Sobór Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu
![]() | |||||||||||||||||||
sobór katedralny | |||||||||||||||||||
![]() Widok ogólny | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | 15/28 sierpnia | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
![]() |
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej – prawosławny sobór we Włodzimierzu.
Sobór został wzniesiony w latach 1158–1160 po przeniesieniu do Włodzimierza stolicy księstwa włodzimiersko-suzdalskiego na wzniesieniu nad Klaźmą. Przy jego budowie pracowali budowniczowie sprowadzeni z zagranicy, w tym artyści reprezentujący łaciński styl romański. Obiekt był niezwykle bogato dekorowany: zewnętrznie zdobiły go kompozycje płaskorzeźb, we wnętrzu zaś zespół fresków[2]. Sobór był zaplanowany jako główna katedra prawosławnej eparchii, sąsiadował z nim zespół budynków rezydencji biskupiej[2]. Obiekt ten został całkowicie zniszczony w pożarze w 1185[2], w czasie którego poważnie ucierpiał również sobór[3]. Restauracji świątyni dokonali majstrowie wynajęci przez Wsiewołoda Wielkie Gniazdo. W tym okresie budynek został upodobniony do kijowskiego soboru Mądrości Bożej – dostawiono do niego galerie, nad którymi wzniesiono 4 kopuły, oprócz już istniejącej centralnej[2].
W 1305 w soborze został pochowany metropolita kijowski Maksym, który sześć lat wcześniej przeniósł stałą siedzibę hierarchów kijowskich do Włodzimierza[4]
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu był wzorem dla budowniczych soboru Zaśnięcia Matki Bożej w Kremlu moskiewskim[2].
W 1862 do obiektu została dobudowana kaplica św. Jerzego z wyposażeniem naśladującym sztukę staroruską[2]. W tym samym i kolejnym stuleciu budynek został poddany pracom konserwatorskim. Sobór był stale czynny, poza okresem 1927–1944[2]. We wnętrzu przetrwały freski z XII w., część ikon wykonanych dla cerkwi przez Andrieja Rublowa i współpracującego z nim Daniła Czarnego (współcześnie eksponowanych w Galerii Tretiakowskiej oraz namalowany przez tych samym autorów fresk „Sąd Ostateczny”[3].
Przypisy
- ↑ Strona rejestru. [dostęp 2013-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-04)].
- ↑ a b c d e f g Успенский собор. [dostęp 2010-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-21)].
- ↑ a b Wzdłuż Złotego Pierścienia Rosji, s.173
- ↑ Митрополиты Киевские и всея Руси (988—1305 гг.)
Bibliografia
- Wzdłuż Złotego Pierścienia Rosji, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986
Media użyte na tej stronie
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.
EquiDistantConicProjection : Central parallel :
* N: 54.0° N
Central meridian :
* E: 100.0° E
Standard parallels:
* 1: 49.0° N * 2: 59.0° N
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Because the southern Kuril islands are claimed by Russia and Japan, they are shown as disputed. For more information about this see: en:Kuril Islands dispute. These islands are since 1945 under the jurisdiction of the Russian Federation.
Autor: Виктор В, Licencja: CC BY-SA 2.0
Позиционная карта Владимирской области
- Проекция — равноугольная.
- Стандартная параллель — 56°00′00″с.ш.
- Параметры шаблона (координаты краёв):
|top = 57.01 |bottom = 25.0 |left = 39.06 |right = 25.0
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Flag of Vladimir Oblast
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Autor: Missis87, Licencja: CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer: