Socjologia marksistowska

Socjologia marksistowska to kierunek w socjologii, oparty na materialistycznym pojmowaniu dziejów[1]. Punktem wyjścia socjologii marksistowskiej jest materialistyczne ujęcie problemu wzajemnego związku między bytem społecznym a świadomością społeczną, materialnymi a duchowymi zjawiskami społecznymi, ekonomiką a ideologią itp.[2][3]

Wschód i Zachód

W socjologii marksistowskiej istnieje[4] podział na marksizm zachodni(ang.) (teorie rozwinięte w Zachodniej Europie i Stanach Zjednoczonych) i marksizm komunistyczny(ang.) (teorie rozwinięte w krajach socjalistycznych, jak Związek Radziecki i Chiny). W bloku wschodnim socjologia nie cieszyła się dużym prestiżem i uważano ją za „naukę burżuazyjną”[5]. W krajach post-komunistycznych teorie marksistowskie znacznie straciły na popularności, na skutek odwrócenie się środowisk naukowych od okresu, gdy państwo faworyzowało marksizm ponad innymi dyscyplinami.

Miejsce socjologii w systemie marksizmu

Giennadij Osipow sformułował przedmiot socjologii marksistowskiej w następujący sposób:

Socjologia marksistowska jest nauką o prawidłowościach powstawania, rozwoju i zmian formacji społeczno-ekonomicznych, o prawidłowościach, których przejawami są różne konkretne zjawiska (materialne i duchowe), procesy i czynniki społeczne.

Giennadij Osipow, Podstawowe właściwości i cechy szczególne socjologii marksistowskiej[6][7]

Jest ona związana z teorią konfliktu, i koncentruje się na empirycznym badaniu społeczeństw, ze szczególnym uwzględnieniem konfliktów, marksistowskiej teorii klas.

Filozofia marksistowsko-leninowska w ZSRR często utożsamiała socjologię marksistowską z materializmem historycznym[8][9], czego przykładem może służyć, zdaniem Drobiżewej[10], określenie przedmiotu socjologii w pracy zbiorowej pod redakcją Giennadija Osipowa:

Przedmiotem socjologii jest badanie formacji społecznych, następujących po sobie w procesie rozwoju historycznego, badanie prawidłowości społeczecznych — prawidłowości powstawania i rozwoju stosunków społecznych między ludźmi, różnych form ich wzajemnego oddziaływania społecznego[2][3].

W latach 70. XX wieku radzieccy przedstawiciele naukowego komunizmu oskarżali socjologów o to, że wyrzekli się zasad marksizmu i propagują naukę burżuazyjną[11]. Propaganda w ZSRR głosiła, że w epoce współczesnej, kiedy kapitalizm dobiega kresu swego istnienia, strach przed prawami historii, skazującymi kapitalizm na zagładę, popycha socjologów burżuazyjnych do wyrzeczenia się idei prawidłowości historycznej w ogóle[12]. Podczas gdy materializm historyczny odkrywa obiektywne prawa rozwoju społecznego, wskazuje sposoby ich poznania i wykorzystania w interesie społeczeństwa, socjologia burżuazyjna bądź stara się wszelkimi sposobami udowodnić, że nie ma żadnej prawidłowości historycznej, bądź też usiłuje wypaczyć treść praw społecznych[13]. Ideologiczną odpowiedzią na „burżuazyjną naukę" socjologii stał się m.in. przedmiot szkolny "wiedza o społeczeństwie", wprowadzony do starszych klas radzieckich szkół średnich w latach sześćdziesiątych XX w.[14]

Za czasów ZSRR badania socjologiczne miały charakter wyrywkowy. Pod wpływem sytuacji, jaka wytworzyła się w okresie kultu jednostki, myśl naukowa kierowała się z reguły nie na konkretne badania socjologiczne, lecz na operowanie ogólnymi pojęciami, które, jakkolwiek same przez się słuszne, były jednak oderwane od życia i traciły nieraz praktyczne znaczenie, przekształcały się właśnie w utarczki słowne z pretensjami do komunistycznej pryncypialności[15][16].

