Sojuz 16
| ||
Dane misji | ||
Indeks COSPAR | 1974-096A | |
Zaangażowani | ZSRR | |
Pojazd | ||
Statek kosmiczny | Sojuz 7K-TM | |
Masa pojazdu | 6800 kg | |
Rakieta nośna | Sojuz | |
Załoga | ||
Załoga | Anatolij Filipczenko (2) Nikołaj Rukawisznikow (2) | |
Start | ||
Miejsce startu | Bajkonur, Kazachstan | |
Początek misji | 2 grudnia 1974 (09:40:00 UTC) | |
Orbita okołoziemska | ||
Apogeum | 291 km | |
Perygeum | 184 km | |
Okres orbitalny | 89,2 min | |
Inklinacja orbity | 51,8° | |
Lądowanie | ||
Lądowanie | 8 grudnia 1974 (08:03:35 UTC) | |
Czas trwania misji | 5 d, 22 h, 23 min, 35 s | |
Liczba okrążeń Ziemi | 95 | |
Program Sojuz |
Sojuz 16 (kod wywoławczy Буран - burza śnieżna) był lotem doświadczalnym, mającym wypróbować wyposażenie i procedury na rzecz programu wspólnego, radziecko-amerykańskiego lotu kosmicznego, którego ostatecznym rezultatem była misja Sojuz-Apollo. Między innymi przeprowadzono eksperyment z obniżeniem ciśnienia wewnętrznego do 540 mm Hg. Wykonano też fotografie Ziemi i doświadczenia biomedyczne. W czasie tego lotu przeprowadzono również manewry przewidziane dla lotu Sojuz-Apollo. Statek okrążył Ziemię 96 razy.
Załoga
Podstawowa
Rezerwowa
- Władimir Dżanibekow (1)
- Borys Andriejew (1)
Druga rezerwowa
Przebieg misji
Kosmonauci Anatolij Filipczenko i Nikołaj Rukawisznikow ocenili możliwości zmodyfikowanej kapsuły Sojuz i modułu cumowniczego, który miał umożliwić połączenie dwóch różnych konstrukcyjnie pojazdów. Misja pozwoliła jednocześnie na przećwiczenie i usprawnienie współpracy pomiędzy amerykańskimi i radzieckimi inżynierami i kontrolerami, jak również upewniła przedstawicieli USA o niezawodności pojazdów Sojuz.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
USSR stamp, "Soyuz-16", 1975, 16k.