Socjologia marksistowska
Socjologia marksistowska to kierunek w socjologii, oparty na materialistycznym pojmowaniu dziejów[1]. Punktem wyjścia socjologii marksistowskiej jest materialistyczne ujęcie problemu wzajemnego związku między bytem społecznym a świadomością społeczną, materialnymi a duchowymi zjawiskami społecznymi, ekonomiką a ideologią itp.[2][3]
Wschód i Zachód
W socjologii marksistowskiej istnieje[4] podział na marksizm zachodni(ang.) (teorie rozwinięte w Zachodniej Europie i Stanach Zjednoczonych) i marksizm komunistyczny(ang.) (teorie rozwinięte w krajach socjalistycznych, jak Związek Radziecki i Chiny). W bloku wschodnim socjologia nie cieszyła się dużym prestiżem i uważano ją za „naukę burżuazyjną”[5]. W krajach post-komunistycznych teorie marksistowskie znacznie straciły na popularności, na skutek odwrócenie się środowisk naukowych od okresu, gdy państwo faworyzowało marksizm ponad innymi dyscyplinami.
Miejsce socjologii w systemie marksizmu
Giennadij Osipow sformułował przedmiot socjologii marksistowskiej w następujący sposób:
Socjologia marksistowska jest nauką o prawidłowościach powstawania, rozwoju i zmian formacji społeczno-ekonomicznych, o prawidłowościach, których przejawami są różne konkretne zjawiska (materialne i duchowe), procesy i czynniki społeczne.
Jest ona związana z teorią konfliktu, i koncentruje się na empirycznym badaniu społeczeństw, ze szczególnym uwzględnieniem konfliktów, marksistowskiej teorii klas.
Filozofia marksistowsko-leninowska w ZSRR często utożsamiała socjologię marksistowską z materializmem historycznym[8][9], czego przykładem może służyć, zdaniem Drobiżewej[10], określenie przedmiotu socjologii w pracy zbiorowej pod redakcją Giennadija Osipowa:
Przedmiotem socjologii jest badanie formacji społecznych, następujących po sobie w procesie rozwoju historycznego, badanie prawidłowości społeczecznych — prawidłowości powstawania i rozwoju stosunków społecznych między ludźmi, różnych form ich wzajemnego oddziaływania społecznego[2][3].
W latach 70. XX wieku radzieccy przedstawiciele naukowego komunizmu oskarżali socjologów o to, że wyrzekli się zasad marksizmu i propagują naukę burżuazyjną[11]. Propaganda w ZSRR głosiła, że w epoce współczesnej, kiedy kapitalizm dobiega kresu swego istnienia, strach przed prawami historii, skazującymi kapitalizm na zagładę, popycha socjologów burżuazyjnych do wyrzeczenia się idei prawidłowości historycznej w ogóle[12]. Podczas gdy materializm historyczny odkrywa obiektywne prawa rozwoju społecznego, wskazuje sposoby ich poznania i wykorzystania w interesie społeczeństwa, socjologia burżuazyjna bądź stara się wszelkimi sposobami udowodnić, że nie ma żadnej prawidłowości historycznej, bądź też usiłuje wypaczyć treść praw społecznych[13]. Ideologiczną odpowiedzią na „burżuazyjną naukę" socjologii stał się m.in. przedmiot szkolny "wiedza o społeczeństwie", wprowadzony do starszych klas radzieckich szkół średnich w latach sześćdziesiątych XX w.[14]
Za czasów ZSRR badania socjologiczne miały charakter wyrywkowy. Pod wpływem sytuacji, jaka wytworzyła się w okresie kultu jednostki, myśl naukowa kierowała się z reguły nie na konkretne badania socjologiczne, lecz na operowanie ogólnymi pojęciami, które, jakkolwiek same przez się słuszne, były jednak oderwane od życia i traciły nieraz praktyczne znaczenie, przekształcały się właśnie w utarczki słowne z pretensjami do komunistycznej pryncypialności[15][16].
Przypisy
- ↑ V.V. Mshvenieradze, G.V. Osipov. Sociology in the U.S.S.R.. „Social Science Information”. 1 (3), s. 49-73, October 1, 1962. DOI: 10.1177/053901846200100304. (ang.).
- ↑ a b Социология в СССР: В 2-х томах. Том 1 / Под. ред. Г.В. Осипова. - М.: Мысль, 1966. - С. 13.
- ↑ a b Aitow i in. 1966 ↓, s. 13.
- ↑ Joseph Fracchia , The Philosophical Leninism and Eastern ‘Western Marxism’ of Georg Lukács, „Historical Materialism”, 21 (1), 2013, s. 69–93, DOI: 10.1163/1569206X-12341282, ISSN 1465-4466 [dostęp 2022-12-08] (ang.).
