Sowieck

Sowieck
Советск
Ilustracja
Most królowej Luizy w Sowiecku
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Rosja

Obwód

 kaliningradzki

Burmistrz

Nikołaj Woiszczew

Powierzchnia

44,4 km²

Populacja (2020)
• liczba ludności
• gęstość


38 963
928,2 os./km²

Nr kierunkowy

+7 (40161)

Kod pocztowy

238750

Tablice rejestracyjne

39

Położenie na mapie obwodu kaliningradzkiego
Mapa konturowa obwodu kaliningradzkiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Sowieck”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Sowieck”
Ziemia55°04′N 21°53′E/55,066667 21,883333
Strona internetowa
Portal Rosja

Sowieck, Tylża[1] (ros. Советск, Sowietsk; hist. niem. Tilsit) – miasto w Rosji, w obwodzie kaliningradzkim, w miejskim okręgu Sowieck, położone u ujścia rzeki Tylży do Niemna, przy granicy z Litwą. W 2020 roku liczyło ok. 39 tys. mieszkańców[2].

Tradycyjna nazwa miejscowości (Tylża) pochodzi z języka pruskiego. W 1807 roku zawarto tam pokój w Tylży.

Historia

Od przynajmniej 1365 roku u zbiegu rzek Tylży i Niemna istniała warownia krzyżacka. W latach 1406–1409 Krzyżacy wznieśli na jej miejscu zamek. Wokół zamku powstała osada, która z czasem zyskała na znaczeniu i w roku 1552 Albrecht Hohenzollern nadał jej prawa miejskie. Miasto ucierpiało w wyniku zarazy w 1709 r. W czasie wojny siedmioletniej miasto było okupowane przez Rosję.

Stary herb Tylży

W 1807 podczas wojen napoleońskich Tylża była miejscem podpisania traktatów pokojowych między Francją, Rosją i Prusami, które m.in. zadecydowały o utworzeniu Księstwa Warszawskiego. W XIX wieku rozpoczął się rozwój gospodarczy miasta, które było ważnym ośrodkiem przemysłu drzewnego, a także zasłynęło z produkcji sera tylżyckiego. W 1832 roku otwarto drogę do Królewca, w 1853 drogę do Kłajpedy, w 1865 linię kolejową do Królewca, a w 1875 do Kłajpedy. Miasto było ośrodkiem kultury litewskiej – mniejszość litewska stanowiła około 50% mieszkańców okolicznych ziem.

W czasie I wojny światowej 26 sierpnia 1914 r. miasto zostało zajęte przez Rosjan, ale w odróżnieniu od innych miast regionu nie poniosło większych szkód. Tylża została odbita 12 września 1914. Podczas drugiej inwazji na Prusy Wschodnie w latach 1914–1915 Rosjanie na północnym brzegu rzeki Niemen zbliżyli się do miasta, które było chronione tylko przez słabe wojska Landwehry.

Po zakończeniu wojny negatywny wpływ na gospodarkę miasta miało przyłączenie (w 1923 roku) okręgu Kłajpedy do Litwy oraz utrata obszaru miejskiego na północnym brzegu Niemna z około 10 000 mieszkańców, wodociągami miejskimi i młynami do cięcia drewna. W latach międzywojennych w mieście znajdowała się celulozownia, która zatrudniała około 1650 pracowników, fabryka drożdży, fabryki skór, kilka fabryk maszyn, sklepy eksportowe, browary piwne, fabryki tytoniu i zakład produkujący korek. Powstał także nowy obszar przemysłowy na zachód od nowej stacji towarowej, został on otwarty dzięki budowie 6 km długości Hindenburg-Chaussee[3]. W 1939 miasto liczyło 59 105 mieszkańców.

W czasie II wojny światowej od października 1944 miasto leżało na linii frontu biegnącego wzdłuż rzeki Niemen. W wyniku działań wojennych miasto zostało zniszczone w około 80% i zdobyte 20 stycznia 1945 przez oddziały 3 Frontu Białoruskiego. Do końca II wojny światowej po Tylży kursowały tramwaje.

Tramwaj w Tylży

Po wojnie miasto weszło w skład obwodu kaliningradzkiego ZSRR. W 1946 nazwę miasta zmieniono na Sowieck. W miejsce wysiedlonych Niemców sprowadzono głównie Rosjan znad Wołgi i Białorusinów. Obecnie Sowieck jest ważnym przejściem granicznym rosyjsko-litewskim, na trasie Kaliningrad–Petersburg. Na uwagę zasługuje secesyjna zabudowa starego miasta, teatr i graniczny most królowej Luizy. Z dawnych kościołów przetrwał tylko w zdeformowanym kształcie dawny kościół ewangelicko-reformowany z lat 1898–1900, gdzie w latach 1919–1936 pastorem był ks. Paul Arndt.

