Solaris (winorośl)

Solaris
‘Solaris’
Ilustracja
Winorośl ‘Solaris’ - grona
Gatunek

mieszaniec międzygatunkowy[1]

Hodowca

Norbert Becker[2]

Rok wyhodowania

1975[2]

Pochodzenie

Niemcy

Ważne regiony uprawy

Niemcy

Identyfikator VIVC

20340[2]

Kolor skórki

zielonożółty

Cechy uprawowe
Dojrzewanie

wczesne

Klimat uprawy

chłodny

Mrozoodporność

wysoka

Sadzonka winnej latorośli odmiany solaris

Solaris – stosunkowo nowy, wyhodowany w 1975 przez Norberta Beckera we Fryburgu Bryzgowijskim międzygatunkowy mieszaniec winnej latorośli o jasnej skórce[1][2]. Wśród przodków odmiany znajduje się winorośl amurska[1].

Pochodzenie

Odmiana 'Solaris' jest odmianą hybrydową, wyhodowaną z merzlinga i siewki 'Geisenheim 6493' (zarya severa × muscat ottonel)[1][2]. Nazwa pochodzi od łacińskiego słoneczny i ma symbolizować siłę i wczesne dojrzewanie[1]. W 2004 została dopuszczona w Niemczech do uprawy masowej[1].

Właściwości winorośli

Z solaris, jako odmiany o jasnych skórkach produkuje się białe wina. Do istotnych właściwości solaris należy odporność na choroby grzybowe[1]. Liście są duże, trzyczęściowe i ciemnozielone. Owoce są średniej wielkości. Grona średniej wielkości, cylindryczno-stożkowate[3]. Odmiana wczesna[1], Roślina puszcza pędy, kwitnie i dojrzewa około tygodnia wcześniej niż przeciętnie inne odmiany. Istotną właściwością rośliny jest jej mrozoodporność. Solaris nie jest wymagająca, jeśli chodzi o stanowisko. Owoce w pełni dojrzałe mają bursztynowożółtą barwę. Przy suchej i ciepłej pogodzie w sierpniu i we wrześniu część jagód ulega botrytyzacji (powierzchniowemu gniciu), a zawartość ekstraktu przekracza wtedy 25%[3].

Cięcie

Masa gron odmiany 'Solaris'

Dobre plonowanie wymaga dużych form krzewów z łozami ciętymi na 4-6 pąków. Przy dłuższym cięciu osiąga się wysoki plon, któremu towarzyszy zwykle spadek jakości owoców i wina z takich owoców[3].

Właściwości wina

Ze względu na dużą zawartość cukru z odmiany solaris nawet w chłodnych rejonach można wytwarzać deserowe naturalne słodkie wina[3][1].

Wino produkowane z odmiany solaris nadaje się do kupażowania z rieslingiem lub innymi podobnymi odmianami takimi jak hibernal, johanniter lub seyval[4]. W winach badeńskich pojawiają się nuty ananasa, orzechów laskowych[1].

Rozpowszechnienie

Solaris zyskał popularność w nowych nasadzeniach w chłodnych regionach Europy[1]. Największy areał upraw (59 ha) znajduje się na terytorium Niemiec, przede wszystkim, wbrew odporności odmiany na chłód, w Badenii[1]. Kilku winiarzy oferuje jednoodmianowe wina solaris (m.in. w chłodnej Saksonii)[1]. W 2004 roku powierzchnia upraw wynosiła 30 ha (wzrost z 19 ha w 2001)[5].

Winnice w kilku szwajcarskich kantonach zajmują 11 ha[1]. Solaris jest spotykany także w uprawie w Danii (4 ha, 2010) i Szwecji[1], a na eksperymentalną skalę w Norwegii i Belgii[1]. W 2011 odmiana została urzędowo uznana we Włoszech[1].

Synonimy

Odmiana solaris jest znana również pod nazwami FR 240-75 lub Freiburg 240-75[2][1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. 1006-1007. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.)
  2. a b c d e f Solaris w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof (ang.). [dostęp 2017-02-22].
  3. a b c d Jerzy Lisek: Winorośl w uprawie przydomowej i towarowej. Warszawa: Hortpress, 2011, s. 47.
  4. Wyniki konkursów. Galicja Vitis, 2011-2013. [dostęp 2015-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2016)].
  5. Area tabular listing (ang.). Instytut Uprawy Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2017-02-22].

Media użyte na tej stronie

Solaris-ciężar gron.jpg
Autor: ZbyszekB, Licencja: CC BY-SA 3.0
Masa gron odmiany 'Solaris'
Solaris-grona.jpg
Autor: ZbyszekB, Licencja: CC BY-SA 3.0
Winorośl 'Solaris' - grona
Vitis-solaris-125aa.jpg
Autor: Tomu, Licencja: CC BY 3.0
Newly crafted Solaris Vine (Vitis vinifera). Rootstock 125AA.