Sobór Świętych Piotra i Pawła w Homlu

Sobór Świętych Piotra i Pawła

Петрапаўлаўскі сабор

310Г000044
sobór katedralny
(c) Alex Zelenko, CC BY-SA 4.0 Widok ogólny
Państwo	Białoruś
Obwód	homelski
Miejscowość	Homel
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	homelska i żłobińska
Katedra	od 1925
Wezwanie	Świętych Piotra i Pawła
Wspomnienie liturgiczne	29 czerwca/12 lipca
Historia Data rozpoczęcia budowy 1809 Data zakończenia budowy 1824 Data poświęcenia 9 maja 1824; 1989 Data zamknięcia 1935; 1960 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1941; 1989
Dane świątyni Styl klasycystyczny Architekt G. Clarc Świątynia • materiał bud. • wysokość • cegła 25 m Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 2 Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana
Położenie na mapie Homla Sobór Świętych Piotra i Pawła
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Sobór Świętych Piotra i Pawła
Położenie na mapie obwodu homelskiego Sobór Świętych Piotra i Pawła
52°25′26,9″N 31°01′03,0″E/52,424139 31,017500

Sobór Świętych Apostołów Piotra i Pawła (biał. Сабор Св. Пятра і Паўла, ros. Собор Свв. Апп. Петра и Павла) – sobór prawosławny znajdujący się w Homlu, zbudowany w I połowie XIX wieku. Katedra eparchii homelskiej i żłobińskiej w Egzarchacie Białoruskim Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Ikonostas

Historia

Kamień węgielny pod budowę homelskiej cerkwi położył ks. protoprezbiter Jan Grygorowicz w dniu 18 października 1809. Fundatorem świątyni był hrabia N. P. Rumiancew, do którego należały dobra homelskie. Budowa cerkwi trwała piętnaście lat – jej uroczystego poświęcenia dokonano 9 maja 1824. Architekt G. Clarc nadał budynkowi kształt klacysystyczny z kolumnowym portykiem i ogromną kopułą umieszczoną na wysokim bębnie – wysokość cerkwi wynosiła 25 metrów.

Świątynia służyła wiernym do 1935, gdy zdecydowano o jej przekazaniu na siedzibę muzeum historycznego. Na ponowne otwarcie cerkwi zgodzili się Niemcy w 1941 – od tego czasu działała nieprzerwanie przez dziewiętnaście lat, dopóki nie ulokowano w niej planetarium. Pod koniec lat 80. obiekt przeszedł gruntowną renowację, aż na jesieni 1989 oddano go ponownie wiernym.

Wewnątrz soboru znajduje się grób hrabiego Rumiancewa, który zdobi bogini pokoju – kopia rzeźby Antonio Canovy.

W soborze znajdują się relikwie świętej schimniszki Manefy Homelskiej^[1].

Przypisy

Bibliografia

• red. A. A. Voinau [et al.], Architektura Belarusi: encyklapedyčny davednik, Mińsk 1993, ISBN 5-85700-078-5