Smotrycz (osiedle)
 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy | +380 3858 | ||||
| Kod pocztowy | 32423 | ||||
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||
 48°56′49″N 26°33′37″E/48,946944 26,560278 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Ukraina | |||||
Smotrycz (ukr. Смотрич) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie dunajowieckim obwodu chmielnickiego. Położone przy ujściu rzeczki Jaromirki do Smotrycza.
Miasto królewskie, położone w pierwszej połowie XVII wieku w województwie podolskim[2].
Historia
Według latopisów ruskich istniał już w XII wieku. Zniszczony w 1240. Za Aleksandra Koriatowicza Smotrycz był stolicą księstwa. 17 marca 1375 Aleksander wydał w 1378 przywilej dla dominikanów smotryckich, zabitych przez Tatarów; pochowany został w ich kościele. W 1448 Smotrycz otrzymuje od Kazimierza Jagiellończyka prawo magdeburskie. Doszczętnie zniszczony przez wojny kozackie, bo w roku 1665 liczył tylko 50 ludzi osiadłych. Dawniej Smotrycz należał do powiatu kamienieckiego.
Na początku lat 2000 badacze odnaleźli w Dunajowcach starą srebrną gotycką monetę (1 g) z napisem w języku łacińskim "SMOTRIC", "CONSTATIN"[3]
Zabytki
- zamek - na swoją siedzibę obrali sobie tą warownię Jerzy i Aleksander Koriatowicze[5]. Po opowiedzeniu się Podola po stronie Korony Polskiej zamek był oblegany nieskutecznie w 1430 roku przez litewskiego księcia Świdrygiełłę[6]. W roku 1518 na mocy przywileju Zygmunta Starego Smotrycz zostaje na dwa lata zwolniony w celu odbudowania ponownie zniszczonego zamku. Po najazdach Tatarów zamek został zniszczony[5]
- pałac
- kościół dominikanów wybudowany w 1796 r.[5]
- kościół murowany wybudowany w 1837 przez biskupa Mackiewicza.
Urodzeni
- Kazimierz Nosalewski – polski ksiądz i senator II RP
- Melecjusz Smotrycki – biskup unicki w I RP
Starostowie smotryccy
Zobacz też Kategoria:Starostowie smotryccy
- Wilhelm Rippe (Ryppe, Rype, Rypp) – podkomorzy parnawski, komendant zamku w Kamieńcu na Podolu[7]
Przypisy
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.74
- ↑ Lustracye królewszczyzn ziem ruskich, Wołynia, Podola i Ukrainy z piérwszéj połowy XVII wieku / wydał Aleksander Jabłonowski, Warszawa 1877, s. 2.
- ↑ Погорілець О. Ссавов О. Монета подільського князя Костянтина. „Нумізматика і фалеристика”. 3 (2004), s. 24. (ukr.)
- ↑ (fragment), 1571, wyd. 2Biblioteka Narodowa, syg. ZZK 18611, domena publiczna
- ↑ a b c Antoni Urbański: ''Pro memoria: 4-ta serja rozgromionych dworów kresowych, (IV cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1929, s. 18.
- ↑ Janusz Kurtyka, Podole w średniowieczu i okresie nowożytnym: obrotowe przedmurze na pograniczu cywilizacji, [w:] tenże, Podole w czasach jagiellońskich. Studia i materiały, Kraków 2011
- ↑ Dr Antoni J.: Zameczki podolskie na kresach multańskich. T. II : Kamieniec nad Smotryczem. Warszawa: nakładem Gebethnera i Wolffa, 1880, s. 49.
Linki zewnętrzne
- Smotrycz, pow. kamieniecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 919.
- Smotrycz na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Хмельницкой области с 17 июля 2020 года
Autor: Wacław Grodecki, Poloniae finitimarumgue locarum descriptio, 1571, wyd. 2, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wacław Grodecki, Poloniae finitimarumgue locarum descriptio (fragment) , 1571, wyd. 2, Biblioteka Narodowa, syg. ZZK 18611, domena publiczna
Прапор Смотрича
Герб Смотрича