Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Astrachaniu
3010006018 | |||||||||||||||||
sobór parafialny | |||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Parafia | Zaśnięcia Matki Bożej w Astrachaniu | ||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | 15/28 sierpnia | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
46°20′57,7″N 48°01′59,8″E/46,349361 48,033278 |
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej – prawosławny sobór w Astrachaniu.
Budynek został wzniesiony na miejscu dwóch starszych soborów – drewnianego, istniejącego od 1560 do końca XVI wieku, i kamiennego, rozebranego po niecałym stuleciu istnienia z uwagi na niewystarczające rozmiary[1]. Autorem jego projektu był Dorofiej Miakiszew, dla którego inspiracją był wygląd soboru Zaśnięcia Matki Bożej w Riazaniu[2].
Obiekt przetrwał do naszych czasów w formie praktycznie niezmienionej od momentu zakończenia budowy[1]. Budynek wznosi się na wysokość 75 metrów. Całą zbudowaną na planie prostokąta cerkiew otacza galeria. Zewnętrzne ściany budynku są bogato dekorowane płaskorzeźbami, półkolumnami oraz fryzem. Sobór posiada pięć kopuł umieszczonych w narożnikach oraz w centralnym punkcie nawy, na bębnach[3]. Z budynkiem cerkwi łączy się taras (przypominający łobnoje miesto) oraz wzniesiona w 1900 dzwonnica[3]. Pierwotnie w świątyni znajdował się ośmiorzędowy ikonostas o łącznej wysokości 23 metrów. Część wyposażenia soboru została po rewolucji październikowej przeniesiona do muzeum w Astrachaniu[3].
Sobór został zamknięty po rewolucji październikowej, w 1918[4]. Otwarty ponownie po upadku ZSRR[5].
W 1737 w soborze pochowany został król Kartlii, od 1724 przebywający w Rosji na emigracji, Wachtang VI[6]. W 1760 w soborze pochowany został także król Kartlii Tejmuraz II[7]. Z kolei w 1806 w podziemiach świątyni pogrzebano ordynariusza miejscowej eparchii, biskupa astrachańskiego Anastazego[8].
Galeria
Przypisy
- ↑ a b A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s.118
- ↑ A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s.206
- ↑ a b c A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s.119
- ↑ АСТРАХАНСКАЯ И ЕНОТАЕВСКАЯ ЕПАРХИЯ
- ↑ Успенский кафедральный собор
- ↑ Вахтанг VI
- ↑ Теймураз II
- ↑ АНАСТАСИЙ, www.pravenc.ru [dostęp 2016-05-05] .
Bibliografia
- A. Nizowskij, Samyje znamienityje monastyri i chramy Rossii, Wecze, Moskwa 2000, ISBN 5-7838-0578-5
Media użyte na tej stronie
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.
EquiDistantConicProjection : Central parallel :
* N: 54.0° N
Central meridian :
* E: 100.0° E
Standard parallels:
* 1: 49.0° N * 2: 59.0° N
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Because the southern Kuril islands are claimed by Russia and Japan, they are shown as disputed. For more information about this see: en:Kuril Islands dispute. These islands are since 1945 under the jurisdiction of the Russian Federation.
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Autor: Nzeemin, Licencja: CC BY-SA 3.0
Административная карта Астраханской области, Россия.
- Координаты для GMT: -R44.9/49.4/45.4/48.95
- Инструменты: GMT, Inkscape
Autor: Alexxx1979, Licencja: CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer:
Autor: Elena.volynkina, Licencja: CC BY-SA 3.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer: