Sol Campbell

Sol Campbell

Pełne imię i nazwisko	Sulzeer Jeremiah Campbell[1]
Data i miejsce urodzenia	18 września 1974[1] Plaistow
Wzrost	188 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub 1989–1992 Tottenham Hotspur
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1992–2001 Tottenham Hotspur 255 (10) 2001–2006 Arsenal 135 (8) 2006–2009 Portsmouth 95 (2) 2009 Notts County 1 (0) 2010 Arsenal 11 (0) 2010–2011 Newcastle United 7 (0) W sumie: 504 (20)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1994–1996  Anglia U-21 11 (2) 1994–2006  Anglia B 2 (0) 1996–2007  Anglia 73 (1) W sumie: 86 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2018–2019 Macclesfield Town
↑ Aktualne na: 7 lipca 2010.

Sulzeer Jeremiah "Sol" Campbell (ur. 18 września 1974) – były angielski piłkarz jamajskiego pochodzenia występujący na pozycji obrońcy. Campbell grał w takich klubach jak Newcastle United, Tottenham Hotspur, Arsenal, Portsmouth i Notts County oraz w reprezentacji Anglii.

Rodzice Campbella pochodzili z Jamajki, lecz sam piłkarz urodził się już w Anglii. W dorosłym futbolu zadebiutował w grudniu 1992 roku w wieku 18 lat. Wtedy to wystąpił w barwach Tottenhamu Hotspur w spotkaniu Premier League. W zespole Kogutów Campbell spędził dziewięć lat, w trakcie których rozegrał 255 oficjalnych spotkań i zdobył 10 goli. W 1999 roku jako kapitan poprowadził zespół do końcowego triumfu w Pucharze Ligi Angielskiej (dzięki zwycięstwu w finale nad Leicester City). W 2001 roku przeszedł do głównego rywala Tottenhamu, Arsenalu co wywołało spore kontrowersje. Swój poprzedni zespół opuścił na zasadzie prawa Bosmana i był pierwszym tak znanym piłkarzem, który z tego prawa skorzystał. W ciągu pięciu lat, które spędził w drużynie Kanonierów rozegrał 135 spotkań, zdobył dwa mistrzostwa Anglii oraz dwa Puchar Anglii. Był także częścią zespołu Arsenalu z sezonu 2003/04, który później stał się znany jako The Invincibles, czyli Niezwyciężeni. W 2006 roku w finale Ligi Mistrzów przeciwko FC Barcelonie Campbell zdobył jedynego gola dla Londyńczyków, zaś samo spotkanie zakończyło się porażką 1-2. W sierpniu 2006 roku na zasadzie wolnego transferu przeniósł się do innego klubu Premier League, Portsmouth. W drużynie tej grał przez trzy lata. W 2008 roku w finale Pucharu Anglii przeciwko Cardiff City wyszedł na boisko jako kapitan drużyny.

Spore zdziwienie wzbudziła jego decyzja w końcu sezonu 2008/09, gdy zdecydował się podpisać pięcioletni kontrakt z klubem League Two, Notts County. Prawdopodobnie skłoniła go do tego postać dyrektora sportowego tego klubu, którym był były selekcjoner reprezentacji Anglii Sven-Göran Eriksson. Jednakże jeszcze większą niespodzianką było rozwiązanie jego kontraktu za porozumieniem stron we wrześniu 2009 roku, po zaledwie miesiącu gry i rozegraniu przez niego jednego spotkania.

Swoje pierwsze pełne spotkanie w barwach reprezentacji Anglii Campbell rozegrał w wieku 21 lat. W maju 1998 Campbell został drugim, po Bobbym Moorze najmłodszym w historii kapitanem drużyny narodowej. Miał wtedy 23 lata i 248 dni. Pierwszego i jedynego gola w narodowych barwach Campbell zdobył w spotkaniu Mistrzostw Świata 2002 w grupowym spotkaniu przeciwko Szwecji. W 2006 Campbell stał się jedynym piłkarzem, który reprezentował Anglię w sześciu kolejnych turniejach rangi międzynarodowej. Występował na Mistrzostwach Europy w 1996, 2000 i 2004 roku oraz na Mistrzostwach Świata w 1998, 2002 2006 roku. Ogólnie w reprezentacji rozegrał 73 spotkania i był wybierany do złotych jedenastek Mistrzostw Świata 2002 i Mistrzostw Europy 2004.

