Sojuz 30
Dane misji | |
Indeks COSPAR | 1978-065A |
---|---|
Zaangażowani | |
Oznaczenie kodowe | Kaukaz (Кавказ) |
Pojazd | |
Statek kosmiczny | |
Masa pojazdu | 6800 kg |
Rakieta nośna | |
Załoga | |
Załoga | |
Start | |
Miejsce startu | |
Początek misji | 27 czerwca 1978 (15:27:21 UTC) |
Orbita okołoziemska | |
Apogeum | 261,3 (363) km |
Perygeum | 197,6 (337,6) km |
Okres orbitalny | 88,83 (91,31) min |
Inklinacja orbity | 51,66° |
Lądowanie | |
Miejsce lądowania | 300 km W od Celinogradu |
Lądowanie | 5 lipca 1978 (13:30:20 UTC) |
Czas trwania misji | 7 dni, 22 godziny, 2 minuty, 59 sekund |
Liczba okrążeń Ziemi | 126 |
Program Sojuz |
Sojuz 30 (ros. Союз-30) – piąty udany załogowy lot kosmiczny pojazdu Sojuz na stację kosmiczną Salut 6. Był to drugi lot kosmiczny zorganizowany w ramach międzynarodowego programu badań kosmicznych Interkosmos i pierwszy z udziałem polskiego kosmonauty. Lot Sojuza 30 miał miejsce w dniach 27 czerwca–5 lipca 1978.
Załoga
Start
- Piotr Klimuk (3) – ZSRR
- Mirosław Hermaszewski (1) – Polska
Rezerwowa
- Walerij Kubasow (3) – ZSRR
- Zenon Jankowski (1) – Polska
Lądowanie
- Piotr Klimuk (3) – ZSRR
- Mirosław Hermaszewski (1) – Polska
Przebieg lotu
Start nastąpił 27 czerwca 1978 o godzinie 17:27:21 czasu warszawskiego z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie. Lotem dowodził pułkownik Piotr Klimuk, a major Mirosław Hermaszewski leciał jako kosmonauta badacz. Sojuz 30 był trzydziestym szóstym radzieckim załogowym statkiem kosmicznym. Początkowe parametry orbity miały wartość: apogeum 246 km, perygeum 199 km, nachylenie płaszczyzny orbity 51°66′, a czas trwania jednego okrążenia 89 minut. Kosmonauci zabrali między innymi polską flagę i godło państwowe oraz szereg pamiątek. W czasie trzech pierwszych okrążeń Ziemi załoga przeprowadziła kontrolę stanu urządzeń, sprawdzono szczelność, po czym kosmonauci zdjęli skafandry. Podczas czwartego i piątego okrążenia zwiększono wysokość lotu i Sojuz zaczął doganiać bazę Salut 6. Po szóstym okrążeniu załoga ułożyła się do snu, który trwał do dwunastego okrążenia. Potem rozpoczęto przygotowania do manewru zbliżania i połączenia z kompleksem Salut 6 – Salut 6 EO-2. W czasie siedemnastego okrążenia kosmonauci znaleźli się w bezpośrednim sąsiedztwie bazy. Przycumowanie statku nastąpiło o godzinie 19:08:47 czasu warszawskiego w trakcie osiemnastego okrążenia. 28 czerwca 1978 o godzinie 22:11 został otwarty luk między statkami. Sojuz 30 przycumował do stacji Salut 6 i pozostawał z nią na orbicie do 5 lipca 1978.
Po oddzieleniu od stacji kosmicznej Salut 6, Sojuz 30 został wykorzystany jako kapsuła powrotna dla kosmonautów Piotra Klimuka i Mirosława Hermaszewskiego.
Lądownik Sojuza 30 wylądował na Ziemi o godzinie 15:30:20 czasu warszawskiego. Miejscem lądowania był step 300 km na zachód od Celinogradu (obecnie Astana).
Misja Salut 6 EP-3
Misja Salut 6 EP-3 o kryptonimie „Kaukaz” była wspólnym przedsięwzięciem polsko-radzieckim. Odbywała się równolegle z misją radziecką Salut 6 EO-2.
