Sobór Opieki Matki Bożej w Woroneżu

Sobór Opieki Matki Bożej
Покровский собор
Distinctive emblem for cultural property.svg 3610001000
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Obwód

 woroneski

Miejscowość

Woroneż

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

woroneska

Wezwanie

Opieki Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

1/14 października

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Mitrofana z Woroneża

Położenie na mapie Woroneża
Mapa konturowa Woroneża, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Sobór Opieki Matki Bożej”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Sobór Opieki Matki Bożej”
Położenie na mapie obwodu woroneskiego
Mapa konturowa obwodu woroneskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Sobór Opieki Matki Bożej”
Ziemia51°39′54,7″N 39°12′47,9″E/51,665200 39,213300

Sobór Opieki Matki Bożejprawosławny sobór w Woroneżu, w jurysdykcji eparchii woroneskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jeden z dwóch, obok soboru Zwiastowania, soborów katedralnych tejże eparchii.

Historia

Pierwsza wzmianka o istnieniu w Woroneżu cerkwi pod wezwaniem Opieki Matki Bożej pochodzi z 1615. Wskazuje ona, że świątynia znajdowała się na terenie osady kozackiej. Gdy obiekt ten był już w bardzo złym stanie, w 1700 błogosławieństwa na budowę nowej świątyni w tym miejscu udzielił pierwszy ordynariusz eparchii woroneskiej, biskup Mitrofan. Budowę cerkwi murowanej rozpoczęto w 1736. W 1748 poświęcony został jeden z jej ołtarzy, poświęcony Spotkaniu Pańskiemu, zaś w końcu stulecia – drugi, pod wezwaniem Ikony Matki Bożej „Znak”. W 1791 wzniesiono cerkiewną trójkondygnacyjną dzwonnicę[1].

W 1833 przystąpiono do przebudowy obiektu. Świątynię zaprojektował Iwan Blicyn, architekt gubernialny. Zasadnicze prace przy budowie świątyni ukończono w ciągu dwóch lat, jednak wyświęcenie obiektu miało miejsce dopiero 14 lipca 1841, ceremonię konsekracji poprowadził arcybiskup woroneski i zadoński Antoni. Jeszcze przed tą datą, ukraiński artysta Kuźma Safonow przeprowadził renowację dwóch ikonostasów i ikon pozostających na wyposażeniu obiektu. W 1847 i w 1848 ponownie poświęcono obydwa boczne ołtarze cerkwi[1].

Po rewolucji październikowej, w 1921, z cerkwi skonfiskowano cenne elementy wyposażenia, co miało posłużyć pomocy ofiarom głodu na Powołżu. Dwa lata później obiekt objęła wspólnota odnowicielska. W 1927 budynek siłą przejęli grigoriewcy, którzy urządzili w nim swój sobór katedralny. W 1932 władze radzieckie zdecydowały o zamknięciu świątyni i zaadaptowaniu jej najpierw na Dom Obrony, a następnie na muzeum religii i ateizmu. Podczas II wojny światowej budynek poważnie ucierpiał, po czym został zaadaptowany na mieszkania[1]. Obiekt został zwrócony Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej w 1948, dzięki staraniom biskupa woroneskiego Józefa[2] i grupy miejscowych wiernych[1]. Świątynia przejęła wówczas, po cerkwi św. Mikołaja, funkcję soboru katedralnego, w jej sąsiedztwie wzniesiono również nową siedzibę biskupów woroneskich. 14 października 1948 biskup Józef poświęcił ołtarz ikony Matki Bożej „Znak”, zaś trzy lata później – główny ołtarz i zarazem cały obiekt, co nastąpiło po odnowieniu obiektu sakralnego. W 1952 konsekrowany został drugi boczny ołtarz św. Tichona Zadońskiego[1]. Kolejny remont świątyni przeprowadził w latach 1961–1962 biskup woroneski i lipiecki Sergiusz. W końcu lat 70. władze miejskie nakazały rozbiórkę domu biskupiego i rozważały także zniszczenie soboru, czemu skutecznie sprzeciwiał się metropolita woroneski Metody[1].

W 1982 w soborze odbywały się uroczystości 300. rocznicy powstania eparchii woroneskiej. Od 1989 do 2003[3] w obiekcie wystawione były dla kultu relikwie św. Mitrofana, pierwszego biskupa woroneskiego[1], przeniesione następnie do drugiego woroneskiego soboru Zwiastowania po jego odbudowie[3].

W 1998 po raz pierwszy w historii obiekt odwiedził patriarcha moskiewski i całej RusiAleksy II[1].

W sąsiedztwie świątyni znajdował się pierwotnie niewielki cmentarz duchownych, pochowano na nim także kilku starostów cerkiewnych i osoby przekazujące dla cerkwi dary materialne[1]. Obecnie (początek XXI w.) przy soborze znajduje się tylko jeden nagrobek – metropolity woroneskiego Józefa, zmarłego w 1961[1].

Przypisy

Media użyte na tej stronie

Russia edcp location map.svg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.

EquiDistantConicProjection : Central parallel :

* N: 54.0° N

Central meridian :

* E: 100.0° E

Standard parallels:

* 1: 49.0° N
* 2: 59.0° N

Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.

Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Voronezh,Pokrovskiy Sobor.jpg
Autor: Шалин, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Воронеж,Покровский кафедральный собор
Outline Map of Voronezh Oblast.svg
Позиционная карта Воронежской области
Равноугольная проекция, растяжение - 160%. Координаты краёв:
  • север - 52.2° С
  • юг - 49.5° С
  • восток - 43.2° В
  • запад - 38.0° В
Vrn-locator.png
Autor: ru:user:insider, Licencja: CC BY-SA 3.0
Позиционная карта Воронежа