Sopot Festival 1964

IV Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1964
Informacje ogólne
Finał

12 sierpnia 1964

Półfinał(y)

6 sierpnia 1964

Miejsce

Opera Leśna

Zwycięska piosenka

 Grecja
Nandia Konstandopulu
Je te remercie, mon coeur

Liczba wejść

24

Goście specjalni

Nandia Konstandopulu, Karel Gott

Prowadzący

Elżbieta Czyżewska, Lucjan Kydryński

Dyrygent

Stefan Rachoń, Andrzej Kurylewicz

Informacje dodatkowe
Reżyser

Jerzy Gruza

Organizator

Pagart

◄19631965►

Sopot Festival 1964 – 4. edycja festiwalu muzycznego odbywającego się w Sopocie. Festiwal został zorganizowany w Operze Leśnej 6 sierpnia oraz 12-14 sierpnia 1964 roku przez Polską Agencję Artystyczną PAGART oraz Polskie Radio[1]. Konkurs prowadzili Elżbieta Czyżewska i Lucjan Kydryński. Zwyciężyła reprezentantka Grecji Nandia Konstandopulu.

Przebieg konkursu

W przeciwieństwie do poprzednich widowisk, festiwal sopocki w 1964 roku został zorganizowany w Operze Leśnej w Sopocie. Wydarzenie zostało podzielone na trzy dni koncertowe. Pierwszego dnia, tj. 12 sierpnia, rozegrano finał międzynarodowy; dzień później odbył się finał polski, a ostatniego dnia – koncert Piosenka nie zna granic. Cały festiwal został poprzedzony polskimi eliminacjami, które zorganizowano 6 sierpnia. Podczas wszystkich czterech koncertów zagrały dwie orkiestry Polskiego Radia: Symfoniczna pod dyrekcją Stefana Rachonia oraz Jazzowa pod dyrekcją Andrzeja Kurylewicza, w trakcie widowiska zaprezentował się także zespół Czerwono-Czarni[1].

Sędziowie przyznali nagrody w dwóch kategoriach Nagroda za dzieło i Nagroda za interpretację[2]. Nandia Konstandopulu za wykonanie utworu „Je te remercie, mon coeur”, otrzymała łącznie 214 punktów. W trakcie widowiska wręczone zostały także takie wyróżnienia, jak Nagroda ZAKR oraz Nagroda Światowej Federacji Młodzieży Demokratycznej[2][3].

Wyniki

Półfinał (eliminacje polskie)

Polskie eliminacje do festiwalu odbyły się 6 sierpnia 1964 roku, wystąpiło wówczas szesnastu polskich wykonawców[4]. Wyróżnienie zdobyli zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategorii Nagroda za dzieło[2]. Pierwszą nagrodę odebrała Anna German za utwór „Tańczące Eurydyki” autorstwa Ewy Rzemienieckiej, Aleksandra Wojciechowskiego i Katarzyny Gärtner[2].

JęzykWykonawcaTytułMiejscePunkty
1polskiWitold Antkowiak„Czy pamiętasz ten dom”
„To właśnie ty, tylko ty”
2polskiBronisława Baranowska„Dziewczyna WOP-isty”316
„Kirasjerzy”
3polskiMichaj Burano„Syg-Sygedyr”
4polskiEwa Demarczyk„Grande valse brillante”220
5polskiFryderyka Elkana„Piosenka przedmieścia”
„Znad białych wydm”
6polskiAnna GermanTańczące Eurydyki124
7polskiMarian Kawski„Spóźniony zmierzch”
8polskiKrystyna Konarska„Nie ma już mojej miłości”
9polskiMarta Kotowska„Nie twoje kroki”
10polskiMira Kubasińska„Powtarzaj mi”
11polskiHalina Kunicka„Chłopcy z obcych mórz”
„Przyjdzie na to czas”
12polskiRegina Pisarek„Nie powinnam wierzyć”
13polskiKatarzyna SobczykO mnie się nie martw
„Ona ma dwadzieścia lat”
14polskiKarin StanekAutostop
15polskiJadwiga Strzelecka„Z kim tak ci będzie źle jak ze mną?”
16polskiTadeusz Woźniakowski„Ballada bieszczadzka”
„Drugi brzeg”

Finał międzynarodowy

Finał międzynarodowy odbył się 12 sierpnia 1964 roku, wystąpili w nim wówczas reprezentanci dwudziestu trzech krajów[4]. Wyróżnienie zdobyli zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategorii Nagroda za dzieło[2]. Pierwszą nagrodę odebrała reprezentantka Grecji Nandia Konstandopulu za utwór „Je te remercie mon coeur”, który napisała we współpracy z Takisem Morakisem[2].

