Sojuz T-1

Sojuz T-1
Dane misji
Indeks COSPAR1979-103A
Zaangażowani ZSRR
Pojazd
Statek kosmicznySojuz-T
Masa pojazdu6450 kg
Rakieta nośnaSojuz-U
Start
Miejsce startuBajkonur kompleks 1
Początek misji16 grudnia 1979; 12:30:00 UTC
Orbita okołoziemska
Apogeum232 km
Perygeum201 km
Okres orbitalny88,6 min
Inklinacja orbity51,6°
Lądowanie
Lądowanie26 marca 1980; 21:47:00 UTC
Program Sojuz

Sojuz T-1 (ros. Союз Т-1) – bezzałogowy lot radzieckiego Sojuza, pierwszy lot Sojuza-T do stacji kosmicznej[a]. Był to 35. statek z serii „Sojuz”. Celem pojazdu była stacja kosmiczna Salut 6. Po trzech dniach samodzielnego lotu Sojuz połączył się ze stacją[1].

Budowa pojazdu

Sojuz T odznaczał się szeregiem zmian konstrukcyjnych w porównaniu ze swymi poprzednikami. Wyposażono go w baterie słoneczne, które po osiągnięciu orbity automatycznie się rozpostarły. Pozwala to doładować pokładowe baterie akumulatorów jeszcze w czasie lotu do stacji kosmicznej. Nowy statek zaopatrzono w udoskonalony zespół silników zasilanych tym samym materiałem pędnym ze wspólnych zbiorników. Dotychczas „Sojuzy” miały dwa zespoły silnikowe. Nowe rozwiązanie umożliwia bardziej racjonalne wykorzystanie zapasów materiału pędnego i zwiększa możliwość manewrowania statkiem. Unowocześniono pokładowy kompleks obliczeniowy. Służył on nie tylko do przekazywania podstawowych informacji, ale również do analizowania informacji w czasie lotu. Poprzednio takie dane uzyskiwane w czasie operacji zbliżenia i łączenia ze stacją kosmiczną były przekazywane do ośrodka naziemnego, a dopiero stamtąd, po przetworzeniu, przesyłane z powrotem do Sojuza. Dzięki nowemu rozwiązaniu Sojuz uzyskał znaczną autonomię.[1]

Przebieg lotu

  • Start: 16 grudnia 1979, kosmodrom Bajkonur
  • Połączenie ze stacją: 19 grudnia 1979
  • Odłączenie od stacji: 26 marca 1980
  • Lądowanie: 26 marca 1980[2][3]

Uwagi

  1. Wcześniej odbyły się dwa testy statków Sojuz-T o oznaczeniach Kosmos 1001 (nieudany) i Kosmos 1074.

Przypisy

  1. a b N. Krajewski. Sojuz T - nowa wersja statku kosmicznego. „Astronautyka”. 107 (1), s. 1, 1980. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. ISSN 0004-623X. 
  2. Sojuz T 3 - nowy wkład astronautyki radzieckiej w rozwój lotów załogowych. „Astronautyka”. 113 (1), s. 1, 1981. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. ISSN 0004-623X. 
  3. Andrzej Marks: Baza satelitarna Alfa. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1997, s. 39. ISBN 83-204-2203-5.

Linki zewnętrzne

  • Mark Wade: Soyuz T (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-25)].

Media użyte na tej stronie

Flag of the Soviet Union (dark version).svg
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
Schematic of the flag as adopted in 1955.