Songshan Puji

Songshan Puji
Data urodzenia

651

Data i miejsce śmierci

739
klasztor Xingtang w Luoyangu

Szkoła

Północna szkoła chan

Nauczyciel

Yuquan Shenxiu

Następca

Yi Xing i inni

Zakon

chan

Songshan Puji (chiń. 嵩山普寂, pinyin Sōngshān Pǔjì; kor. 숭산보적 Sungsan Pojŏk; jap. Sūzan Fujaku; wiet. Tung Sơn Phổ Tịch; ur. 651, zm. 739) – chiński mistrz chan Północnej szkoły chanu (chiń. „nanzong chan”), uczeń Yuquana Shenxiu.

Życiorys

Pochodził z rodziny o tradycjach pustelniczych. Jako dziecko wykazywał się dużymi zdolnościami i studiował tradyjne chińskie przedmioty – najpewniej więc chińską klasykę, kanon konfucjański oraz teksty taoistyczne.

Jego studia buddyjskie zaczęły się w Daliang (w tej samej okolicy, z której pochodził Shenxiu). Szczególnie mocno zainteresowany był Sutrą Lotosu, teoriami jogaczary, Traktatem o przebudzeniu wiary w mahajanie oraz innymi śastrami (traktatami).

Nowicjuszem został w Luoyangu u nauczyciela Duana. Następnie studiował Winaję w nauczyciela Jinga z Nanquan w pow. Guichi prowincji Anhui. W 688 r. przyjął mnisią ordynację, także u Jinga, który przeprowadził ceremonię[1].

Po zdecydowaniu, że pragnie poświęcić się praktyce medytacji, Puji udał się do mistrza Luzhou Faru (638–689)[2] z klasztoru Szaolin. Ponieważ mistrz ten już zmarł, następnego dnia poszedł do klasztoru Yuquan, w którym opatem był wówczas Shenxiu.

Pod jego kierunkiem Puji praktykował przez 5 lat. Studiował także takie sutry jak Siyi jing i Lankavatara Sutra. Po kolejnych 2 latach, kiedy był posłańcem mistrza, Puji około 696 r. przeniósł się na górę Song. Jego oficjalna ordynacja odbyła się w latach 701–705, po której został zarejestrowany w klasztorze Songyue.

Po śmierci Shenxiu został oficjalnie wyznaczony na lidera uczniów zmarłego mistrza. Z informacji biograficznych wynika, że pozycję tę odrzucił. Jednak olbrzymia liczba uczniów, którą przyciągnął później, zdaje się świadczyć, że ostatecznie stanowisko to przyjął.

W 725 r. Puji przeniósł się do klasztoru Jingai w Luoyangu. W tym czasie Laoshan Yifu[3] (661–736) wraz z cesarzem Xuanzongiem przebywali w Luoyangu i Puji został wyznaczony opatem klasztoru Xingtang w tej stolicy.

W 735 r. Puji udał się ponownie do Chang’anu, gdzie zgromadził na wykładach wielką liczbę „dobrze urodzonych” ludzi. Prawdopodobnie przebywał także u mistrza Yifu w końcowych godzinach jego życia.

W 739 r. powrócił do klasztoru Xingtang, w którym spędził resztę życia.

Znaczenie mistrza

Puji jest uważany za najważniejszego ucznia mistrza Shenxiu[4].

W czasie swojej 30-letniej kariery mistrza chan miał, według tekstu z 772 r., 10 000 uczniów, z czego 63 było głównymi uczniami. Informacje zachowały się zaledwie o kilku. Jego działalność spowodowała, że mimo ataku na mistrza Shenxiu i całą północną szkołę ze strony mistrza Hezego Shenhui w 730 r., szkoła północna rozrastała się przez cały VIII w. i aż do początku wieku X.

Co więcej, dwóch jego uczniów, Nanyue Mingcan i Daoxuan, działało na południu. W następnym pokoleniu z 14 mistrzów, o których zachowały się informacje, aż 9 działało na południu.

Mistrz winai i ogólnie bardzo wszechstronny buddysta – Daoxuan – przeniósł m.in. nauki szkoły północnej do Japonii, jednak kraj ten na dojrzenie do chanu (jap. zenu) potrzebował jeszcze 500 lat.

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczba pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.

Przypisy

  1. ↑ Jing to prawdopodobnie Hengjing (634–712), mnich szkoły winai związany także z tradycją tiantai.
  2. ↑ Uczeń mistrza Hongrena.
  3. ↑ Jeden z ważnych uczniów Shenxiu.
  4. ↑ John R. McRae The Northern School and the Formation of Early Ch’an Buddhism. s. 65.

Bibliografia

  • John R. McRae: The Northern School and the formation of early Chʻan Buddhis. Honolulu: University of Hawaii Press, 1986. ISBN 0-8248-1056-2.

Media użyte na tej stronie