Smolarek łuskowany

Smolarek łuskowany
Myrmecocichla formicivora[1]
(Wilkes, 1817)
Ilustracja
Samiec (widoczna biała plamka na barkówkach)
Ilustracja
Samica. Zdjęcie z prowincji Gauteng, RPA
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

muchołówkowate

Podrodzina

kląskawki

Rodzaj

Myrmecocichla

Gatunek

smolarek łuskowany

Synonimy
  • Motacilla formicivora Wilkes, 1817
  • Myrmecocichla formicivora (Vieillot, 1818)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 LC pl.svg

Smolarek łuskowany[3] (Myrmecocichla formicivora) – gatunek małego ptaka z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae), podrodziny kląskawek (Saxicolinae). Występuje w Afryce Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Taksonomia

Po raz pierwszy gatunek opisał John Wilkes, autor Encyclopaedia Londinensis. Opis ukazał się w tomie 16 wspomnianego dzieła. Wilkes nadał nowemu gatunkowi nazwę Motacilla formicivora[4]; stosowany zapis to (Wilkes, 1817)[5][6], jednak niektóre źródła, np. obszerne Die Vögel Afrikas Antona Reichenowa, niesłusznie[7] przyznają pierwszeństwo Vieillotowi[8]. Holotyp pochodził z okolic rzek Sundays i Swartkops[4]. Niektórzy autorzy sugerują, że smolarek łuskowany i brunatny (Myrmecocichla aethiops) są konspecyficzne[5]. M. formicivora jest gatunkiem monotypowym[5][6].

Morfologia

Długość ciała wynosi 17–18 cm, masa ciała – 35–51 g[5]. Wymiary szczegółowe według Antona Reichenowa: długość skrzydła 95–103 mm, ogona – 65–70 mm, dzioba – 19–20 mm, skoku – 33–36 mm[8]. Ogółem upierzenie smolarka łuskowanego ma kolor jednolicie ciemnobrązowy. W locie widać biały pas utworzony na skrzydle przez białe nasady lotek I rzędu. Samiec jest ciemnobrązowy, na barkówkach ma białą plamkę. Samice i młode są jaśniejsze, nie mają białej plamki[9]. Smolarki łuskowane są bardzo podobne do smolarków brunatnych[5].

Zasięg występowania

Smolarek łuskowany występuje we wschodniej Namibii, południowo-zachodnim Zimbabwe na południe po Republikę Południowej Afryki, Suazi i Lesotho[5]. BirdLife International szacuje zasięg na 2,09 mln km²[10].

Ekologia

Środowiskiem życia smolarka łuskowanego są otwarte tereny trawiaste, półpustynne zakrzewienia, trawiaste wzgórza i otwarta, spustynniała sawanna[11]. Pożywienie M. formicivora stanowią głównie mrówki i termity[5]. Zimą żerują głównie na ziemi, latem wolą polować z gałęzi. Prócz mrówek i termitów jedzą również chrząszcze, prostoskrzydłe, pluskwiaki i gąsienice, dwuparce i solfugi; również owoce[11].

Lęgi

Okazjonalnie gniazduje kooperatywnie; parze pomagają wtedy ich młode z poprzedniego lęgu[11]. Sezon lęgowy trwa od września do grudnia w Botswanie, od sierpnia do kwietnia w RPA[5]. Smolarek łuskowany gniazduje w norach długich na 30–150 cm. Wydrąża je samemu w piaszczystych skarpach lub nad norą mrównika afrykańskiego (Orycteropus afer). Kopią oba ptaki z pary, zajmuje im to 8 do 10 dni. Gniazdo to miseczka z suchych traw i korzeni. W zniesieniu znajduje się 2–7 jaj (zwykle 3)[11] o wymiarach 25–26 na 19 mm[8]. Samica wysiaduje przez 14–15 dni. Młode są karmione przez oba ptaki z pary, czasem także pomocników. Opuszczają gniazdo po 15–18 dniach, a przez kolejne 7–10 nadal wymagają karmienia przez rodziców. Później nadal jednak używają nor jako schronienia i miejsca odpoczynku[11].

Niekiedy pasożytami lęgowymi smolarków łuskowanych stają się miodowody duże (Indicator indicator). Jaja bywają zjadane przez Rhabdomys pumilio[11].

Status

IUCN uznaje smolarka łuskowanego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1998 (stan w 2020). BirdLife International ocenia trend populacji na stabilny[10]. Ptak pospolity w całym swoim zasięgu, rzadszy jedynie we wschodniej części zasięgu; w Zimbabwe stwierdzony zaledwie dwukrotnie[5].

Przypisy

  1. a b Myrmecocichla formicivora, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Myrmecocichla formicivora, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Saxicolinae Vigors, 1825 - kląskawki (wersja: 2019-10-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-04].
  4. a b Encyclopaedia Londinensis. T. 16. 1819, s. 88.
  5. a b c d e f g h i Collar, N.: Southern Anteater-chat (Myrmecocichla formicivora). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2015. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-04)].
  6. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Chats, Old World flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-05]. (ang.).
  7. L. C. Rookmaaker: The Zoological Exploration of Southern Africa 1650-1790. CRC Press, 1989, s. 308. ISBN 978-90-6191-867-7.
  8. a b c Anton Reichenow: Die Vögel Afrikas. T. 3. 1904–1905, s. 705.
  9. Peter Hancock & Ingrid Weiersbye: Birds of Botswana. Princeton University Press, 2015, s. 328. ISBN 978-1-4008-7417-0.
  10. a b Southern Anteater-chat Myrmecocichla formicivora. BirdLife International. [dostęp 2015-12-27].
  11. a b c d e f Myrmecocichla formicivora (Ant-eating chat). Biodiversity Explorer. [dostęp 2020-04-09].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Ant-eating Chat (or Southern Anteater-chat), Myrmecocichla formicivora at Rietvlei Nature Reserve (13913728741).jpg
Autor: Derek Keats from Johannesburg, South Africa, Licencja: CC BY 2.0
Ant-eating Chat (or Southern Anteater-chat), Myrmecocichla formicivora at Rietvlei Nature Reserve
Southern Ant-eating Chat (Myrmecocichla formicivora) - male (5923594818).jpg
Autor: Derek Keats from Johannesburg, South Africa, Licencja: CC BY 2.0
Southern Ant-eating Chat (Myrmecocichla formicivora) - male