KrajJęzykWykonawcaTytułMiejscePunkty
1 MeksykhiszpańskiAlejandro Alagara„Que bonita es mi tierra”215
2 WłochywłoskiElsa Bertuzzi„O mio signore”1623
3 MonakofrancuskiFrida Boccara„Je suis venu de loin”1329
4 BelgianiderlandzkiLily Castel„Sinds je wegging”1237
5 Wielka BrytaniaangielskiJohnny Christian„Blind Corner”2012
6 GrecjafrancuskiNandia Konstandopulu„Je te remercie, mon coeur”1214
7 RumuniarumuńskiConstantin Draghici„Esti dragoste meo”1138
8 DominikanahiszpańskiAlvarah Gomez„Saona”1721
9 PolskapolskiAnna GermanTańczące Eurydyki3140
10 CzechosłowacjafrancuskiKarel Gott„Monsieur Gaugin”943
11 FinlandiafińskiLaila Halme„Sadun Sininen”1915
12 Jugosławiaserbsko-chorwackiDušan Jakšić„Ostisla sa lastama”1042
13 KanadaangielskiPauline Julien„Jack Monloy”2176
14 ZSRRrosyjskiIosif Kobzon„Plit Borna”554
15 RFNniemieckiRene Kollo„Wie von Wind werweht”649
16 NorwegianorweskiBärbel Luni„Naer det var egjen”1525
17 BułgariafrancuskiMargaretta Nikołowa„Nous sommes de nouveau amoureux”1426
18 AustrianiemieckiRoland Pitt„Cartagena”748
19 NRDniemieckiJessy Rameik„Lied vom Abschied”844
20 HolandianiderlandzkiShirley„Draam an zee”1426
21 SzwajcariafrancuskiAnne Sylvestre„T'en souviens tu, la Seine ?”466
22 Stany ZjednoczoneangielskiJoan Toliver„Flowers”1915
23 IzraelhebrajskiYaffa Yarkoni„Perach”1816

Tabela punktacyjna finału międzynarodowego

Głosy w finale
Suma punktówSzwajcariaPolskaFinlandiaBelgiaBułgariaRFNZwiązek Socjalistycznych Republik RadzieckichHolandiaRumuniaNRDKanadaWłochyGrecjaCzechyAustriaNorwegiaJugosławiaWęgryMonakoIzraelFrancja
Uczestnicy konkursu Meksyk532
 Włochy2351125
 Monako29212312
 Belgia3761226362
 Wielka Brytania1214115
 Grecja214101010101010101010101010121010101012101010
 Rumunia3854125156
 Dominikana21312546
 Polska1407127777777787877778777
 Czechosłowacja431625341246
 Finlandia15312
 Jugosławia424263721251
 Kanada176888888888812810888810888
 ZSRR54753124463424
 RFN49321125622565
 Norwegia25462112
 Bułgaria2612356
 Austria48452543121174
 NRD44251264112111323
 Holandia26612251
 Szwajcaria661246447666542
 Stany Zjednoczone1523433
 Izrael163121
Kraje w tabeli są uporządkowane w kolejności występowania.

Finał polski

Finał polski odbył się 13 sierpnia 1964 roku, wystąpili w nim wówczas reprezentanci dwudziestu trzech krajów[4]. Wyróżnienie zdobyli zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategorii Nagroda za interpretację[2]. Pierwszą nagrodę odebrała reprezentant Meksyku Alejandro Algara za wykonanie utworu „Złota przystań” autorstwa Romualda Żylińskiego i Jadwigi Dumnickiej po przetłumaczeniu przez Miguela Pousa[2].

