Solbus Solway SL11

Solbus Solway SL11
Ilustracja
Solbus Solway SL11 z 2009 roku w Krakowie
Dane ogólne
ProducentSolbus
Lata produkcjiod 2007
Miejsce produkcji Polska, Solec Kujawski
Dane techniczne
Typy nadwoziaautobus międzymiastowy klasy midi
Układ drzwi1-1-0
Liczba drzwi2
SilnikiIveco NEF 6 TAA Euro4
Cummins ISBe4 300 Euro4
Moc silników194 kW (265 KM)
220 kW (300 KM)
Skrzynia biegówZF 6S 1200BO
Liczba przełożeń6
Długość10 880 mm
Szerokość2520 mm
Wysokość2950 mm
3150 mm
Masa własna9600 kg
9900 kg
Masa całkowita15 200 kg
Rozstaw osi5600 mm
Wnętrze
Liczba miejsc ogółem73–77
Liczba miejsc siedzących43–47 + 1–2 (obsługa)
Informacje dodatkowe
ABStak
ASRtak
Klimatyzacjaopcja
Portal Komunikacja miejska

Solbus Solway SL11 – autobus międzymiastowy produkowany od końca 2007 roku przez Fabrykę Autobusów „Solbus” z Solca Kujawskiego.

Historia modelu

„Solbus Solway SL11” jest, obok międzymiastowego Solbus Soltour ST11, głównym następcą licencyjnego modelu międzymiastowego Solbus C 10,5, którego produkcja zakończyła się w kwietniu 2007 roku. W maju 2007 roku wraz z bliźniaczym modelem Solbus Solway SL10 przeszedł badania homologacyjne, po których został skierowany do produkcji. Pod względem technicznym i stosowanych podzespołów jest bardzo podobny do modelu Solbus Soltour ST11. Główna różnica to niższe o 20 cm nadwozie, z czym związana jest mniejsza pojemność luków bagażowych, oraz odmienna stylizacja.

Solbus Solway SL11, wnętrze

W nowym autobusie zamontowano niektóre takie same elementy jak w modelu Solbus C 10,5 po ostatniej modernizacji. Są to m.in. zderzaki i lampy. „Solbusa Solway SL11” od poprzednika odróżnia bardziej pionowa ściana przednia. Zastąpiono również trapezowe okno kierowcy oknem prostokątnym. Podobne zmiany nastąpiły w drzwiach pasażerskich. Całe nadwozie wydłużono o 13 cm i zwężono o 0,5 cm. Brak ograniczeń licencyjnych spowodował, że w nowym modelu można wybrać pomiędzy przednim zawieszeniem niezależnym firmy Voith, zawieszeniem włoskiej firmy Streparava, bądź tradycyjną belką sztywną Iveco. Zawieszenie tylne Mariton Cameri pozostało bez większych zmian i pochodzi z firmy ArvinMeritor. Zmniejszyła się nieco pojemność bagażników podpodłogowych, która wynosi 5,2 m³. Masa własna wzrosłą z 8225 kg do 9600-9900 kg. Stało się tak ze względu na zwiększenie długości samonośnego nadwozia, zastosowanie w jego dolnej części stali nierdzewnej czy zmiany silników na jednostki spełniające normę Euro 4.

Podczas targów Transexpo w październiku 2008 roku zaprezentowano odmianę tego modelu przystosowaną do przewożenia osób niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich. Stało się to przez obniżenie wysokości podłogi w wejściu między osiami i wygospodarowanie miejsca na wózek przez zmniejszenie liczby foteli.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Solbus Solway SL11.jpg
Autor: Lukas 3z, Licencja: CC BY-SA 4.0
Solbus Solway SL11 z 2009 roku w Krakowie należący do firmy Transgór S.A. z Mysłowic (KCH 7N68, #22).
Solbus Solway 11 inside end.jpg
Autor: Lukas 3z, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wnętrze autobusu Solbus Solway SL11 z 2008 roku w Kielcach na targach Transexpo 2008. Przystosowane do przewożenia osób niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich (przez obniżenie wejścia między osiami i wygospodarowanie miejsca na wózek).