Sonet 30 (William Szekspir)
Sonet 30 (Gdy w kręgu myśli słodkich, uciszonych) – jest jednym z najbardziej znanych spośród cyklu sonetów autorstwa Williama Shakespeare’a.
Jedna z fraz sonetu brzmiąca „Remembrance of Things Past” służyła jako pierwotne tłumaczenie na język angielski tytułu powieści Marcela Prousta pt. W poszukiwaniu straconego czasu, jednakże wersja francuska, na której opierało się ta translacja, nie była pozbawiona błędów[1].
Zarys
Sonet ten ma charakter refleksyjny, opisuje żal podmiotu lirycznego spowodowany tęsknotą za przyjacielem.
Szekspir podkreśla swoje porażki, i mimo że od złego okresu minęło wiele czasu, nadal „łza świeża rosi ból dawnej miłości”.
W zakończeniu poeta stwierdza, że na samo jego wspomnienie od razu staje się szczęśliwszy:
"Lecz gdy o tobie, miły, myśl nadpłynie,
Straty me nikną, cały smutek ginie.”[2]
Pod względem tonu i treści jest on niezwykle podobny do sonetu numer 29.
Linki zewnętrzne
- The Sonnets – pełny tekst wraz z komentarzem (ang.)
Przypisy
- ↑ Books By Proust (ang.). [dostęp 2008-08-18].
- ↑ Wszystkie tłumaczenia użyte w tym artykule są autorstwa Macieja Słomczyńskiego
Media użyte na tej stronie
Autor: Tubantia, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sonnet XXX of William Shakespeare on a wall of the building at Rapenburg 30, Leiden, The Netherlands.
Sonnet XXXX When to the sessions of sweet silent thought I summon up remembrance of things past. I sigh the lack of many a thing I sought. And with old woes new wail my dear times' waste: Then can I drown an eye, unus'd to flow. For precious friends hid in death's dateless night And weep afresh love's long-since cancell'd woe. And moan th'expense of many a vanish'd sight: Then can I grieve at grievances foregone, And heavily from woe to woe tell o'er The sad account of fore-bemoanèd moan. Which I new pay as if not paid before. But if the while I think on thee, dear friend, All losses are restored and sorrows end.
Title page of Shakespeare's Sonnets (1609)