Campbell trzykrotnie był wybierany przez Professional Footballers' Association do jedenastki sezonu – w 1999, 2003 i 2004 roku.

W maju 2012 oficjalnie zakończył karierę piłkarską.

Kariera klubowa

Campbell pochodzi z Londynu. W roku 1989 rozpoczął treningi w juniorskiej drużynie miejscowego Tottenhamu Hotspur. Do pierwszej drużyny został włączony trzy lata później. Zadebiutował w niej 5 grudnia tego samego roku w przegranym 1:2 ligowym spotkaniu z lokalnym rywalem – Chelsea. W tym samym meczu strzelił też swojego pierwszego gola. Pojedynek ten był jedynym spotkaniem, w którym Campbell zagrał w pierwszym sezonie spędzonym w drużynie "Spurs". Podstawowym zawodnikiem swojego klubu stał się dwa lata później. W sezonie 1998/1999 wraz ze swoją drużyną zdobył Puchar Ligi. Forma Campbella prezentowana w Tottenhamie sprawiła, że w lecie 2001 roku zainteresowane nim były takie kluby jak Arsenal, Inter Mediolan, FC Barcelona, Liverpool czy Bayern Monachium^[2]. Ostatecznie Campbell przeszedł do ekipy Arsenalu^[3].

W nowej drużynie zadebiutował 30 lipca, kiedy to zagrał przez dziesięć minut w wygranym 2:0 spotkaniu z RCD Mallorca^[4]. W Premier League zadebiutował natomiast 18 sierpnia w wygranym 4:0 wyjazdowym spotkaniu z Middlesbrough^[5]. Pierwszą bramkę zdobył zaś 26 grudnia w meczu z Chelsea^[6]. Już od pierwszego sezonu spędzonego w ekipie Kanionerów Campbell był jednym z podstawowych zawodników swojej ekipy. W debiutanckim sezonie został także mistrzem kraju i zdobył Puchar Anglii oraz Tarczę Wspólnoty. W następnych rozgrywkach zagrał w 33 ligowych meczach i również zdobył Puchar kraju. W sezonie 2003/04 został Mistrzem Anglii, zaś rok później zdobywcą krajowego pucharu.

8 sierpnia 2006 roku podpisał dwuletni kontrakt z Portsmouth^[7]. W nowym klubie zadebiutował 19 sierpnia w wygranym 3:0 ligowym spotkaniu z Blackburn Rovers^[8]. Pierwszą bramkę zdobył natomiast 23 grudnia w meczu z Sheffield United, w którym jego drużyna wygrała 3:1^[9]. W sezonie 2007/08 zdobył wraz ze swoim klubem Puchar Anglii pokonując w finale drużynę Cardiff City. W Portsmouth był kapitanem i wystąpił w 95 ligowych meczach, w których strzelił dwie bramki. Po sezonie 2008/2009, kiedy to skończył mu się kontrakt opuścił klub^[10].

W sierpniu 2009 roku przeszedł do Notts County. Zagrał tam jeden mecz, 19 września przeciwko Morecambe, po czym 23 września za porozumieniem stron opuścił klub^[11].

12 stycznia 2010 po miesiącu treningów w Arsenalu, Sol Campbell został zarejestrowany jako gracz ligi rezerw i rozegrał 45 minut spotkania w drużynie rezerw przeciwko West Ham United, które Arsenal wygrał 4-2. Klub poinformował iż prowadzi negocjacje ws. krótkotrwałego kontraktu dla angielskiego defensora^[12]. 15 stycznia oficjalnie podpisał kontrakt do końca sezonu^[13]. Z dniem pierwszego lipca 2010 roku po wygaśnięciu kontraktu został wolnym zawodnikiem.

