Sofia Rotaru

Ten artykuł od 2016-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sofia Rotaru

Bożonarodzeniowe spotkanie w Kijowie. 2009
Imię i nazwisko	Sofia Michajłowna Rotaru-Jewdokimenko
Data i miejsce urodzenia	7 sierpnia 1947 Marszynci, Obwód czerniowiecki
Pochodzenie	Ukraina, Mołdawia
Instrumenty	śpiew, gitara, perkusja
Gatunki	pop dance muzyka elektroniczna rhythm and blues rock
Zawód	piosenkarka producent muzyczny autorka tekstów piosenek kompozytorka tancerka aktorka projektantka mody pisarka reżyser
Aktywność	od 1968
Wydawnictwo	Artur-Music (od 2003) Extraphone (od 2002) Sintez Records (1991) Warner Music Group (1987) Sony BMG Music Entertainment (1976) Krugozor (1975) Miełodija (od 1972)
Powiązania	Karel Gott Stas Pieha Nikołaj Baskow TNMK
Odznaczenia
Strona internetowa

Sofia Rotaru (ukr. Софія Михайлівна Євдокименко-Ротару, ros. София Михайловна Евдокименко-Ротару, rum. Sofia Rotaru; ur. na Ukrainie w obwodzie czerniowieckim 7 sierpnia 1947 w wiosce Marszynci) pod nazwiskiem Ротарь – radziecka, rosyjska i ukraińska piosenkarka i aktorka pochodząca z rodziny mołdawskiej. Śpiewa po rosyjsku, ukraińsku, rumuńsku, słowacku, bułgarsku, niemiecku, angielsku – niezależnie od języka jej piosenki były popularne w byłym Związku Radzieckim. Znana także w innych krajach Europy, Azji i Ameryki Płn.

Początki

Rozpoczęła karierę zwycięstwem w republikańskim konkursie młodych w 1964 roku. Stała się wówczas symbolem nowej kultury muzycznej Ukrainy.

W 1968 roku wzięła udział w międzynarodowym konkursie w Sofii. W rezultacie poznała tam kompozytora Wołodymyra Iwasiuka, który stworzył cykl pieśni opartych na materiale folklorystycznym w aranżacjach tworzących muzykę pop lat 60. i 70. XX wieku. Przyniosło to piosenkarce popularność na Ukrainie. W 1974 roku zdobyła pierwszą nagrodę na festiwalu w Sopocie śpiewając piosenkę „Кто-то” („Ktoś”) z repertuaru i autorstwa Haliny Frąckowiak (Polska), jak również ukończyła Kiszyniowski Instytut Kultury.

Osiągnięcia

Jej piosenki stały się klasycznymi utworami radzieckiej i poradzieckiej sceny muzycznej. Sofia Rotaru grała też w filmach muzycznych – debiutowała w 1971 roku w filmie Червона рута (Czerwona Ruta). Grała główne role w takich filmach, jak Где ты, любовь? (Miłości, gdzie jesteś?, 1980) oraz Душа (Dusza, 1981). Koncertowała w USA, Azji, Europie, Australii. Otrzymała wiele nagród, wyróżnień i medali.

W 1986 jako pierwszej kobiecie nadano jej tytuł Ludowy Artysta ZSRR. Były prezydent Ukrainy Łeonid Kuczma i prezydent Rosji Władimir Putin nagrodzili Sofię Rotaru w sierpniu 2002 roku (w jej 55. urodziny), przyznając jej tytuł Bohatera Ukrainy za jej „wybitne zasługi w sferze sztuki” (Kuczma) oraz rosyjski order „Za zasługi wobec Narodu” (Putin).

W repertuarze

• Czerwona ruta (ukr. Червона рута; muz. i słowa Wołodymyr Iwasiuk)
• Jedna kalina (ukr. Одна калина; muz. Rusłan Kwinta, słowa Witalij Kurowskij)
• Melancholie (rum. Melancolie) (1978)
• Dadim Szar zemnoi Detjam (ros. Дадим Шар земной Детям, 1977, wspólnie z „Bolszym Dijetskim Chorem”)
• Górska Lawenda (ros. Горная Лаванда) (1984)
• Dzikie łabędzie (ros. Дикие Лебеди; muz. Władimir Mateckij, słowa M. Szabrow; 1986)
• Biała noc (ros. Белая Ночь) (1988)
• Slajdy (ros. Слайды) (1982)
• Nie kochaj (ros. Не люби) (2006)
• Niebo to ja (ros. Небо это я; muz. Rusłan Kwinta, słowa Witalij Kurowskij) (2007)

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona artystki