Sonaty fortepianowe op. 27 Ludwiga van Beethovena powstały w latach 1800-01. Kompozytor nazwał każdą z nich mianem "sonaty niby-fantazji" (sonata quasi una fantasia), co wskazuje na większą dowolność w traktowaniu formy.
Zdecydowanie popularniejszą z nich jest sonata druga, w tonacji cis-moll, znana jako sonata Księżycowa.
Sonaty cyklu
- Sonata fortepianowa nr 13 Es-dur op. 27 nr 1
- Sonata fortepianowa nr 14 cis-moll op. 27 nr 2, tzw. sonata Księżycowa
Sonaty
fortepianowe | |
|---|
Sonaty na skrzypce
i fortepian | - I: D-dur (op. 12 nr 1)
- II: A-dur (op. 12 nr 2)
- III: Es-dur (op. 12 nr 3)
- IV: a-moll (op. 23)
- V: F-dur „Wiosenna” (op. 24)
- VI: A-dur (op. 30 nr 1)
- VII: c-moll (op. 30 nr 2)
- VIII: G-dur (op. 30 nr 3)
- IX: A-dur „Kreutzerowska” (op. 47)
- X: G-dur (op. 96)
|
|---|
| Sonaty wiolonczelowe | - I: F-dur (op. 5 nr 1)
- II: g-moll (op. 5 nr 2)
- III: A-dur (op. 69)
- IV: C-dur (op. 102 nr 1)
- V: D-dur (op. 102 nr 2)
|
|---|
| Inne sonaty | - Sonata na róg F-dur (op. 17)
|
|---|
| Koncerty fortepianowe | |
|---|
| Koncerty skrzypcowe | |
|---|
| Inne koncerty | |
|---|
- I: Es-dur (op. 4)
- II: C-dur (op. 29)
- III: c-moll (op. 104)
- Fuga na kwintet smyczkowy D-dur (op. 137)
| Wczesne kwartety | - I: F-dur (op. 18 nr 1)
- II: G-dur (op. 18 nr 2)
- III: D-dur (op. 18 nr 3)
- IV: c-moll (op. 18 nr 4)
- V: A-dur (op. 18 nr 5)
- VI: B-dur (op. 18 nr 6)
|
|---|
| Kwartety Razumowskie | - VII: F-dur (op. 59 nr 1)
- VIII: e-moll (op. 59 nr 2)
- IX: C-dur (op. 59 nr 3)
|
|---|
| Pośrednie kwartety | - X: Es-dur (op. 74)
- XI: f-moll (op. 95)
|
|---|
Późniejsze kwartety
(Kwartety Golicynowskie) | - XII: Es-dur (op. 127)
- XIII: B-dur (op. 130)
- XIV: cis-moll (op. 131)
- XV: a-moll (op. 132)
- Wielka Fuga B-dur (op. 133)
- XVI: F-dur (op. 135)
|
|---|
Inne prace
- Septet Es-dur (op. 20)
- Sekstet Es-dur (op. 71)
- Sekstet op. 81b
- Oktet Es-dur (op. 103)