Snina

Snina

Herb Flaga
Państwo	Słowacja
Kraj	preszowski
Powiat	Snina
Burmistrz	Daniela Galandová
Powierzchnia	58,61[1] km²
Wysokość	216[2] m n.p.m.
Populacja (2021) • liczba ludności • gęstość	18 465[3] 317,16[4] os./km²
Nr kierunkowy	+421 57[2]
Kod pocztowy	069 01[2]
Tablice rejestracyjne	SV
Położenie na mapie kraju preszowskiego Snina
Położenie na mapie Słowacji Snina
48°59′17″N 22°09′24″E/48,988056 22,156667
Strona internetowa

Pałac (kasztel) w Sninie

Snina (węg. Szinna) – miasto powiatowe we wschodniej Słowacji, w kraju preszowskim, w historycznym regionie Zemplin. Siedziba władz najbardziej wysuniętego na wschód powiatu Słowacji.

Miasto leży na wysokości 216 m n.p.m., u zbiegu Wyżyny Laboreckiej i Gór Bukowskich na północy oraz pasma Wyhorlatu na południu, w dolinie Cirochy, u ujścia rzeczki Pčolinka do tej rzeki. Ludność miasta liczy 20 031 osób [2016], powierzchnia wynosi 58,61 km². Miasto dzieli się na dzielnice Sídlisko I, Sídlisko II, Bramhora, Majer, Tabla, Brehy, Daľkov, Centrum, Mier.

Przez Sninę przebiega droga krajowa nr 74 z Humennégo do przejścia granicznego Ubľa – Małyj Bereznyj na granicy z Ukrainą oraz linia kolejowa z Humennégo do miasteczka Stakčín, leżącego kilka kilometrów dalej na wschód od Sniny.

Pierwsza wzmianka o Sninie pochodzi z 1343; wynika z niej, że miejscowość należała do majątku magnackiej rodziny Drugethów. Snina powstała prawdopodobnie w wyniku kolonizacji południowych stoków Beskidów przez Wołochów. W XIV wieku Snina urosła do pozycji małego miasteczka; tak wzmiankują ją od 1585 rejestry komitatu Zemplén. W latach 1570–1630 odgrywała rolę ośrodka administracyjnego dla okolicznych wsi.

Miasto należało do Drugethów do końca XVII wieku, następnie przeszło na własność rodziny Zichych, a w 1770 – van Dernathów. W 1799 kupił je Józef Rholl z rodziny holenderskich przedsiębiorców osiadłej w środkowej Słowacji, który rozwinął w Górnym Zemplinie hutnictwo żelaza z rud w górach Wyhorlatu. Po wyczerpaniu się dostępnych zasobów rudy żelaza pod koniec XIX wieku hutnictwo upadło, zaś głównym zajęciem mieszkańców stało się wypalanie węgla drzewnego. Feudalne panowanie rodziny Rhollów zakończyło się w 1857. Pod koniec XIX wieku Snina była siedzibą powiatu w komitacie Zemplén. W latach 1909–1912 zbudowano linię kolejową, która połączyła Sninę z Humenném.

Przełom XIX i XX wieku był okresem gospodarczego upadku miasta, który zaowocował masową emigracją, przeważnie do USA. Ubóstwo pogłębiły kolejne nieszczęścia: I wojna światowa i seria powodzi w latach 20. XX wieku, z których katastrofalna okazała się powódź w 1926. W okresie międzywojennym Snina leżała na północnej magistrali drogowej łączącej zachód kraju z Rusią Zakarpacką. Większość mieszkańców trudniła się wówczas pozyskaniem i przetwórstwem drewna w wielkim miejscowym tartaku. Miasto uległo zniszczeniom podczas II wojny światowej. Po wojnie zostało odbudowane. W 1950 utworzono kombinat budowlany Vihorlat, który później w szczytowym okresie rozwoju zatrudniał 6000 pracowników. Odpowiednio wzrosła również liczba mieszkańców miasta, dla których w latach 70. XX wieku wystawiono typowe socjalistyczne blokowiska.

Wzrost liczby mieszkańców:

• XIV wiek – 130 osób,
• 1785 – 1430 osób,
• 1903 – 2750 osób,
• 1910 – 2939 osób,
• 1991 – 19 159 osób,
• 2001 – 21 325 osób,
• 2011 – 20 723 osób.

Jednym z nielicznych zabytków Sniny jest klasycystyczny pałac z 1781 z posągiem Herkulesa odlanym z miejscowego żelaza w 1841 na dziedzińcu. Atrakcją turystyczną i ośrodkiem życia kulturalnego jest słowacki oddział Międzynarodowej Galerii Sztuki „Miró”, otwarty w 1993, wystawiający dzieła współczesnego malarstwa z całego świata^[5].

Snina jednak służy turystom głównie jako punkt wypadowy do wycieczek w Góry Bukowskie i Wyhorlat, którego szczyt Sninský kameň (1006 m n.p.m., 5 km na południe od Sniny) góruje nad miastem. Szlaki turystyczne prowadzą na Sninský kameň i do górskiego jeziorka Morské oko. Nad zalewem Rybníky znajduje się kapielisko i ośrodek wypoczynkowy. W okolicznych wsiach Ruský Potok, Uličské Krivé, Topoľa i Hrabová Roztoka znajdują się drewniane rusińskie cerkiewki. 14 km od Sniny, w Parihuzovcach, znajduje się wyciąg narciarski.

Miasta partnerskie

• Boguchwała (Polska)
• Chust (Ukraina)
• Krzemieńczuk (Ukraina)
• Lesko (Polska)
• Praga 4 (Czechy)
• Seferihisar (Turcja)
• Tokaj (Węgry)
• Žarošice (Czechy)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa miasta