Sośnicowate
| ||
 Sośnica japońska | ||
| Systematyka[1][2] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | Euphyllophyta | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klad | nagonasienne | |
| Rząd | cyprysowce | |
| Rodzina | sośnicowate | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Sciadopityaceae Luerss. Grundz. Bot.: 265 (1877)[2] | ||
| Typ nomenklatoryczny | ||
Sciadopitys Siebold & Zucc.[2] | ||
Sośnicowate (Sciadopityaceae Luerss.) – rodzina z rzędu cyprysowców obejmująca we florze współczesnej jeden monotypowy rodzaj – sośnicę (Sciadopitys Siebold & Zucc.) z gatunkiem endemicznym dla Japonii – sośnicą japońską. We florze kopalnej znane są rośliny wyodrębniane jako rodzaj Sciadopitophyllum (kreda późna i paleocen), Sciadopityostrobus (kreda późna)[3][4] oraz Oswaldheeria[3]. Według niektórych badaczy z żywicy drzew należących do tej rodziny powstać miały bursztyny bałtyckie[5]. Jedyny przedstawiciel współczesny, ze względu na brak bliskich żyjących krewnych jest przykładem żywej skamieniałości[4].
Zaliczane tu rośliny wykazują pewne podobieństwa do cyprysowatych (Cupressaceae) takie jak pyłek pozbawiony worków powietrznych oraz nasiona zaopatrzone w skrzydełko powstające z integumentu. Swoiste cechy dla tej rodziny związane są z budową anatomiczną (m.in. układ naczyniowy organów generatywnych) i dwuigielny układ liści[4].
| nagonasienne |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Podział na rodzaje (z uwzględnieniem wymarłych)[3]
- Sciadopitys Siebold & Zucc. – sośnica
- † Oswaldheeria Bose et Manum
- † Sciadopitophyllum D.C. Christophel
- † Sciadopityostrobus K. Saiki
Przypisy
- ↑ Peter F. Stevens, Lignophytes, and Cycadales in particular : Seedplants, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).
- ↑ a b c d M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19, 2011, s. 55–70 [dostęp 2021-03-24].
- ↑ a b c Andríj Valeríjovič Novíkov, Beata Barabasz-Krasny, Сучасна систематика рослин. Загальні питання: навчальний посібник, L'vív: Líga-Pres, 2015, s. 62, ISBN 978-966-397-276-3, OCLC 932183714.
- ↑ a b c Thomas N. Taylor, Edith L. Taylor, Michael Krings: Paleobotany: the biology and evolution of fossil plants. Academic Press, 2009, s. 860-861.
- ↑ Wolfe AP, Tappert R, Muehlenbachs K, Boudreau M, McKellar RC, Basinger JF, Garrett A.. A new proposal concerning the botanical origin of Baltic amber. „Proc Biol Sci.”. 276, s. 3403-3412, 2009. DOI: 10.1098/rspb.2009.0806 (ang.).
- ↑ Michael G. Simpson: Plant Systematics. Amsterdam, Boston, Heidelberg, London: Elsevier, Academic Press, 2010, s. 129-141. ISBN 978-0123743800.
Media użyte na tej stronie
Autor: scott.zona on Flickr, Licencja: CC BY 2.0
Sciadopitys verticillata foliage, mature and immature cones. Cultivated, Pine Lodge Garden and Nursery, St. Austell, Cornwall, UK.