Po opuszczeniu przez niego Arsenalu, Campbella łączono z wieloma klubami, m.in. z Sunderlandem. 28 lipca 2010 roku podpisał roczny kontrakt z Newcastle United^[14].

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji swojego kraju Campbell zadebiutował 18 maja 1996 w wygranym 3:0 meczu z Węgrami^[15]. W tym samym roku został powołany przez Terry'ego Venablesa do kadry na Euro 1996. Anglia na tym turnieju dotarła do półfinału, w którym przegrała 6:5 w rzutach karnych z Niemcami, a sam Campbell zagrał w jednym spotkaniu (wygranym 2:0 ze Szkocją)^[16].

Dwa lata później znalazł się w składzie na Mundial. Tym razem jego reprezentacja dotarła do 1/8 finału, w którym poległa w serii rzutów karnych z reprezentacją Argentyny. On sam wystąpił w czterech meczach^[17]. Tym razem The Three Lions nie zdołali wyjść ze swojej grupy zajmując w niej 3. lokatę. Campbell zagrał we wszystkich trzech meczach swojej ekipy^[18].

Dwa lata później Campbell został członkiem kadry Anglii na Mistrzostwa Świata, na których jego reprezentacja dotarła do ćwierćfinału. Campbell na tej imprezie zagrał w pięciu meczach^[19], a także w grupowym spotkaniu ze Szwecją (1:1) zdobył pierwszą i jedyną bramkę w barwach narodowych^[10]. W roku 2004 Sven-Göran Eriksson powołał go na Euro. Anglia tym razem poległa w ćwierćfinale z Portugalią w rzutach karnych, a Campbell wystąpił w czterech pojedynkach^[20] oraz został wybrany przez UEFA do najlepszej jedenastki turnieju.

Ostatnim turniejem w jego reprezentacyjnej karierze były Mistrzostwa Świata 2006, na których jego reprezentacja dotarła do ćwierćfinału, a on sam wystąpił tylko w jednym meczu (zremisowanym 2:2 ze Szwecją)^[21]. Ostatni raz w barwach narodowych Campbell zagrał 3 czerwca 2006 w wygranym 6:0 meczu z Jamajką^[10]. Łącznie w reprezentacji wystąpił 73 razy i strzelił przy tym jedną bramkę.

Statystyki

Statystyki klubowe

Gole w reprezentacji

#	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Gol na
1	2 czerwca 2002	Stadion Saitama, Saitama	Szwecja	1–1	Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002	1-1

Media

Campbell zaliczył krótki epizod w filmie Guya Ritchiego Przekręt. Wystąpił tam w roli ochroniarza nielegalnej walki bokserskiej^[22]. Wystąpił także w serialu telewizji ITV pt. Żony piłkarzy, gdzie zagrał samego siebie.

Sukcesy

Tottenham

• Puchar Ligi Angielskiej: 1999

Arsenal

Mistrzostwo

• Premier League: 2001/02, 2003/04
• Puchar Anglii: 2001/02, 2004/05
• Tarcza Wspólnoty: 2001/02, 2003/04

Wicemistrzostwo

• Liga Mistrzów: 2005/06
• Premier League: 2002/03, 2004/05

Portsmouth

Mistrzostwo

• Puchar Anglii: 2007/08
• Premier League Asia Trophy: 2006/07

Wicemistrzostwo

• Tarcza Wspólnoty: 2008

Indywidualne

• Jedenastka Mistrzostw Świata: 2002
• Jedenastka Mistrzostw Europy: 2004
• Drużyna roku PFA: 1998/99, 2002/03, 2003/04

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Statystyki. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)]. w rozgrywkach FIFA
• Sol Campbell w bazie Soccerbase (ang.)
• Profil BBC. news.bbc.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-02)].
• Sol Campbell w bazie National Football Teams (ang.)