Przypisy

  1. V.V. Mshvenieradze, G.V. Osipov. Sociology in the U.S.S.R.. „Social Science Information”. 1 (3), s. 49-73, October 1, 1962. DOI: 10.1177/053901846200100304. (ang.). 
  2. a b Социология в СССР: В 2-х томах. Том 1 / Под. ред. Г.В. Осипова. - М.: Мысль, 1966. - С. 13.
  3. a b Aitow i in. 1966 ↓, s. 13.
  4. Joseph Fracchia, The Philosophical Leninism and Eastern ‘Western Marxism’ of Georg Lukács, „Historical Materialism”, 21 (1), 2013, s. 69–93, DOI10.1163/1569206X-12341282, ISSN 1465-4466 [dostęp 2022-12-08] (ang.).
  5. Wróblewska-Trochimiuk 2017 ↓, s. 3.
  6. Osipow 1966 ↓, s. 34.
  7. Социология в СССР: В 2-х томах. Том 1 / Под. ред. Г.В. Осипова. - М.: Мысль, 1966. - С. 42.
  8. Spirkin 1968 ↓, s. 335.
  9. Нарский 1959 ↓.
  10. Дробижева 1966 ↓, s. 155-156.
  11. Oznobkina 2013 ↓.
  12. Bielakow i in. 1964 ↓, s. 184-185.
  13. Bielakow i in. 1964 ↓, s. 184.
  14. Szumska 2011 ↓, s. 109.
  15. Социология в СССР: В 2-х томах. Том 1 / Под. ред. Г.В. Осипова. - М.: Мысль, 1966. - С. 4.
  16. Aitow i in. 1966 ↓, s. 5-6.

Bibliografia

w języku polskim
  • Nariman Aitow, Galina Andriejewa, Boris Gruszyn, Michaił Iowczuk, Boris Urłanis, i in.: Socjologia w ZSRR (Tyt. oryg.: Sociologiâ v SSSR). tł. Zbigniew Gajczyk et al. ; wybór artykułów oraz red. : G. W. Osipow. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1966. 755, [1] s. : il. ; 23 cm.
  • Bankructwo socjologii burżuazyjnej. W: Aleksiej Bielakow, Fiodor Burłacki, Jurij Melwil, Abram Milejkowski, Sołomon Wygodzki, i in.: Podstawy marksizmu-leninizmu : podręcznik (Tyt. oryg.: Osnovy marksizma-leninizma). Pod redakcją Otto Kuusinena, tłumacz Regina Hekker i in.. Wyd. IV na podstawie II wydania rosyjskiego. Warszawa: Książka i Wiedza, 1964, s. 184–189. (pol.).
  • Erich Hahn, MATERIALIZM HISTORYCZNY A SOCJOLOGIA MARKSISTOWSKA, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1974
  • Giennadij Osipow: Podstawowe właściwości i cechy szczególne socjologii marksistowskiej. W: Socjologia w ZSRR (Tyt. oryg.: Sociologiâ v SSSR). tł. Zbigniew Gajczyk et al. ; wybór artykułów oraz red. : G. W. Osipow. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1966, s. 33-41. (pol.).
  • Halina Promieńska, Marek Zagajewski, Marksistowska filozofia i socjologia: Przewodnik dla studentów, Uniwersytet Śląski, Katowice 1970
  • Aleksandr Spirkin: Zarys filozofii marksistowskiej (Tyt. oryg.: Kurs marksistskoj fiłosofii). tł. Lucyna Smolińska. Warszawa: Książka i Wiedza, 1968. (pol.).
  • Ina Szumska. Edukacja prawna oraz wychowanie prawne w Rosji i na Białorusi. „Rozprawy z Dziejów Oświaty”. XLVIII (48), s. 101-128, 2011. ISSN pl. 
  • Ewa Wróblewska-Trochimiuk. Widmo krąży po Europie. Korczulańska Szkoła Letnia jako wyspa wolnego myślenia i przestrzeń dialogu. „Slavia Meridionalis”. 17, 2017. Instytut Slawistyki PAN. DOI: 10.11649/sm.1379. (pol.). 
w języku angielskim
  • Elena Oznobkina: Scientific Communism (Nauchnyi kommunizm). W: Encyclopaedia of Contemporary Russian. Edited by Karen Evans-Romaine, Associate Professor of Russian, Ohio University; Helena Goscilo, Professor of Slavic Languages and Literatures, University of Pittsburg; Tatiana Smorodinskaya, Assistant Professor of Russian Language, Culture and Literature, Midddlebury College, Vermont. London and New York: Routledge, 28 October 2013, s. 548. ISBN 978-1-136-78786-7. (ang.).
w języku rosyjskim

Media użyte na tej stronie

Marx and Engels.jpg
A montage of pictures of Karl Marx and Friedrich Engels. The photo of Friedrich Engels is reversed.