Sobór Świętych Piotra i Pawła w Symferopolu

Sobór Świętych Piotra i Pawła

Петропавловский собор

01-101-0184
sobór katedralny
Widok ogólny
Państwo	Rosja /  Ukraina
Republika	Autonomiczna Republika Krymu / Autonomiczna Republika Krymu
Miejscowość	Symferopol
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Parafia	Świętych Piotra i Pawła
Wezwanie	Świętych Piotra i Pawła
Wspomnienie liturgiczne	Świętych Apostołów Piotra i Pawła - 29 czerwca/12 lipca
Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	św. Guriasza, arcybiskupa taurydzkiego
Cudowne ikony	św. Mikołaja Cudotwórcy
Historia Data rozpoczęcia budowy lata 60. XIX w. Data zakończenia budowy sierpień 1870 Data poświęcenia 1870 Data zamknięcia 1937 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji lata 80. XX wieku
Dane świątyni Styl ruski Architekt K. Łazariew Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 2 Ołtarz • liczba ołtarzy • wezwania ołtarzy bocznych 3 św. Jana Kronsztadzkiego, św. Serafina z Sarowa Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana
Położenie na mapie Symferopola Sobór Świętych Piotra i Pawła
Położenie na mapie Krymu Sobór Świętych Piotra i Pawła
44°56′59,3″N 34°06′19,0″E/44,949806 34,105278

Sobór Świętych Piotra i Pawła – prawosławny sobór w Symferopolu, katedra eparchii symferopolskiej i krymskiej.

Pierwsza drewniana świątynia na miejscu współczesnego soboru została poświęcona w listopadzie 1806. Po dwudziestu latach obiekt ten był już w bardzo złym stanie technicznym. Został zamknięty, zaś jego wyposażenie trafiło do nowo powstałego soboru św. Aleksandra Newskiego w Symferopolu. Budowa nowej cerkwi pod wezwaniem Świętych Piotra i Pawła rozpoczęła się w latach 60. XIX wieku. W sierpniu 1870 zakończono prace nad obiektem zaprojektowanym przez K. Łazariewa z Petersburga. Sobór został wzniesiony na planie krzyża, ze znajdującą się nad wejściem dzwonnicą i pojedynczą cebulastą kopułą zlokalizowaną na bębnie z dwunastoma oknami. Całość inwestycji została zrealizowana w okresie zarządzania eparchią taurydzką i symferopolską przez arcybiskupa Guriasza (Karpowa).

Sobór pozostawał czynny do 1937, gdy został zamknięty dla celów kultowych i zamieniony na magazyn.

Renowacja cerkwi miała miejsce w latach 80. XX wieku. Od 2003 jest ona katedrą eparchii symferopolskiej i krymskiej. Na jego terenie przechowywane są relikwie Guriasza (Karpowa), kanonizowanego w 2008 w tej samej świątyni.

Bibliografia

• Кафедральный Петропавловский собор. crimea.orthodoxy.su. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-19)].