Snow Hill Island

Snow Hill Island
Ilustracja
Snow Hill Island, 2019
KontynentAntarktyda
AkwenMorze Weddella
Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego
Mapa konturowa Półwyspu Antarktycznego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Snow Hill Island”
Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Snow Hill Island”
Ziemia64°28′S 57°12′W/-64,466667 -57,200000

Snow Hill Island – wyspa na Morzu Weddella na wschód od północno-wschodniego krańca Półwyspu Antarktycznego.

Geografia

Wyspa leży na Morzu Weddella na wschód od północno-wschodniego krańca Półwyspu Antarktycznego (przylądka Trinity Peninsula) i na południowy wschód od Wyspy Jamesa Rossa, od której oddzielona jest przez cieśninę Admiralty Sound[1]. Ok. 2 km na północny zachód od Snow Hill Island leży Seymour Island[2]. Wyspy oddziela Picnic Passage[3].

Amonit znaleziony na wyspie
Pingwiny cesarskie na Snow Hill Island, 2009

Wyspa ma ok. 32 km długości i prawie 10 km szerokości[4]. Prawie całą jej powierzchnię przykrywa pokrywa śniegowa[4].

Sekwencje skał osadowych z okresu od późnej kredy do eocenu i oligocenu są odsłonięte na Snow Hill Island i sąsiednich wyspach Seymour Island i Wyspie Jamesa Rossa[5]. Znajdują się tu skamieniałości zarówno bezkręgowców jak i kręgowców, często bardzo dobrze zachowane[5]. W osadach formacji Snow Hill Island znaleziono częściowo zachowaną stopę dromeozaura[6].

Obszar lodu morskiego (2,63 km²) przylegający do południowo-zachodniego krańca wyspy jest ostoją ptaków IBA z uwagi na zamieszkującą ją dużą kolonię pingwinów cesarskich[2]. W okresie 2004/2005 przeprowadzono liczenie opierzonych piskląt – było ich 3885, natomiast liczebność kolonii oszacowano na 4000–4200 par[7]. W 2009 roku liczbę pingwinów oszacowano na podstawie zdjęć satelitarnych na 2164 osobniki[2].

Historia

1 – Półwysep Antarktyczny; 2 – Wyspa Jamesa Rossa; 3 – D'Urville Island, 4 – Joinville Island; 5 – Dundee Island; 6 – Snow Hill Island; 7 Vega Island; 8 – Seymour Island; 9 – Andersson Island; 10 – Paulet Island; 11 – Lockyer Island; 12 – Eagle Island; 13 – Jonassen Island; 14 – Bransfield Island; 15 – Astrolabe Island; 16 – Tower Island; A – stacja w Zatoce Nadziei, B – stacja Marambio, C – stacja General Bernardo O’Higgins

Wyspa została odkryta w 1843 roku przez brytyjskiego badacza Antarktydy Jamesa Clarka Rossa (1800–1862) podczas jego ekspedycji w latach 1839–1843[1]. Ross wziął wyspę za ośnieżony stok Wyspy Jamesa Rossa i nadał mu nazwę Snow Hill[1] – pokrywa śniegowa odcinała się na tle gołej ziemi pobliskiej Seymour Island[4][a].

Chata Nordenskjölda, 1902

W 1902 roku Szwedzka Wyprawa Antarktyczna po kierownictwem szwedzkiego geologa Otto Nordenskjölda (1869–1928) postawiła swój obóz zimowy[1] w północno-zachodniej części wyspy[3]. Baza była nieustannie zamieszkana między 12 lutego 1902 roku a 11 listopada 1903 roku[3]. Przezimowało tu sześciu uczestników wyprawy wraz z Nordenskjöldem[8]. Prowadzili badania geologiczne i obserwacje pogody nieprzerwanie przez 20 miesięcy[9]. Znaleziono wówczas również wiele skamieniałości[9]. 10 marca 1902 roku wyprawa odkryła także, że Snow Hill jest wyspą[9][3].

Na przełomie lat 1934 i 1935 bazę odwiedził amerykański lotnik i badacz polarny Lincoln Ellsworth (1880–1951), skąd przeprowadził lot nad Półwyspem Antarktycznym samolotem „Polar Star” pilotowanym przez Bernta Balchena (1899–1973)[3].

Wyspa została zbadana w latach 1952–1954 przez Falkland Islands Dependencies Survey[3].

Drewniana chata wyprawy Nordenskjölda zachowała się na północno-wschodnim wybrzeżu[10]. Obiekt ma status historycznego miejsca w ramach Układu Antarktycznego[10]. We wnętrzu zachowały się oryginalne przedmioty z wyprawy i chata pełni funkcję muzeum, którym opiekują się Argentyna i Szwecja[10]. Chata jest dostępna dla turystów w grupach zorganizowanych z przewodnikiem[10].

Zobacz też

Uwagi

  1. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica podaje natomiast, że nazwa Snow Hill została nadana z uwagi na brak widocznych skał spod pokrywy śniegu i lodu[3].

Przypisy

  1. a b c d Hund 2014 ↓, s. 664.
  2. a b c BirdLife International: Important Bird Areas factsheet: Snow Hill Island (ang.). 2020. [dostęp 2020-08-19].
  3. a b c d e f g SCAR Composite Gazetteer of Antarctica: Snow Hill Island (ang.). [dostęp 2020-08-19].
  4. a b c United States Geological Survey: Snow Hill Island (ang.). W: geonames.usgs.gov [on-line]. [dostęp 2020-08-19].
  5. a b Gillespie i Clague 2009 ↓.
  6. Hund 2014 ↓, s. 222.
  7. Todd, Adie i Splettstoesser 2014 ↓, s. 194.
  8. Svanberg 2014 ↓, s. 691.
  9. a b c Lewander 2007 ↓, s. 976.
  10. a b c d Antarctic Treaty Secretariat: Visitor Site Guide: Snow Hill Hut (ang.). W: www.ats.aq [on-line]. [dostęp 2020-08-19].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Dark Green 004040 pog.svg
Autor: One Salient Oversight, Licencja: CC0
modded File:Blue pog.svg
Antarctic Peninsula location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY 3.0
Ta mapa została stworzona lub ulepszona w niemieckiej Kartenwerkstatt (Pracowni Kartograficznej). I Ty możesz zaproponować inne mapy do ulepszenia.
Wfm antarctic peninsula islands.png
Islands near the north end of the Antarctic Peninsula
Antarctica relief location map.jpg
Autor: Alexrk2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Physical Location map Antarctica, Azimuthal equidistant projection
Snow Hill Island fossil.jpg
Autor: Joseph W. Holliday, Licencja: CC BY-SA 4.0
Partial ammonite dating from Cretaceous
Aptenodytes forsteri -Snow Hill Island, Antarctica -adults and juvenile-8.jpg
Autor: Ian Duffy from UK, Licencja: CC BY 2.0
Two adult Emperor Penguins with a juvenile on Snow Hill Island, Antarctica.
Snow Hill Island dike.jpg
Autor: Joseph W. Holliday, Licencja: CC BY-SA 4.0
One of several basalt dikes parallel to the north shore