Pierwsze takty sonaty
Les Adieux, ze słowem "Lebewohl" (
niem "Żegnaj" wpisanym nad nutami głównego tematu
Sonata fortepianowa nr 26 Es-dur op. 81a Ludwiga van Beethovena, znana jako sonata Les Adieux – jedyna sonata programowa tego kompozytora, napisana w latach 1809-10. Należy do środkowego okresu jego twórczości. Zadedykowana została uczniowi, mecenasowi i przyjacielowi Beethovena, arcyksięciu Rudolfowi Habsburgowi.
Utwór składa się z trzech części, zatytułowanych Pożegnanie, Nieobecność oraz Powrót, przy czym oryginalne Wiedersehen oznacza dosłownie "ponowne zobaczenie", niesie więc silniejszy przekaz emocjonalny. Podobnie, samemu Beethovenowi nie podobało się francuskie tłumaczenie niemieckiego Lebewohl w postaci Adieux; uważał on wersję niemiecką za bogatszą w uczucie (skierowana jest poufale do jednej osoby: "Żegnaj"), gdy Adieux stosuje się do grup ludzi (Kolodin, 1975).
Części utworu
- Das Lebewohl (Les Adieux, Pożegnanie). Adagio - Allegro
- Abwesenheit (L'Absence, Nieobecność). Andante espressivo (In gehender Bewegung, doch mit viel Ausdruck)
- Das Wiedersehen (Le Retour, Powrót). Vivacissimamente (Im lebhaftesten Zeitmaße)
|
---|
| | | |
---|
| Sonaty fortepianowe | | | Sonaty na skrzypce i fortepian | I: D-dur (op. 12 nr 1) • II: A-dur (op. 12 nr 2) • III: Es-dur (op. 12 nr 3) • IV: a-moll (op. 23) • V: F-dur „Wiosenna” (op. 24) • VI: A-dur (op. 30 nr 1) • VII: c-moll (op. 30 nr 2) • VIII: G-dur (op. 30 nr 3) • IX: A-dur „Kreutzerowska” (op. 47) X: G-dur (op. 96) | | Sonaty wiolonczelowe | I: F-dur (op. 5 nr 1) • II: g-moll (op. 5 nr 2) • III: A-dur (op. 69) • IV: C-dur (op. 102 nr 1) • V: D-dur (op. 102 nr 2) | | Inne sonaty | Sonata na róg F-dur (op. 17) |
|
| | |
---|
| Koncerty fortepianowe | | | Koncerty skrzypcowe | | | Inne koncerty | |
|
| | |
---|
| I: Es-dur (op. 4) • II: C-dur (op. 29) • III: c-moll (op. 104) • Fuga na kwintet smyczkowy D-dur (op. 137) |
| | |
---|
| Wczesne kwartety | I: F-dur (op. 18 nr 1) • II: G-dur (op. 18 nr 2) • III: D-dur (op. 18 nr 3) • IV: c-moll (op. 18 nr 4) • V: A-dur (op. 18 nr 5) • VI: B-dur (op. 18 nr 6) | | Kwartety Razumowskie | VII: F-dur (op. 59 nr 1) • VIII: e-moll (op. 59 nr 2) • IX: C-dur (op. 59 nr 3) | | Pośrednie kwartety | X: Es-dur (op. 74) • XI: f-moll (op. 95) | | Późniejsze kwartety (Kwartety Golicynowskie) | XII: Es-dur (op. 127) • XIII: B-dur (op. 130) • XIV: cis-moll (op. 131) • XV: a-moll (op. 132) • Wielka Fuga B-dur (op. 133) • XVI: F-dur (op. 135) |
|
| | |
|
Kontrola autorytatywna (sonata fortepianowa):