Solbus C 10,5
| ||
Solbus C 10,5 z PKS Stalowa Wola w Krakowie | ||
Dane ogólne | ||
Inne nazwy | Solbus C 10,5/1 | |
Producent | Solbus | |
Lata produkcji | 2004 - marzec 2007 | |
Miejsce produkcji | Polska, Solec Kujawski | |
Dane techniczne | ||
Typy nadwozia | autobus dalekobieżny klasy midi | |
Układ drzwi | 1-1-0 1-0-1 (C10,5/1 - opcja) | |
Liczba drzwi | 2 | |
Wysokość podłogi | 800 mm | |
Szerokość drzwi | 740 - 720 mm | |
Silniki | Iveco F4 AE 0682C Tector Euro 3 | |
Moc silników | 176 kW (239 KM) | |
Skrzynia biegów | ZF S6-890 | |
Liczba przełożeń | 6 | |
Długość | 10670 mm 10730 mm (C 10,5/1) | |
Szerokość | 2480 mm | |
Wysokość | 2950 mm 3265 mm (C 10,5/1) | |
Masa własna | 7725 kg 8225 kg (C 10,5/1) | |
Masa całkowita | 16000 kg 15000 kg (C 10,5/1) | |
Rozstaw osi | 5600 mm | |
Wnętrze | ||
Liczba miejsc ogółem | 77 43-47 (C 10,5/1) | |
Liczba miejsc siedzących | 47 43-47 (C 10,5/1) | |
Informacje dodatkowe | ||
ABS | Tak | |
ASR | Tak | |
EBS | Nie | |
ESP | Nie | |
Klimatyzacja | Opcja | |
Portal Komunikacja miejska |
Solbus C 10,5, Solbus C 10,5/1 − rodzina autobusów międzymiastowych i turystycznych produkowana od pierwszej połowy 2004 do marca 2007 przez Fabrykę Autobusów "Solbus" w Solcu Kujawskim na licencji czeskiej firmy SOR Libchavy.
Historia
Do produkcji międzymiastowego Solbusa C 10,5, która rozpoczęła się w pierwszej połowie 2004 roku, zgodnie z umową licencyjną wykorzystywano podzespoły znanych światowych firm, sprowadzane za pośrednictwem firmy SOR Libchavy. Były to zwłaszcza przednie osie firmy SOR, silniki firmy Iveco oraz tylne zawieszenia z mostami napędowymi ArvinMeritor U 167E. Od III kwartału 2005 roku Solbus C10,5 produkowany był ze zmienioną ścianą przednią, zrywającą ze stylistyką identyczną jak w czeskim odpowiedniku.
W latach 2005-2006 sprzedano również 30 szt. (lub 40 szt. wg sprzecznych danych producenta) odmiany turystycznej Solbus C 10,5/1, nazwany czasem błędnie, za swoim czeskim odpowiednikiem (SOR LH 10,5), Solbus LH 10,5. Różni się ona od wersji podstawowej m.in. podwyższonym poziomem podłogi (w celu powiększenia przestrzeni bagażowej), a tym samym większą wysokością. Według wypowiedzi przedstawicieli firmy SOR Libchavy, produkcja wersji turystycznej nie była objęta udzielonymi licencjami, a tym samym była bezprawna. Stało się to jedną z przyczyn wypowiedzenia tych umów ze skutkiem od kwietnia 2007.
W latach 2005-2006 był to najpopularniejszy model firmy Solbus. W kolejnych latach sprzedaż modelu C 10,5 wynosiła: 2004 - ok. 28-29 szt., 2005 - ok. 60-70 szt., 2006 - 66 szt, 2007 - co najmniej 16 sztuk. Do tego należy doliczyć modele C 10,5/1: 2005 - 11 szt., 2006 - 19 szt., 2007 - co najmniej 9 sztuk.
W 2006 roku 33 autobusy C 10,5 kupiły polskie Siły Powietrzne[1].
Przypisy
- ↑ Jarosław Brach. Zakupy średnich i ciężkich pojazdów użytkowych przez Siły Zbrojne RP w roku 2006. „Nowa Technika Wojskowa”. 6/2007, s. 51, czerwiec 2007. Warszawa: Magnum-X.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Lukas 3z, Licencja: CC BY-SA 4.0
Autobus dalekobieżny Solbus C 10,5/1 (nr rej. RLA 90HY) z 2006 roku z PKS Stalowa Wola w Krakowie.
Autor: Lukas 3z, Licencja: CC BY-SA 4.0
Autobus Solbus C 10,5 (#SW40626) z 2004 roku z PKS Stalowa Wola w Krakowie. Widok od tyłu.
Autor: Lukas 3z, Licencja: CC BY-SA 4.0
Solbus C 10,5 (#SW40626) z 2004 roku z PKS Stalowa Wola w Krakowie.