Sośnica japońska

	Sośnica japońska
	Sośnica japońska
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Klad	rośliny naczyniowe
Klad	Euphyllophyta
Klad	rośliny nasienne
Klad	nagonasienne
Rząd	cyprysowce
Rodzina	sośnicowate
Rodzaj	sośnica
Gatunek	sośnica japońska
	Nazwa systematyczna
	Sciadopitys verticillata (Thunb.) Siebold & Zucc.; Fl. Jap. 2(1): 3 1842
Synonimy
	Pinus verticillata (Thunb.) Siebold; Podocarpus verticillatus (Thunb.) Wall. ex Steud.; Taxus verticillata Thunb.;
	Pinus verticillata (Thunb.) Siebold; Podocarpus verticillatus (Thunb.) Wall. ex Steud.; Taxus verticillata Thunb.;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; bliski zagrożenia

Sośnica japońska (Sciadopitys verticillata Sieb. & Zucc.) – gatunek zimozielonego drzewa, będący jedynym współczesnym przedstawicielem rodziny sośnicowatych (Sciadopityaceae). Jest żywą skamieniałością ze względu na brak bliskich żyjących krewnych. W mezozoiku gatunek był szeroko rozprzestrzeniony. Współcześnie występuje w stanie dzikim tylko w Japonii, gdzie zachował się na nielicznych stanowiskach w naturze na wyspach Honsiu, Kiusiu i Sikoku^[5]. Rośnie tam w górskich, wilgotnych lasach^[5] w wilgotnym klimacie o łagodnych zimach, na żyznych, głębokich i kwaśnych glebach.

Roślina charakterystyczna z powodu okółkowego ułożenia miękkich, dość szerokich igieł. Ze względu na efektowny pokrój jest uprawiana, przy czym wymaga stanowisk wilgotnych – źle znosi susze^[5]. W warunkach polskich polecana do uprawy tylko w zachodniej części kraju.

Pokrój

Młode drzewo w North Carolina Arboretum, Asheville, USA

Stare drzewo przy świątyni w prefekturze Miyagi, Japonia

Pęd z charakterystycznymi długimi i grubymi liśćmi

Morfologia

Pokrój: W stanie dzikim dorasta do 40 m wysokości (po 30 latach osiąga zwykle ok. 10 m)^[5], w Polsce osiąga zwykle 7-8 m. Korona gęsta, stożkowata, u starszych osobników szeroka^[5].
Pień: Kora jest czerwonawo-brązowa^[5] i łuszczy się długimi płatami, pędy brunatno-szare pokryte długimi, łuskowatymi igłami.
Liście: W postaci podwójnych igieł, osiągających do 14 cm długości i 3–4 mm szerokości, wyrastających w okółkach w kątach drobnych liści łuskowatych na końcach pędów, poza tym rozproszone wzdłuż nich^[5].
Organy generatywne: Roślina jednopienna, szyszki męskie kulistawe, wyrastają w skupieniach na końcach krótkopędów, żeńskie wyrastają pojedynczo. Dojrzałe mają kształt kulistawo-jajowaty^[5] długości do 10 cm, nie rozpadają się po dojrzeniu.

Zastosowanie

Roślina ozdobna: W Polsce uprawiana jest głównie w ogrodach botanicznych, arboretach, lecz coraz częściej sadzona jest także w ogrodach ze względu na swoją dostępność w ofercie handlowej.

Zmienność

Przykłady spośród rosnącej liczby kultywarów tego gatunku: 'Aurea', 'Big Filip', 'Gold Star', 'Golden Rush', 'Grüne Kugel', 'Sternschnuppe'.

Przypisy

↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Lignophytes, and Cycadales in particular : Seedplants, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).
↑ M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19, 2011, s. 55–70 [dostęp 2021-03-24] .
↑ ^a ^b Sciadopitys verticillata (ang.). W: The Plant List [on-line]. The Kew Gardens i in.. [dostęp 2011-11-15].
↑ Sciadopitys verticillata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 24. ISBN 0-333-73003-8.

[apweb-1] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Lignophytes, and Cycadales in particular : Seedplants, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).

[christenhusz-2] M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19, 2011, s. 55–70 [dostęp 2021-03-24] .

[tpl-3] Sciadopitys verticillata (ang.). W: The Plant List [on-line]. The Kew Gardens i in.. [dostęp 2011-11-15].

[iucn-4] Sciadopitys verticillata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).

[philips-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 24. ISBN 0-333-73003-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Sośnica japońska

Spis treści

Morfologia

Zastosowanie

Zmienność

Przypisy

Media użyte na tej stronie