Smyk (samochód)

SFM Smyk B30
Ilustracja
SFM Smyk B30 w Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie
Producent

BKPMot

Okres produkcji

1957–1959[1]

Miejsce produkcji

Warszawa

Dane techniczne
Segment

mikrosamochód

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

2950 mm

Szerokość

1300 mm

Wysokość

1370 mm

Rozstaw osi

1700 mm

Masa własna

470 kg[1]

Liczba miejsc

4

Dane dodatkowe
Konkurencja

BMW Isetta
Zündapp Janus

Stanowisko kierowcy
SFM Smyk B30 w Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie

Smykprototypowy polski mikrosamochód opracowany w 1957 roku w warszawskim Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Motoryzacyjnego[1].

Koncepcja

W założeniach powstać miał możliwie najtańszy mikrosamochód mieszczący cztery osoby w systemie 2+2, tj. dwie osoby dorosłe i dwoje dzieci. Dojście do tylnego siedzenia było możliwe tylko po złożeniu przedniego siedzenia pasażera. Za drzwi służyła odchylana (ku dołowi) pokrywa przednia, by boki karoserii mogły przenosić obciążenia, zaś sam kształt karoserii nie wymagał głębszego wytłaczania. Samochód nie posiadał bagażnika, zaś na desce rozdzielczej znalazły się tylko prędkościomierz, kontrolka ładowania akumulatora i przełącznik kierunkowskazów z kontrolką.

Jako napęd prototypowych pojazdów służył silnik od motocykla Junak M07 z zamontowanym dynamostarterem oraz dmuchawą. Zastosowano niezależne zawieszenie dla wszystkich czterech, dwunastocalowych kół: poprzecznie ułożone drążki skrętne. Koła montowane były z dwóch części, z czego wewnętrzna, z metali lekkich służyła jednocześnie za piastę koła, zaś zewnętrzna, stalowa za koło właściwe. Wybudowano także Smyka z karoserią z trójwarstwowych laminatów.

Planowano rozpocząć produkcję Smyka w Szczecinie, jednak do produkcji seryjnej zatwierdzono samochód Mikrus MR-300. Smyk został wyprodukowany przez SFM tylko w serii próbnej w liczbie 17 egzemplarzy[1] (niektóre źródła podają 20 egzemplarzy).

Projektantami pojazdu byli:

Z projektem współpracowali:

  • inż. Kończykowski, Ossowski, Sawicki, Zaręba, Sitnicki i inni.

Szczegółowe dane techniczne

  • Silnik S 03
    • Pojemność skokowa: 349 cm³
    • Średnica cylindra x skok tłoka: 75 × 75 mm
    • Stopień sprężania: 6,8
    • Moc maksymalna: 15 KM (11 kW) przy 5500 obr./min
    • Maks. moment obrotowy: 24 Nm przy 4000 obr./min
  • Podwozie
    • Zawieszenie: niezależne dla wszystkich kół
    • Hamulce przód/tył: bębnowe 200 mm/bębnowe 200 mm
  • Wymiary i masy
    • Rozstaw osi: 1700 mm
    • Rozstaw kół przód/tył: 1100/1100 mm
    • Masa własna: 470 kg[1]
    • DMC:
    • Pojemność bagażnika: brak
    • Pojemność zbiornika paliwa:
  • Osiągi
    • Przyśpieszenie 0–100 km/h: –
    • Prędkość maksymalna: 70 km/h[1]
    • Zużycie paliwa: 5 l/100 km[1]

Zachowane

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g Tomasz Szczerbicki: Samochody PRL. Czerwonak: Vesper, 2014, s. 116–118. ISBN 978-83-7731-180-6.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Smyk (1).jpg
Samochód "Smyk". Eksponowany w Muzeum Techniki i Komunikacji w Szczecinie
Smyk at Muzeum inżynierii Miejskiej in Kraków (5).JPG
Autor: Dawid783, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ten plik został załadowany za pomocą narzędzia Commonist.
Smyk (2).jpg
Samochód "Smyk". Eksponowany w Muzeum Techniki i Komunikacji w Szczecinie. W samochodzie właściciel dokonał kilku przeróbek m.in. wydłużył auto, wstawił dodatkową parę drzwi, zamontował drugą wycieraczkę oraz kierunkowskazy.
Smyk at Muzeum inżynierii Miejskiej in Kraków.JPG
Autor: Dawid783, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ten plik został załadowany za pomocą narzędzia Commonist.