KrajJęzykWykonawcaTytułMiejscePunkty
1 MeksykpolskiAlejandro AlagaraZłota przystań124
2 WłochypolskiElsa Bertuzzi„Dobra jest noc”
3 MonakopolskiFrida Boccara„Odejdź smutku”78
4 KubapolskiEsther Borja„Nim przyjdzie sen”
5 BelgiapolskiLily Castel„Deszczowy koncert”220
6 Wielka BrytaniapolskiJohnny Christian„Bez ciebie mi źle”316
7 GrecjapolskiNandia Konstandopulu„To nie ja”414
8 RumuniapolskiConstantin Draghici„Śnimy się sobie co noc”
9 DominikanapolskiAlvarah Gomez„Szesnaście lat”
10 CzechosłowacjapolskiKarel Gott„Kot Teofil”316
11 FinlandiapolskiLaila Halme„Piosenka prawdę ci powie”
12 JugosławiapolskiDušan Jakšić„To nie ja”
13 KanadapolskiPauline Julien„Ożeń się Johnny”512
14 ZSRRpolskiIosif Kobzon„To nie ja”86
15 RFNpolskiRene Kollo„Jutro będzie dobry dzień”
16 NorwegiapolskiBärbel Luni„Baloniki”
17 BułgariapolskiMargaretta Nikołowa„Wszystko się liczy od ciebie”316
18 AustriapolskiRoland Pitt„Baloniki”
19 NRDpolskiJessy Rameik„Jak ty nic nie rozumiesz”
20 HolandiapolskiShirley„Czy ta pani tańczy twista?”610
21 SzwajcariapolskiAnne Sylvestre„Kochankowie z ulicy Kamiennej”610
22 Stany ZjednoczonepolskiJoan Toliver„Odejdź smutku”220
23 IzraelpolskiYaffa Yarkoni„Zwykła rzecz”

Koncert Piosenka nie zna granic

  • Meksyk Alejandro Alagara – „What Kind of Fool Am I” (A. Newley, R. Bricusse)
  • PolskaBronisława Baranowska – „Kirasjerzy” (T. Dobrzański, T. Śliwiak)
  • Włochy Elsa Bertuzzi – „Finche sara sara” (N. Ravasini, G. Calabresse)
  • Monako Frida Boccara – „Moon P”. Gosser, H. Lorenc)
  • Kuba Esther Borja – „Amada sombra” (U. Montiel, U. Montiel)
  • Belgia Lily Castel – „Love For Sale” (C. Porter, B. Coureyr)
  • Anglia Johnny Christian – „Teach Me Tonight” (S. Zahn, G. de Paul)
  • Grecja Nandia Konstandopulu – „Ou allez-vous monsieur” (T. Morakis, N. Konstantopulu)
  • Rumunia Constantin Draghici – „Amour, mon amour my love” (G. Malgoni - Pinchi, B. Fallesi)
  • Czechosłowacja Karel Gott – „Old Lucky Sun” (D. Gilespie, Smith)
  • Finlandia Laila Halme – „Whisper Not” (B. Golson, N. Johansson)
  • Dusan Jaksić – „Amico” (Hilliard, D. Bachrach)
  • Kanada Pauline Julien – „Chanson de Barbara” (K. Veil, B. Brecht)
  • Josif Kobzon – „Dziewuszki tancujut na pałubie” (A. Pachmutowa, S. Griebiennikow - N. Dobronrawow)
  • Rene Kollo – „Ebb Tide” (R. Maxwell, T. Robbins)
  • Norwegia Bärbel Luni – „Goody Goody” (M. Malneck, I. Mercer)
  • Bułgaria Margaretta Nicolova – „Piesnia o arlekinie” (Ziro)
  • Austria Roland Pitt – „Blumenfest in Taormina” (O. Barsan - O. Toldi, L. Parthe)
  • Jessy Rameik – „Das Lied von den Rosen und Träumen” (W. Schöne, J. Hamburger)
  • Holandia Shirley – „Bitte geh” (G. Mira)
  • Polska Katarzyna Sobczyk – „Biedroneczki są w kropeczki” (A. Markiewicz - A. Feill, A. Tur)
  • Szwajcaria Anne Sylvestre – „La femme du vent” (A. Sylvestre, A. Sylvestre)

Jury

Przypisy

  1. a b Sopot Festival 1964 (pol.). www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)].
  2. a b c d e f g h Nagrody Sopot Festival '64 (pol.). www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-04)].
  3. Jury Sopot Festival '64 (pol.). www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)].
  4. a b c Uczestnicy Sopot Festival '64 (pol.). www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-04)].

Media użyte na tej stronie

Flag of the Dominican Republic.svg
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
SFZSRR.svg
Autor: Miloszk22, Licencja: CC BY-SA 4.0
Nazwa kraju dla tabel w języku polskim w hasłach.
SFKanada.svg
Autor: Miloszk22, Licencja: CC BY-SA 4.0
Nazwa kraju dla tabel w języku polskim w hasłach.