 204 naklejek, po 5 sztuk w każdym pakiecie. Do albumu dołączony został dwustronny plakat, do którego także można przyklejać nalepki. Łączna liczba nalepek to 227 (23 na plakacie oraz 204 w albumie).

Album ukazał się nie tylko w Polsce, lecz również m.in. w Belgii[3], Francji, Niemczech, czy Włoszech. Numer polskiego wydania to ISBN 88-8343-647-4.

Piosenki o Smerfach

W Polsce – na bazie popularności bajki – powstało wiele piosenek, których bohaterami były Smerfy. Zostały one wydane na płytach winylowych:

Smerfne Hity

Smerfne Hity to cykl kaset i płyt zawierających piosenki o Smerfach. Zaczął się ukazywać w Polsce w 1997. Muzyka do piosenek jest zazwyczaj zaczerpnięta i sparodiowana ze znanych przebojów, choć są też piosenki z muzyką stworzoną specjalnie na potrzeby Smerfów. Słowa piosenek rzadko nawiązują w treści do oryginalnego przeboju, bardzo często jednak naśladują brzmienie oryginalnego tekstu. Tekst do większości piosenek ułożył Jacek Cygan. Dotąd ukazało się jedenaście albumów z serii Smerfne Hity i dwa specjalne, Smerfna Zima i Smerfne Hity na lato. Została też wydana kaseta zatytułowana Smerfne czapeczki, ale tylko dwie piosenki na niej były bezpośrednio powiązane ze Smerfami. Na fali popularności Smerfnych Hitów ukazało się również wiele innych wydawnictw muzycznych – jedne w tekstach piosenek zawierały odniesienia do Smerfów (np. wydane w 1997 Smerfowe Przeboje), inne zaś miały Smerfy tylko w tytule (np. Smerfne Disco z 1998).

Gry ze Smerfami

Smerfy są także głównymi bohaterami gier na telefony komórkowe z systemem iOS i Android – Smurf’s Village, polegającej na budowie wioski Smerfów i Smurf’s Life.

Postacie

Smerfy w kulturze

Pod koniec kwietnia 2006 wyemitowano w telewizji belgijskiej 20-sekundową reklamówkę polityczną, przypominającą kolejny odcinek Smerfów. Kreskówkę tę przygotowano na zlecenie ONZ-owskiego Funduszu Pomocy Dzieciom UNICEF. W filmie pokazano nalot bombowców, które zrównały z ziemią Wioskę Smerfów. Samoloty dokonały zniszczenia w chwili, gdy Smerfy beztrosko bawiły się w swojej wiosce. W nalocie zginęła Smerfetka, a pozostałe przy życiu Smerfy w panice biegały w poszukiwaniu bezpiecznego schronu. Film skończył się płaczem Smerfusia, który siedzi obok leżącej Smerfetki i napisem: „Nie pozwól, by wojna wpłynęła na życie naszych dzieci”.

Przez ukazanie brutalnej śmierci Smerfetki realizatorzy filmu chcieli zwrócić uwagę na los dzieci, które jako żołnierze z karabinami są wykorzystywane przez dorosłych w prowadzeniu wojen na całym świecie, głównie w Afryce.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Harikalar Diyari Smurfs 06048 nevit.jpg
Autor: Nevit Dilmen, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ankara Amusement Park
Les Schtroumpfs Logo.png
Original logo from The Smurfs comics and franchise (in Belgian French), created by Peyo.
The Smurfs franchise logo.png
Logo of the media franchise The Smurfs, created by Peyo.