Smolarek łuskowany
Myrmecocichla formicivora[1] | |||
(Wilkes, 1817) | |||
Samiec (widoczna biała plamka na barkówkach) | |||
Samica. Zdjęcie z prowincji Gauteng, RPA | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | Myrmecocichla | ||
Gatunek | smolarek łuskowany | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Smolarek łuskowany[3] (Myrmecocichla formicivora) – gatunek małego ptaka z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae), podrodziny kląskawek (Saxicolinae). Występuje w Afryce Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Taksonomia
Po raz pierwszy gatunek opisał John Wilkes, autor Encyclopaedia Londinensis. Opis ukazał się w tomie 16 wspomnianego dzieła. Wilkes nadał nowemu gatunkowi nazwę Motacilla formicivora[4]; stosowany zapis to (Wilkes, 1817)[5][6], jednak niektóre źródła, np. obszerne Die Vögel Afrikas Antona Reichenowa, niesłusznie[7] przyznają pierwszeństwo Vieillotowi[8]. Holotyp pochodził z okolic rzek Sundays i Swartkops[4]. Niektórzy autorzy sugerują, że smolarek łuskowany i brunatny (Myrmecocichla aethiops) są konspecyficzne[5]. M. formicivora jest gatunkiem monotypowym[5][6].
Morfologia
Długość ciała wynosi 17–18 cm, masa ciała – 35–51 g[5]. Wymiary szczegółowe według Antona Reichenowa: długość skrzydła 95–103 mm, ogona – 65–70 mm, dzioba – 19–20 mm, skoku – 33–36 mm[8]. Ogółem upierzenie smolarka łuskowanego ma kolor jednolicie ciemnobrązowy. W locie widać biały pas utworzony na skrzydle przez białe nasady lotek I rzędu. Samiec jest ciemnobrązowy, na barkówkach ma białą plamkę. Samice i młode są jaśniejsze, nie mają białej plamki[9]. Smolarki łuskowane są bardzo podobne do smolarków brunatnych[5].
Zasięg występowania
Smolarek łuskowany występuje we wschodniej Namibii, południowo-zachodnim Zimbabwe na południe po Republikę Południowej Afryki, Suazi i Lesotho[5]. BirdLife International szacuje zasięg na 2,09 mln km²[10].
Ekologia
Środowiskiem życia smolarka łuskowanego są otwarte tereny trawiaste, półpustynne zakrzewienia, trawiaste wzgórza i otwarta, spustynniała sawanna[11]. Pożywienie M. formicivora stanowią głównie mrówki i termity[5]. Zimą żerują głównie na ziemi, latem wolą polować z gałęzi. Prócz mrówek i termitów jedzą również chrząszcze, prostoskrzydłe, pluskwiaki i gąsienice, dwuparce i solfugi; również owoce[11].
Lęgi
Okazjonalnie gniazduje kooperatywnie; parze pomagają wtedy ich młode z poprzedniego lęgu[11]. Sezon lęgowy trwa od września do grudnia w Botswanie, od sierpnia do kwietnia w RPA[5]. Smolarek łuskowany gniazduje w norach długich na 30–150 cm. Wydrąża je samemu w piaszczystych skarpach lub nad norą mrównika afrykańskiego (Orycteropus afer). Kopią oba ptaki z pary, zajmuje im to 8 do 10 dni. Gniazdo to miseczka z suchych traw i korzeni. W zniesieniu znajduje się 2–7 jaj (zwykle 3)[11] o wymiarach 25–26 na 19 mm[8]. Samica wysiaduje przez 14–15 dni. Młode są karmione przez oba ptaki z pary, czasem także pomocników. Opuszczają gniazdo po 15–18 dniach, a przez kolejne 7–10 nadal wymagają karmienia przez rodziców. Później nadal jednak używają nor jako schronienia i miejsca odpoczynku[11].
Niekiedy pasożytami lęgowymi smolarków łuskowanych stają się miodowody duże (Indicator indicator). Jaja bywają zjadane przez Rhabdomys pumilio[11].
Status
IUCN uznaje smolarka łuskowanego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1998 (stan w 2020). BirdLife International ocenia trend populacji na stabilny[10]. Ptak pospolity w całym swoim zasięgu, rzadszy jedynie we wschodniej części zasięgu; w Zimbabwe stwierdzony zaledwie dwukrotnie[5].
Przypisy
- ↑ a b Myrmecocichla formicivora, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Myrmecocichla formicivora, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Saxicolinae Vigors, 1825 - kląskawki (wersja: 2019-10-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-04].
- ↑ a b Encyclopaedia Londinensis. T. 16. 1819, s. 88.
- ↑ a b c d e f g h i Collar, N.: Southern Anteater-chat (Myrmecocichla formicivora). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2015. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-04)].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Chats, Old World flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-05]. (ang.).
- ↑ L. C. Rookmaaker: The Zoological Exploration of Southern Africa 1650-1790. CRC Press, 1989, s. 308. ISBN 978-90-6191-867-7.
- ↑ a b c Anton Reichenow: Die Vögel Afrikas. T. 3. 1904–1905, s. 705.
- ↑ Peter Hancock & Ingrid Weiersbye: Birds of Botswana. Princeton University Press, 2015, s. 328. ISBN 978-1-4008-7417-0.
- ↑ a b Southern Anteater-chat Myrmecocichla formicivora. BirdLife International. [dostęp 2015-12-27].
- ↑ a b c d e f Myrmecocichla formicivora (Ant-eating chat). Biodiversity Explorer. [dostęp 2020-04-09].
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Derek Keats from Johannesburg, South Africa, Licencja: CC BY 2.0
Ant-eating Chat (or Southern Anteater-chat), Myrmecocichla formicivora at Rietvlei Nature Reserve
Autor: Derek Keats from Johannesburg, South Africa, Licencja: CC BY 2.0
Southern Ant-eating Chat (Myrmecocichla formicivora) - male