- ↑ Wróblewska-Trochimiuk 2017 ↓, s. 3.
- ↑ Osipow 1966 ↓, s. 34.
- ↑ Социология в СССР: В 2-х томах. Том 1 / Под. ред. Г.В. Осипова. - М.: Мысль, 1966. - С. 42.
- ↑ Spirkin 1968 ↓, s. 335.
- ↑ Нарский 1959 ↓.
- ↑ Дробижева 1966 ↓, s. 155-156.
- ↑ Oznobkina 2013 ↓.
- ↑ Bielakow i in. 1964 ↓, s. 184-185.
- ↑ Bielakow i in. 1964 ↓, s. 184.
- ↑ Szumska 2011 ↓, s. 109.
- ↑ Социология в СССР: В 2-х томах. Том 1 / Под. ред. Г.В. Осипова. - М.: Мысль, 1966. - С. 4.
- ↑ Aitow i in. 1966 ↓, s. 5-6.
Bibliografia
- w języku polskim
- Nariman Aitow, Galina Andriejewa, Boris Gruszyn, Michaił Iowczuk, Boris Urłanis, i in.: Socjologia w ZSRR (Tyt. oryg.: Sociologiâ v SSSR). tł. Zbigniew Gajczyk et al. ; wybór artykułów oraz red. : G. W. Osipow. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1966. 755, [1] s. : il. ; 23 cm.
- Bankructwo socjologii burżuazyjnej. W: Aleksiej Bielakow, Fiodor Burłacki, Jurij Melwil, Abram Milejkowski, Sołomon Wygodzki, i in.: Podstawy marksizmu-leninizmu : podręcznik (Tyt. oryg.: Osnovy marksizma-leninizma). Pod redakcją Otto Kuusinena, tłumacz Regina Hekker i in.. Wyd. IV na podstawie II wydania rosyjskiego. Warszawa: Książka i Wiedza, 1964, s. 184–189. (pol.).
- Erich Hahn, MATERIALIZM HISTORYCZNY A SOCJOLOGIA MARKSISTOWSKA, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1974
- Giennadij Osipow: Podstawowe właściwości i cechy szczególne socjologii marksistowskiej. W: Socjologia w ZSRR (Tyt. oryg.: Sociologiâ v SSSR). tł. Zbigniew Gajczyk et al. ; wybór artykułów oraz red. : G. W. Osipow. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1966, s. 33-41. (pol.).
- Halina Promieńska, Marek Zagajewski, Marksistowska filozofia i socjologia: Przewodnik dla studentów, Uniwersytet Śląski, Katowice 1970
- Aleksandr Spirkin: Zarys filozofii marksistowskiej (Tyt. oryg.: Kurs marksistskoj fiłosofii). tł. Lucyna Smolińska. Warszawa: Książka i Wiedza, 1968. (pol.).
- Ina Szumska. Edukacja prawna oraz wychowanie prawne w Rosji i na Białorusi. „Rozprawy z Dziejów Oświaty”. XLVIII (48), s. 101-128, 2011. ISSN pl.
- Ewa Wróblewska-Trochimiuk. Widmo krąży po Europie. Korczulańska Szkoła Letnia jako wyspa wolnego myślenia i przestrzeń dialogu. „Slavia Meridionalis”. 17, 2017. Instytut Slawistyki PAN. DOI: 10.11649/sm.1379. (pol.).
- w języku angielskim
- Elena Oznobkina: Scientific Communism (Nauchnyi kommunizm). W: Encyclopaedia of Contemporary Russian. Edited by Karen Evans-Romaine, Associate Professor of Russian, Ohio University; Helena Goscilo, Professor of Slavic Languages and Literatures, University of Pittsburg; Tatiana Smorodinskaya, Assistant Professor of Russian Language, Culture and Literature, Midddlebury College, Vermont. London and New York: Routledge, 28 October 2013, s. 548. ISBN 978-1-136-78786-7. (ang.).
- w języku rosyjskim
- Л. М. Дробижева. Рецензия на книгу: Социология в СССР: В 2-х томах. М.: Мысль, 1966. „Woprosy Istorii”. 12, s. 155-160, 1966. (ros.).
- И. С. Нарский. Об историческом материализме как марксистской социологии. „Woprosy fiłosofii”. 4, s. 119-127, 1959. (ros.).
- Социология в СССР: В 2-х томах. / Под. ред. Г.В. Осипова. - М.: Мысль, 1966. Том 1. Том 2
Media użyte na tej stronie
A montage of pictures of Karl Marx and Friedrich Engels. The photo of Friedrich Engels is reversed.