Sosene Anesi

Sosene Anesi

Pełne imię i nazwisko	Sosene Raymond Anesi
Pseudonim	Sos
Data i miejsce urodzenia	3 czerwca 1981 Apia
Wzrost	187 cm
Masa ciała	90 kg
Rugby union
Pozycja	skrzydłowy, obrońca
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 2003–2010 Waikato 91 (165) 2005–2009 Chiefs 41 (60) 2010–2011 Waratahs 21 (15) 2010 Easts 2011 Hunters Hill RUFC 2011–2012 NTT Shining Arcs 9 (10) 2013 Parramatta Two Blues 8 (15) 2013– RCM Timișoara 8 (0)
Reprezentacja narodowa
rugby union
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 2005  Nowa Zelandia 1 (0) 2005–2006 Junior All Blacks
rugby 7
Lata Reprezentacja Turn. (Pkt.) 1999–2000  Samoa 2004–2006  Nowa Zelandia
Kariera trenerska
Lata Zespół 2014– RCM Timișoara
Dorobek medalowy Igrzyska Wspólnoty Narodów złoto Melbourne 2006 IRB Sevens World Series 1. miejsce 2003/2004

Sosene Anesi (ur. 3 czerwca 1981 w Apii) – rugbysta samoańskiego pochodzenia występujący w formacji ataku, reprezentant Nowej Zelandii zarówno w wersji piętnasto-, jak i siedmioosobowej, złoty medalista Igrzysk Wspólnoty Narodów 2006 i triumfator IRB Sevens World Series w sezonie 2003/2004, trener.

Młodość

Urodzony na Samoa Anesi przybył do Nowej Zelandii na ostatni rok nauki otrzymawszy stypendium sportowe w St John’s College w Hamilton. Rodzina – prócz Sosene licząca jeszcze czworo braci i dwie siostry – skłaniała się ku tenisowi i lekkoatletyce i w tych dyscyplinach rozpoczął swą sportową karierę. Zwyciężył w tenisowych mistrzostwach regionu Waikato, a jego najlepszy wynik w biegu na 100 metrów wynosił 10,6 s. W rugby zaczął grać w wieku siedemnastu lat, jego szybkość zwróciła uwagę trenerów rugby 7, następnie zwrócił się ku rugby piętnastoosobowemu. W roku 2001 doznał poważnej kontuzji kolana, które wymagało rekonstrukcji. Po powrocie do gry pod koniec tego roku, to samo przydarzyło się z drugim kolanem. Przechodząc rehabilitację opuścił dwa sezony, a pomimo obaw powrócił jednak do dawnej szybkości^[1][2][3].

Kariera klubowa

Reprezentował region Waikato w kategoriach juniorskich^[2][4], zaś w zespole seniorskim występował od 2003 roku^[5]. Kamieniami milowymi były mecze numer 50^[6] i 75^[7], a łącznie wystąpił w 91 spotkaniach^[8]. Największym sukcesem w tym okresie był triumf w rozgrywkach National Provincial Championship w 2006^[9], zaś indywidualnie w tym samym roku Anesi otrzymał wyróżnienie dla najlepszego zawodnika regionu^[4], zwyciężył także w klasyfikacji przyłożeń w sezonie 2004^[10]. Z zespołem rugby 7 wziął też udział w New Zealand National Rugby Sevens Tournament 2004^[11][12].

Od roku 2004 trenował z zespołem Chiefs^[13], pełny kontrakt otrzymując rok później^[14] i w rozgrywkach Super 12 zadebiutował w pierwszej kolejce tego sezonu w meczu z Waratahs^[15]. W 2007 roku miał pięć miesięcy przerwy w grze, bowiem doznał złamania dwóch kręgów szyjnych^[3][16][17]. W ostatnim sezonie gry dla Chiefs dotarł do finału ligi, gdzie jego zespół wysoko uległ południowoafrykańskim Bulls^[18], a jego część opuścił ze względu na kontuzję ramienia^[10].

