Sojuz 40
![]() | |
Dane misji | |
Indeks COSPAR | 1981-42A |
---|---|
Zaangażowani | |
Pojazd | |
Statek kosmiczny | |
Masa pojazdu | 6 800 kg |
Rakieta nośna | Sojuz-U |
Załoga | |
![]() | |
Załoga | Leonid Popow (2) |
Start | |
Miejsce startu | |
Początek misji | |
Orbita okołoziemska | |
Apogeum | 287,0 (362,2) km |
Perygeum | 198,1 (333,5) km |
Okres orbitalny | 89,06 (91,24) min |
Inklinacja orbity | 51,64° |
Lądowanie | |
Miejsce lądowania | 225 km SE od Dżezkazganu |
Lądowanie | |
Czas trwania misji | 7 d, 20 h, 41m, 52. |
Liczba okrążeń Ziemi | 124 |
Program Sojuz |
Salut 6 EP-10 (kod wywoławczy «Днепр» - Dniepr) – dziesiąta krótkotrwała misja na Saluta 6. Szesnasty udany załogowy lot kosmiczny na tę stację.
Załoga
Start
- Leonid Popow (2) - ZSRR
- Dumitru Prunariu (1) - Rumunia
Dublerzy
- Jurij Romanienko (3) - ZSRR
- Dumitru Dediu (1) - Rumunia
Lądowanie
- Leonid Popow (2) - ZSRR
- Dumitru Prunariu (1) - Rumunia
Przebieg misji
Sojuz 40 to radziecka załogowa misja kosmiczna, będąca dziewiątą międzynarodową ekspedycją w ramach programu Interkosmos. Był to jednocześnie ostatni lot kapsuły Sojuz drugiej generacji. Na pokładzie znajdował się pierwszy kosmonauta z Rumunii. Dzień po starcie, 15 maja, nastąpiło połączenie Sojuza z kompleksem orbitalnym, na którym pracowała stała załoga w składzie Władimir Kowalonok i Wiktor Sawinych. W czasie wspólnego lotu kosmonauci obu załóg przeprowadzili 23 eksperymenty przygotowane przez naukowców ZSRR i Rumunii. Prunariu przeprowadził także badania pola magnetycznego Ziemi. Ostatniego dnia lotu wykonał również z orbity zdjęcia terytorium Rumunii. Kosmonauci przeprowadzili też próby systemu orientacji stacji. Sojuz 40 był ostatnią kapsułą Sojuz, która połączyła się ze stacją Salut 6
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Salut-6 EP-10. astronautix.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-04)]. (ang.)
- Space Facts - Sojuz 40 (ang.)
- Loty do Saluta 6 (ang.)
Media użyte na tej stronie
Leonid Popov and Dumitru Prunariu.
Soyuz 40 patch