Sobat (rzeka)

Sobat
Ilustracja
Kontynent

Afryka

Państwo

 Sudan Południowy
 Etiopia

Rzeka
Długość354 km
Powierzchnia zlewni

225 000 km²

Średni przepływ

około 428 m³/s (Hillet Doleib)

Źródło
Współrzędne

8°26′10″N 33°13′07″E/8,436111 33,218611

Ujście
Recypient

Nil Biały

MiejsceNil Biały
Współrzędne

9°22′02″N 31°32′57″E/9,367222 31,549167

Położenie na mapie Sudanu Południowego
Mapa konturowa Sudanu Południowego, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
(c) Goran tek-en, CC BY-SA 4.0

Sobatrzeka w Sudanie Południowym (stan Nil Górny) i Etiopii o długości 354 km (od połączenia) i powierzchni dorzecza 225 000 km²[1].

Rzeka Sobat została utworzona z połączenia rzek Baro (swoje źródło ma na Wyżynie Abisyńskiej w zachodniej Etiopii[2]) i Pibor (źródło na południowym wschodzie Sudanu Południowego) – rzeki łączą się na południowy wschód od miasta Nasir na granicy Sudanu Południowego z Etiopią[3]. Uchodzi do Białego Nilu nieopodal miasta Malakal, gdzie jej głębokość sięga nawet 9 metrów przy szerokości wynoszącej około 120 metrów[4][3]. Rzeka Sobat jest żeglowna od miasta Nasir.

Średni roczny przepływ zmierzony w latach 1905–1983 w Hillet Doleib (około 15 km na południe od Malakal) wynosił 13,5 km³ (około 428 m³/s)[1].

W trakcie pory suchej wody rzeki odsłaniają tereny, które służą mieszkańcom do wypasania bydła[3]. Z kolei w okresie znacznego wzrostu stanu wody i powodzi rzeka niesie białawy osad, od którego Nil Biały miał wziąć swoją nazwę[3].

Przypisy

  1. a b Mamdouh Shahin, Water Resources and Hydrometeorology of the Arab Region, Springer Science & Business Media, 10 maja 2007, s. 239, ISBN 978-1-4020-5414-3 [dostęp 2016-07-05] (ang.).
  2. Enrique Cabrera, Water Engineering and Management through Time: Learning from History, CRC Press, 6 sierpnia 2010, s. 57, ISBN 978-0-203-83673-6 [dostęp 2016-07-05] (ang.).
  3. a b c d Sobat River, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2016-07-05] (ang.).
  4. Erika Weinthal, Jessica J. Troell, Mikiyasu Nakayama, Water and Post-Conflict Peacebuilding, Routledge, 24 lutego 2014, s. 335, ISBN 978-1-136-53656-4 [dostęp 2016-07-05] (ang.).

Media użyte na tej stronie