Mając problemy z przebiciem się do pierwszego składu Chiefs, gdzie jego konkurencję na pozycjach skrzydłowego i obrońcy stanowili tacy zawodnicy jak Mils Muliaina, Sitiveni Sivivatu i Lelia Masaga, podpisał kontrakt z Waratahs, zastępując zwolnionego Lote Tuqiriego ^[19][20]. W zakończonej na półfinale kampanii w 2010 roku zagrał w dwunastu spotkaniach, dopóki nie doznał kontuzji w meczu ze swoją byłą drużyną^[21][22]. Choć w trakcie sezonu stracił miejsce w wyjściowej piętnastce na rzecz Kurtleya Beale'a, przedłużono z nim kontrakt o kolejny rok^[23]. Zagrał wówczas w dziewięciu spotkaniach^[24], łącznie zatem w barwach Waratahs w ciągu dwóch sezonów zagrał dwudziestojednokrotnie zdobywając trzy przyłożenia^[25]. W tym czasie na poziomie klubowym związany był z Easts^[26], wystąpił także dla Hunters Hill RUFC^[27][28][29]. W 2010 roku dodatkowo powrócił do Waikato na rozgrywki ITM Cup 2010^[30].

W sezonie 2011/12 reprezentował japoński NTT Shining Arcs^[31][32]. Po powrocie do Australii grał w klubie Parramatta Two Blues początkowo w zespole rezerw^[33][34], a następnie jako kapitan pierwszej drużyny^[35][36][37]. W lipcu 2013 roku związał się z RCM Timișoara zostając pierwszym reprezentantem Nowej Zelandii zakontraktowanym przez rumuński klub^[38][39] i już w pierwszym sezonie gry zdobył z zespołem mistrzostwo kraju^[40].

Kariera reprezentacyjna

W sezonie 1999/2000 występował w samoańskiej kadrze rugby 7^[41][42][43]. Alama Ieremia namówił go jednak do odrzucenia powołań od Samoańczyków w perspektywie Pucharu Świata 2003, by skupić się na zostaniu jednym z All Blacks^[1].

Pierwszym krokiem w tym kierunku były występy w reprezentacji rugby 7. Walnie przyczynił się do triumfu Nowozelandczyków w sezonie 2003/2004 w sześciu turniejach zdobywając trzydzieści cztery przyłożenia^[44][45][10]. Pod nieobecność Rico Geara, Leona MacDonalda i Joe Rokocoko znalazł się w składzie All Blacks na początku sezonu 2005. Wszedł z ławki rezerwowych w wysoko wygranym meczu z Fidżi i był to jego jedyny występ w nowozelandzkiej reprezentacji^[46][10][3]. Również w 2005 roku wyjechał z Junior All Blacks na trzymeczowe tournée do Australii^[47], a w kolejnym roku zagrał z tym zespołem w Pucharze Narodów Pacyfiku^[48].

W 2006 roku Gordon Tietjens ponownie powołał go do kadry rugby 7 i wziął z nią udział w zakończonym triumfem turnieju na Igrzyskach Wspólnoty Narodów, podczas którego zdobył pięć przyłożeń^{[10][49][50][51]}. Znajdował się w szerokim składzie przygotowującym się do Pucharu Świata 2009^[52], z walki o miejsce na ten turniej wyeliminowała go jednak kontuzja^[53][54].

W 2008 roku wystąpił w barwach Barbarians przeciwko Irlandii^[55][56].

Kariera trenerska

W sierpniu 2014 roku został asystentem szkoleniowca RCM Timișoara^[57], część spotkań prowadził także jako pierwszy trener^[58], a zespół zdobył Puchar Rumunii w Rugby Union Mężczyzn 2014^[59][60].

Przypisy

Bibliografia

• Sosene Anesi @ espnscrum.com. espnscrum.com. [dostęp 2015-03-29]. (ang.).
• Sosene Anesi @ super-liga.ro. super-liga.ro. [dostęp 2015-03-29]. (rum.).
• Sosene Anesi @ itsrugby.co.uk. itsrugby.co.uk. [dostęp 2015-03-29]. (ang.).