Podczas wspólnego lotu obie załogi przeprowadziły szereg eksperymentów biologicznych, obserwacji Ziemi i badań zorzy polarnej. Badania te podzielone były na trzy grupy:
I. Badania zaplanowane i przygotowane wyłącznie przez polskich specjalistów.
II. Badania zaplanowane i przygotowane przez specjalistów polskich wspólnie ze specjalistami krajów współuczestniczących w programie Interkosmos.
III. Badania zaplanowane i przygotowane przez specjalistów z krajów współuczestniczących w Interkosmosie, ale bez udziału polskich specjalistów.
Do pierwszej grupy należało pięć eksperymentów:
- Eksperyment o nazwie „Syrena”, polegający na badaniu procesu narastania kryształów HgCdTe w warunkach braku ciążenia.
- Eksperyment o nazwie „Smak”, polegający na badaniu odczuć smakowych w warunkach nieważkości.
- Eksperyment o nazwie „Relaks” polegający na badaniu efektywności różnego rodzaju rozrywek w warunkach lotu kosmicznego.
- Eksperyment o nazwie „Kardiolider”, polegający na badaniu funkcjonowania serca w czasie pracy kosmonauty na statku kosmicznym.
- Eksperyment o nazwie „Zdrowie”, polegający na określeniu za pomocą aparatury „Fizjotest” wydolności fizycznej kosmonauty bezpośrednio przed startem i po wylądowaniu.
Pierwszy eksperyment zrealizowany został pod kierunkiem Instytutu Fizyki PAN, zaś cztery pozostałe pod kierunkiem Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej.
Do drugiej grupy badań należały cztery eksperymenty:
- Eksperyment o nazwie „Test”, polegający na badaniu aspektów psychologicznych adaptacji załogi do warunków lotu kosmicznego.
- Eksperyment o nazwie „Ciepło”, polegający na badaniu procesu wymiany ciepła organizmu z otoczeniem w warunkach braku ciążenia.
- Eksperyment o nazwie „Ziemia”, polegający na fotografowaniu powierzchni Ziemi (lądów i wód) w celu badania jej zasobów.
- Eksperyment o nazwie „Zorza”, polegający na obserwacji z Saluta zórz polarnych.
Dwa pierwsze eksperymenty kierowane były przez W.I.M.L. w Warszawie, trzeci – przez warszawski Instytut Geodezji i Kartografii oraz Centrum Badań Kosmicznych PAN, a ostatni – przez Centrum Badań Kosmicznych PAN.
Do trzeciej grupy należały dwa eksperymenty:
- Eksperyment o nazwie „Czajka”, polegający na badaniu neutralizacji wpływu braku ciążenia na układ krwionośny przez zastosowanie specjalnego kombinezonu, przygotowanego przez specjalistów radzieckich.
- Eksperyment o nazwie „Tlen”, polegający na badaniu przemian tlenu w organizmie w warunkach lotu kosmicznego.
Pamiątki lotu Sojuz 30
W Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej w Warszawie przechowywany jest skafander kosmiczny typu Sokoł Mirosława Hermaszewskiego. Eksponowany jest tam również lądownik Sojuza 30, stanowiący własność Centrum Badań Kosmicznych PAN.
Zobacz też
- lista załogowych ekspedycji na stacje Salut
- lista startów statków kosmicznych typu Sojuz
- program Sojuz
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Encyclopedia Astronautica: Soyuz 30 (ang.)
- Zarya: Loty do Saluta 6 (ang.)
- Spacefacts: Soyuz 30 (ang.)
Media użyte na tej stronie
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Kmiecik, Licencja: CC BY-SA 3.0
Lądownik Sojuz 30. Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej w Warszawie.
Soyuz 30 patch
Autor: elektronhjarnan, Licencja: CC BY-SA 2.0
Rymdkapseln från en sovjetisk Soyuz-raket på armémuseet i Warszawa. Just den här kapseln kommer från Soyuz 30 som var bemannad av bland annat den första polska kosmonauten Mirosław Hermaszewski. Notera märkningarna med "bräckligt" och "denna sida upp"