Sopwith Dolphin

Sopwith 5F.1 Dolphin
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo Wielka Brytania
ProducentSopwith Aviation Company
Typsamolot myśliwski
Konstrukcjamieszana
Załoga1
Historia
Data oblotu23 maja 1917
Wycofanie ze służby1919 (Wlk. Brytania)
1921 (Polska)
Dane techniczne
Napędsilnik tłokowy, 8-cylindrowy, rzędowy w układzie V, Hispano-Suiza 8F
Moc200 KM
Wymiary
Rozpiętość9,90 m
Długość6,78 m
Wysokość2,60 m
Powierzchnia nośna24,5 m²
Masa
Własna665 kg
Użyteczna243 kg
Startowa908 kg
Osiągi
Prędkość maks.190 km/h na wysokości
3000 m
Pułap5800 m
Zasięg350 km
Długotrwałość lotu2 godz.
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 km Vickers kal. 7,7 mm
+ (w niektórych egzemplarzach)
1-2 km Lewis kal. 7,7 mm na montażu Fostera
Użytkownicy
Wielka Brytania, Polska, Ukraina
Rzuty
Rzuty samolotu

Sopwith 5F.1 Dolphinbrytyjski jednomiejscowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej.

Historia

Projekt nowego myśliwca firmy Sopwith Aviation Company, zakładał użycie silnika rzędowego i poprawę osiągów maszyny. Miał być to krok na przód w porównaniu z budowanymi do tej pory samolotami z silnikami rotacyjnymi. Zakładano także uzyskanie, przez pilota, możliwie najlepszej widoczności w górnej półsferze, a zwłaszcza z kierunku do przodu. W tym celu górny płat został umieszczony bardzo nisko, niemal na grzbiecie kadłuba. Zamiast baldachimu zastosowano ramę z rur stalowych, otaczających kabinę pilota. Duże zbliżenie płatów, spowodowała konieczność znacznego przesunięcia dolnego płata do przodu.

Nowy samolot oblatano w maju 1917 roku. Produkcję uruchomiono w lipcu. Wyprodukowano w sumie 1352 egz.

Służba

Samoloty Dolphin zaczęły trafiać do jednostek jesienią 1917 roku. Używano ich w obronie Wielkiej Brytanii oraz na Froncie Zachodnim. W służbie RAF, pozostawały do połowy 1919 roku.

W jednostkach odnoszono się do nich z rezerwą. Krytykowano długi czas uruchamiania silnika. Wadą była konstrukcja kabiny pilota. Trudno było mu się z niej wydostać w sytuacji awaryjnej. W razie kapotażu, pilot był narażony na uderzenie głową o ziemię

Użycie w lotnictwie polskim

10 samolotów tego typu trafiło w 1920 roku do Polski, jako dar rządu Wielkiej Brytanii. Samoloty przybyły drogą morską do Gdańska w kwietniu (pierwsze 6 sztuk) i w maju 1920 roku. Pierwotnie pierwszą partię 6 samolotów skierowano do Lwowa (III Ruchomy Park Lotniczy). Samoloty te miały złą opinię jako niebezpieczne dla pilota. Na początku lipca odesłano je do Warszawy. W 6 samolotów Dolphin wyposażono 19 em, która broniła Warszawy w czasie bitwy warszawskiej w sierpniu 1920 roku. Pozostałe cztery stanowiły rezerwę.

Podczas bitwy warszawskiej utracono dwa samoloty: 8 sierpnia w czasie lotu bojowego zestrzelony został ppor. Zbigniew Bieniawski, 14 sierpnia trafiony został samolot pchor. pil. Eugeniusza Guttmajera, który w czasie lądowania skapotował. Wiele samolotów zostało uszkodzonych w wyniku awarii synchronizatorów karabinów maszynowych. Pod koniec sierpnia 1920 sprawny był tylko 1 samolot. Po wyremontowaniu dwa Sopwith 5F1 przekazano w październiku 1920 roku I Zaporoskiej Eskadrze Ukraińskiej, a jeden był samolotem dyspozycyjnym (CWL 21.10) Szefa Lotnictwa Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego. Dolphiny wycofano ze służby w 1921 roku[1].

Przypisy

  1. Tomasz Jan Kopański, Samoloty brytyjskie w lotnictwie polskim 1918-1930, Warszawa: Bellona, 2001, s. 41-46, ISBN 83-11-09315-6, OCLC 316548641.

Media użyte na tej stronie

Roundel of Poland (1918-1921).svg
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Sopwith 5.F.1 Dolphin dwg.jpg
Sopwith 5.F.1 Dolphin rigging drawing