Sofia Helin

Sofia Helin
Ilustracja
Sofia Helin (2012)
Imię i nazwiskoSofia Margareta Götschenhjelm Helin
Data i miejsce urodzenia25 kwietnia 1972
Hovsta (Örebro)
Zawódaktorka
Współmałżonek

Daniel Götschenhjelm

Lata aktywnościod 1996

Sofia Margareta Götschenhjelm Helin (ur. 25 kwietnia 1972 w Hovsta w gminie Örebro) – szwedzka aktorka.

Życiorys

Urodziła się w miejscowości Hovsta w gminie Örebro, ale dorastała w Linghem na przedmieściach Linköping. Jej ojciec był handlowcem, a matka – pielęgniarką szkolną. Kiedy miała zaledwie dziesięć dni, w wypadku samochodowym zginął jej sześcioletni, najstarszy brat, co miało wpływ na jej późniejsze życie, a także przyczyniło się do rozwodu rodziców[1]. Po ich rozstaniu – miała wówczas cztery lata – zamieszkała z matką i o trzy lata starszym bratem.

W szkole średniej pisywała na potrzeby klasy scenki teatralne i krótkie sztuki[2]. Zanim zdecydowała się zostać aktorką, ukończyła studia filozoficzne na Uniwersytecie w Lund. W latach 1994–1996 uczęszczała do Szkoły Teatralnej Callego Flygare (Calle Flygare Teaterskola). Podczas ostatniego roku nauki, jadąc na rowerze, uległa dotkliwemu wypadkowi, którego pozostałością jest jej charakterystyczna szrama w dolnej części twarzy[3]. W 1997 podjęła studia w sztokholmskiej Akademii Teatralnej (Teaterhögskolan i Stockholm), którą ukończyła w 2001[2].

Zawodową karierę aktorską rozpoczęła w 1996, otrzymując angaż do serialu Rederiet. Swoją pierwszą rolę główną zagrała w filmie kryminalnym Poszukiwani, zrealizowanym w 2003. Rok później, również w roli głównej, wystąpiła w filmie obyczajowym Opowieści z Dalarny. Za tę kreację została nominowana do Nagrody Złotego Żuka. Sławę międzynarodową przyniósł jej serial Most nad Sundem, w którym zagrała rolę Sagi Norén, detektywa wydziału kryminalnego policji w Malmö. Partnerowali jej Kim Bodnia (pierwsze dwa sezony) i Thure Lindhardt.

Życie prywatne

Jest żoną Daniela Götschenhjelma, duchownego Kościoła Szwecji i byłego aktora, którego poznała jeszcze w szkole teatralnej[4]. Ma z nim dwoje dzieci: syna – Ossiana (ur. 2004) i córkę – Nike (ur. 2010)[2]. Wraz z rodziną mieszka w Sztokholmie.

Filmografia

  • Rederiet (1996) jako Minna – serial
  • Anna Holt (1996) jako narkomanka – serial
  • OP7 (1998) – serial
  • Aspiranterna (1998) jako Anna-Karin Wahlström – serial
  • Beck – Sista vittnet (2001) jako Sofija – serial
  • Tusenbröder (2002–2003) jako Anna – serial
  • Poszukiwani (Rånarna, 2003) jako Klara
  • Cztery odcienie brązu (Fyra nyanser av brunt, 2004) jako Jenny
  • Opowieści z Dalarny (Masjävlar, 2004) jako Mia
  • Pappas lilla tjockis (2005) jako Jenny
  • Blodsbröder (2005) jako Malena
  • Sökarna – Återkomsten (2006)
  • Nina Frisk (2007) jako Nina Frisk
  • Leende guldbruna ögon (2007) jako szefowa wytwórni – miniserial
  • Templariusze: Miłość i krew (Arn – Tempelriddaren, 2007) jako Cecilia Algotsdotter
  • Arn: Królestwo na końcu drogi (Arn – Riket vid vägens slut, 2008) jako Cecilia Algotsdotter
  • Dobre rady (Goda råd, 2008) jako Hanna – film krótkometrażowy
  • Metropia (2009) jako Anna (głos) – film animowany
  • Templariusze (Arn, 2010) jako Cecilia Algotsdotter – miniserial
  • Åsa-Nisse – wälkom to Knohult (2011) jako Britta
  • Svaleskär (2011) jako Anna – serial
  • Most nad Sundem (Broen/Bron, 2011–2018) jako Saga Norén – serial
  • Gåten Ragnarok (2013) jako Elisabeth
  • The Same Sky (2017) jako Lauren – serial
  • That Good Night (2017) jako Anna
  • The Snowman (2017) jako Sarah Kvensland
  • Mystery Road (2020, sezon 2) – serial

Przypisy

  1. ↑ theguardian.com – Sofia Helin: my family values (ang.) [dostęp 2016-03-08]
  2. ↑ a b c Scandinavian Traveller – Meet Sofia Helin – star of TV crime series „The Bridge” (ang.) [dostęp 2016-03-08]
  3. ↑ theguardian.com – Move over, Sarah Lund: The Bridge star Sofia Helin interviewed (ang.) [dostęp 2016-03-08]
  4. ↑ The Bridge's Sofia Helin: „Playing Saga is like a vice gripping my body”, „The Telegraph” (ang.) [dostęp 2016-03-08]

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Sofia Helin 2012 (cropped).jpg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Sofia Helin, 2012.