Sorana Cîrstea

Sorana Mihaela Cîrstea

Państwo	Rumunia
Data i miejsce urodzenia	7 kwietnia 1990 Bukareszt
Wzrost	176 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2006
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Adrian Cruciat
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2 WTA, 9 ITF
Najwyżej w rankingu	21 (12 sierpnia 2013)
Australian Open	4R (2017, 2022)
Roland Garros	QF (2009)
Wimbledon	3R (2009, 2012, 2017, 2021)
US Open	3R (2009, 2019, 2020)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	5 WTA, 9 ITF
Najwyżej w rankingu	35 (9 marca 2009)
Australian Open	3R (2018)
Roland Garros	3R (2008, 2018)
Wimbledon	3R (2011)
US Open	3R (2009, 2017)

Sorana Mihaela Cîrstea (wym. [soˈrana ˈkɨrste̯a]; ur. 7 kwietnia 1990 w Bukareszcie) – rumuńska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.

Kariera tenisowa

Status profesjonalny uzyskała w 2006 roku. Przez pierwsze dwa lata kariery grała tylko w turniejach ITF. Zwyciężała w nich trzy razy. W WTA Tour zadebiutowała w sierpniu 2006 roku na kortach w Sztokholmie. Przebijając się przez eliminacje doszła do pierwszej rundy (w trzeciej rundzie kwalifikacji pokonała Agnieszkę Radwańską). W kolejnym starcie w turnieju WTA w Zurychu przegrała w pierwszej rundzie eliminacji. Sezon 2006 zakończyła na 348. miejscu.

W 2007 rozpoczęła od startów w turniejach niższej rangi. Dzięki dzikiej karcie wystąpiła w eliminacjach do turnieju w Budapeszcie. Doszła tam do finału pokonując m.in. Martinę Müller i Eleni Daniilidu. W decydującym meczu przegrała z Giselą Dulko. Po tym turnieju awansowała na 169. miejsce – wówczas najwyższe w karierze. W maju 2008 w marokańskim Fez zdobyła pierwszy w karierze tytuł WTA, wygrywając debla w parze z Anastasiją Pawluczenkową.

Na przełomie września i października 2008 grając w turnieju IV kategorii WTA Tour w stolicy Uzbekistanu Taszkencie i będąc rozstawioną z nr 3 wygrała swój pierwszy turniej w grze pojedynczej. Osiemnastoletnia wówczas Rumunka pokonała w finale Niemkę Sabine Lisicki 2:6, 6:4, 7:6(4). Sezon 2008 zakończyła na 37. miejscu w rankingu.

W 2009 doszła do ćwierćfinału French Open, pokonując między innymi Caroline Wozniacki (z którą występowała wtedy w deblu) i Jelenę Janković. W meczu o półfinał przegrała z Samanthą Stosur 6:1, 6:3. Kolejny sukces odniosła w turnieju kategorii Premier w Los Angeles, gdzie doszła do półfinału, w którym ponownie została pokonana przez Stosur, po drodze eliminując Caroline Wozniacki i Agnieszkę Radwańską. Po kolejnym turnieju w Cincinnati awansowała na wówczas najwyższe w karierze 23. miejsce w rankingu singlowym WTA.

Sezon 2012 zakończyła na 27. miejscu w rankingu, osiągając między innymi półfinał turnieju w Stanford.

W sierpniu 2013 odniosła największy sukces w karierze, dochodząc do finału turnieju w Toronto. Po drodze pokonała dwie byłe liderki rankingu WTA – Caroline Wozniacki i Jelenę Janković – oraz dwie triumfatorki turniejów wielkoszlemowych – Petrę Kvitovą i Li Na. W meczu o mistrzostwo uległa wynikiem 2:6, 0:6 Serenie Williams. Ten wynik pozwolił jej awansować na najwyższe w karierze 21. miejsce w rankingu.

Pod koniec 2014 roku Cîrstea w parze z Andreją Klepač osiągnęły finał zawodów w Tiencinie, w którym uległy wynikiem 7:6(7), 2:6, 8–10 Ałłie Kudriawcewej i Anastasiji Rodionowej. W 2017 roku Cîrstea dotarła do 4 rundy w Melbourne eliminując po drodze Irinę Chromaczową 6:2, 6:1, Carlę Suárez Navarro rozstawioną z nr. 10 wynikiem 7:6(1), 6:3 i Alison Riske 6:2, 7:6(2), następnie uległa Garbiñe Muguruzie rozstawionej z nr. 7 wynikiem 2:6, 3:6.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Finały turniejów WTA

Gra pojedyncza 6 (2–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	29 kwietnia 2007	Budapeszt	Ceglana	Gisela Dulko	7:6(2), 2:6, 2:6
Zwyciężczyni	1.	5 października 2008	Taszkent	Twarda	Sabine Lisicki	2:6, 6:4, 7:6(4)
Finalistka	2.	11 sierpnia 2013	Toronto	Twarda	Serena Williams	2:6, 0:6
Finalistka	3.	28 września 2019	Taszkent	Twarda	Alison Van Uytvanck	2:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni	2.	25 kwietnia 2021	Stambuł	Ceglana	Elise Mertens	6:1, 7:6(3)
Finalistka	4.	29 maja 2021	Strasburg	Ceglana	Barbora Krejčíková	3:6, 3:6

Gra podwójna 10 (5–5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	4 maja 2008	Fez	Ceglana	Anastasija Pawluczenkowa	Alisa Klejbanowa Jekatierina Makarowa	6:2, 6:2
Finalistka	1.	23 sierpnia 2008	New Haven	Twarda	Monica Niculescu	Květa Peschke Lisa Raymond	6:2, 5:7, 7–10
Zwyciężczyni	2.	26 października 2008	Luksemburg	Twarda (hala)	Marina Erakovic	Wiera Duszewina Marija Korytcewa	2:6, 6:3, 10–8
Finalistka	2.	19 kwietnia 2009	Barcelona	Ceglana	Andreja Klepač	Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez	6:3, 2:6, 8–10
Finalistka	3.	2 maja 2009	Fez	Ceglana	Marija Kirilenko	Alisa Klejbanowa Jekatierina Makarowa	3:6, 6:2, 8–10
Zwyciężczyni	3.	8 maja 2010	Estoril	Ceglana	Anabel Medina Garrigues	Witalija Djaczenko Aurélie Védy	6:1, 7:5
Finalistka	4.	11 lipca 2010	Budapeszt	Ceglana	Anabel Medina Garrigues	Timea Bacsinszky Tathiana Garbin	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	4.	27 sierpnia 2011	Dallas	Twarda	Alberta Brianti	Alizé Cornet Pauline Parmentier	7:5, 6:3
Finalistka	5.	12 października 2014	Tiencin	Twarda	Andreja Klepač	Ałła Kudriawcewa Anastasija Rodionowa	7:6(7), 2:6, 8–10
Zwyciężczyni	5.	14 kwietnia 2019	Lugano	Ceglana	Andreea Mitu	Wieronika Kudiermietowa Galina Woskobojewa	1:6, 6:2, 10-8

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2007	French Open	Ceglana	Alexa Glatch	Ksienija Mileuska Urszula Radwańska	1:6, 4:6

Bibliografia

• Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2021-04-25]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2021-04-25]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2021-04-25]  (ang.).