Sokolica (Dolina Będkowska)
Sokolica – skała wapienna w Dolinie Będkowskiej, w obrębie wsi Będkowice w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[1]. Znajduje się w mikroregionie Wyżyna Ojcowska na Wyżynie Olkuskiej[2]. Na Sokolicy uprawiana jest wspinaczka skalna i znajduje się na niej najwyższa ściana na Jurze[3]. Skała leży w środkowej części Doliny Będkowskiej na wprost bocznego wąwozu Przecówki i Brandysowej, w miejscu w którym płynący dnem doliny potok Będkówka zakręca w lewo[1].
Na szczycie Sokolicy odkryto resztki dużego, grodziska z VIII – IX w. Z tego względu dawniej nazywana była Grodziskiem. Zachowały się resztki wałów. W czasie prac archeologicznych odkryto ślady osadnictwa z okresu neolitu i kultury łużyckiej[4].
Zamontowana w ramach projektu Małopolski Szlak Geoturystyczny tablica opracowana przez specjalistów z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie informuje o budowie i sposobie powstania tej skały. Według tego opracowania Sokolica jest budowlą mikrobialno-gąbkową powstałą z rafopodobnych struktur w płytkim morzu szelfowym, które w górnej jurze istniało na tym terenie. W jej powstaniu zasadniczą rolę odegrały cyjanobakterie oraz gąbki, których szkielety można znaleźć w strukturze skały[5].
U podnóża Sokolicy w Dolinie Będkowskiej znajduje się sezonowa restauracja, pole namiotowe i gospodarstwo agroturystyczne, tzw. Brandysówka, w którym mieści się baza polskich wspinaczy skałkowych.
Wspinaczka
Sokolica wznosi się na wysokość ok. 100 m ponad dnem doliny i jest udostępniona do wspinaczki skalnej. Wspinaczka na niej należy do trudnych, nie tylko z powodu wysokości, ale głównie bardzo stromych i wymagających technicznie ścian. Jest jedną z nielicznych skał na Jurze o więcej niż jednowyciągowych drogach wspinaczkowych. Najwyższe ściany mają wysokość około 60 m[6]. Staraniem Polskiego Związku Alpinizmu ubezpieczono je ringami. Sam szczyt Sokolicy jest łatwo dostępny od strony wschodniej z Będkowic ścieżką koło cmentarza na wzgórzu[3].
Sokolica ma ściany pionowe lub przewieszone. Są w niej takie formacje skalne, jak: filary, kominy, zacięcia. Jest 30 dróg wspinaczkowych o trudności III-VI.6+, długości 15–60 m, wystawie zachodniej, południowej lub południowo-zachodniej. Wszystkie mają zamontowane stałe punkty asekuracyjne: ringi (r), stanowisko zjazdowe (st) lub ring zjazdowy (rz)[6].
- Sokolica I
- Droga Bały; V, 45 m
- Lot na Brandysa; 15r + 3st, VI, 40 m
- Lewy świecznik; 13r + st, VI.3+, 30 m
- Gwiezdne wrota; 11r + st, VI.3+, 25 m
- Gruby Lolek; 10r + st, VI.4, 25 m
- Wiosenne palenie trawy; 20r + 2st, VI.2, 45 m
- Lewy komin; 21r + ST + 2drz, V+, 60 m
- Warianty Miksera; 21r + 2ST + drz, VI+, 55 m
- Zemsta Bonifratrów; 13r + st, VI.1+, 25 m
- Lot Świstaka; 15r + st, VI.3+, 25 m
- Droga Skwirczyńskiego; 14r + st, VI.2, 26 m
- Droga Łapińskiego-Paszuchy; 14r + st, VI.1+, 28 m
- Mikrokosmos; 18r + st, VI.4+, 40 m
- Golumek Konfucjusz Kurt; 19r + 2st, VI.5, 40 m
- Czerwone światła na Monte Cassino 19r + 2ST VI.5+, 40 m
- Droga Ostapowskiego; 13r + 2h + 4st, VI.1+, 60 m
- Superdirettissima; 19r + 2st, VI.4+, 50 m
- Paryż-Dakar; 16r + st, VI.4+, 30 m
- Prawy komin; 24r + 2st, VI+, 60 m
- Wariant na prawy świecznik; 22r + 2st, VI+, 55 m
- Sokolica II
- Prawy świecznik; 2h + st + rz, VI.2, 60 m
- Supermeni; 3h + st, V+, 10 m
- Sztolnia Supermanów; 2st, III, 20 m
- Droga Dobrowolskiego-Łapińskiego; st, V+, 25 m
- Rysa Pokuników; 7r + 2st, VI+, 20 m
- Imperium sokoła; 9r + st, VI.6/6+, 20 m
- Z ręką na sercu; 7r + st, VI.3+/4, 20 m
- Sztolnia Rika; 6r + st, VI.4+, 17 m
- Migotanie zastawek; 7r + st, VI.3, 15 m
- Fantasmagoria; 2r + 3s + rz, VI.2, 20 m[6].
Na szczycie Sokolicy istniało Grodzisko na Sokolicy w Będkowicach. Jego pozostałości (wały i fosa) widoczne są do dzisiaj[7]. W Sokolicy są dwie jaskinie: Jaskinia w Sokolicy i Komin w Sokolicy[8].
Przypisy
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [dostęp 2021-07-08] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2 .
- ↑ a b Wspinanie. Sokolica [dostęp 2018-09-19] .
- ↑ Jura Krakowsko-Częstochowska. Informator turystyczny, Ogrodzieniec: Związek Gmin Jurajskich, 2018, ISBN 978-83-947430-8-6 .
- ↑ Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej przy Brandysówce.
- ↑ a b c Baza topo portalu górskiego [dostęp 2018-09-19] .
- ↑ Leszek Chmura , Historia Będkowic [dostęp 2022-03-21] .
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2022-03-03] .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Sokolica w Dolinie Będkowskiej
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Dolina Będkowska (Park Krajobrazowy Dolinki Krakowskie)