Sojuz 13
| ||
Dane misji | ||
Indeks COSPAR | 1973-103A | |
---|---|---|
Zaangażowani | ZSRR | |
Pojazd | ||
Statek kosmiczny | Sojuz 7K-T | |
Masa pojazdu | 6560 kg | |
Rakieta nośna | Sojuz | |
Załoga | ||
Dowódca | Piotr Klimuk | |
Załoga | Piotr Klimuk (1) Walentin Lebiediew (1) | |
Start | ||
Miejsce startu | Bajkonur, Kazachstan | |
Początek misji | 18 grudnia 1973 (11:55:00 UTC) | |
Orbita okołoziemska | ||
Apogeum | 247 km | |
Perygeum | 188 km | |
Okres orbitalny | 88,8 min | |
Inklinacja orbity | 51,6° | |
Lądowanie | ||
Miejsce lądowania | 200 km na południowy wschód od Karagandy | |
Lądowanie | 26 grudnia 1973 (08:50:35 UTC) | |
Czas trwania misji | 7 d, 20 h, 55 min, 35 s | |
Liczba okrążeń Ziemi | 127 | |
Program Sojuz |
Sojuz 13 (kod wywoławczy Кавказ - Kaukaz) był drugim po Sojuzie 12 lotem testowym przeprojektowanej kapsuły Sojuz. Pojazd dodatkowo wyposażony był w dużą kamerę do prowadzenia obserwacji astrofizycznych.
Załoga
Podstawowa
- Piotr Klimuk (1)
- Walentin Lebiediew (1)
Rezerwowa
- Lew Worobjow (1)
- Walerij Jazdowski (1)
Druga rezerwowa
Przebieg misji
Sojuz 13 wystartował z kosmodromu Bajkonur 18 grudnia 1973 roku. Kapsuła, odróżnieniu od zasadniczej wersji Sojuza 7K-T, wyposażona była w baterie słoneczne, co pozwoliło na dłuższy lot. Zamiast niepotrzebnego sprzętu dokującego zamontowano obserwatorium astronomiczne Orion. Przy jego pomocy kosmonauci Walentin Lebiediew i Piotr Klimuk wykonali zdjęcia gwiazd w widmie ultrafioletowym, oraz spektroskopowe zdjęcia Ziemi. Przeprowadzono również eksperymenty medyczne. Załoga wylądowała w ciężkiej burzy śnieżnej 26 grudnia 1973 roku, jednak została odzyskana już kilka minut później.
Nowa kapsuła ponownie spisywała się bardzo dobrze podczas testów.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.