Zabytki

  • Fresk „Paw”
  • Most królowej Luizy

Transport

Kolej

Stacja Sowieck jest węzłem kolejowym. W Sowiecku zbiegają się linie kolejowe z Czerniachowska, Polesska i Kaliningradu, Niemna (linia usługowa, używana tylko do transportu produktów fabryki materiałów budowlanych, nie ma ruchu pasażerskiego) i Litwy (tylko ruch towarowy). Prowadzona jest komunikacja pasażerska z miastem Kaliningrad (raz dziennie).

Lotnictwo

W 1921 uruchomiono usługi lotnicze na trasie Gdańsk-Królewiec-Tylża-Kłajpeda, a w 1926 rozszerzono ją o trasę Berlin-Królewiec–Tylża–Rewel (obecnie Tallinn)–Leningrad i Berlin–Królewiec–Tylża–Moskwa. W 1946 roku zniesiono ruch lotniczy.

Tramwaje

Tramwaje funkcjonowały w Tylży w latach 1901–1944. Poruszały się po torach o rozstawie szyn 1000 mm i sieci składającej się z czterech tras:

  • Koltsevaya, 4,06 km – otwarta 26 lipca 1901 r.
  • Wasserwerk (Vodokachka) – Jakobsruh, 3,19 km – otwarta 15 grudnia 1901 r. (około 1910 r. zamknięto ruch między Wysoką Bramą a Parkiem Jakuba, szyny zostały usunięte w latach 30. XX wieku)
  • Hohestrasse – Splitter, 3,96 km – otwarta 15 grudnia 1901 (przedłużony do Waldfriedhof około 1913)
  • Kasernenstrasse – Kallkapen, 2,5 km – otwarta 15 grudnia 1901 (17 października 1937 r. zatrzymany ruch)
  • Po wybuchu wojny w 1939 r. otwarto nową linię, o długości 6,33 km od Engelsberg, nad Fletcherplatz (wcześniej Getreidemarkt) – Bahnhof – Stolbeck – Splitter – Waldfriedhof (cmentarz leśny).

Po sieci tramwajowej pozostała zajezdnia tramwajowa. W sierpniu 2012 r. na placu Lenina zainstalowano zabytkowy tramwaj sprowadzony z Petersburga[4].

Tramwaj – pomnik w Sowiecku.

Demografia

Ludność

Ludność[3][5]
RokLudność
180710 000
187020 000
188021 400
189034 539
191039 013
192550 834
193357 286
193959 105
19466 500
195931 941
196736 000
197038 456
197940 181
198941 881
200043 300
201041 705
201541 212
201640 984
201740 486
201839 752
201939 150
202038 963

Polacy w Tylży

W latach 1466–1657 Tylża stanowiła lenno Korony Królestwa Polskiego. Od 1675 prowadził w mieście działalność duchowny ewangelicki, Jan Herbinius. W 1735 w Tylży zmarł pisarz wielki litewski i kasztelan witebski, Jerzy Tyszkiewicz. W latach 1882–1894 w Tylży mieszkał Jan Karol Sembrzycki. Początkowo pracował jako aptekarz i pisywał artykuły do wielkopolskich gazet. Od 1883 redagował polskie pismo Mazur, drukowane w Ostródzie[6]. W 1914 proboszczem garnizonowym i referentem przy komendanturze pozafrontowej w Tylży został Edward Barkowski. W 1918 koło Tylży urodził się ksiądz i żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Franciszek Znaniecki. W 1940 Niemcy więzili w mieście m.in. hrabiego Alfreda Tyszkiewicza i Eugeniusza Dobaczewskiego.

Ludzie związani z miastem

Galeria

Miasta partnerskie

Zobacz też

Przypisy

  1. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 213. ISBN 978-83-254-2578-4.
  2. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года [dostęp 2021-03-15].
  3. a b Erich Köhrer, Max Worgitzki, Ostpreussen seine Entwicklung und seine Zukunft. Ein Sammelwerk unter Mitwirkung führender Persönlichkeiten Ostpreußens und mit besonderer Förderung des Oberpräsidiums, OCLC 252423430 [dostęp 2020-05-03].
  4. Исторический трамвай установили в центре Советска [фото], 40161.ru [dostęp 2020-05-03].
  5. kaliningrad.gks.ru.
  6. Historia Polski, rok 1883.

Bibliografia

  • Georg Dehio, Handbuch der Deutschen Kunstdenkmäler, neu bearb. von Ernst Gall, Deutschordensland Preussen, unter Mitw. von Bernhard Schmid und Grete Tiemann, München; Berlin, Deutscher Kunstverlag, 1952
  • Handbuch der historischen Stätten, Ost- und Westpreussen, hrsg. von Erich Weise, Stuttgart, Kröner, 1981, ISBN 3-520-31701-X (unveränd. Nachdr. d. 1. Aufl. 1966)
  • Carl von Lorck, Dome, Kirchen und Klöster in Ost- und Westpreussen. Nach alten Vorlagen, 2. unver. Aufl., Frankfurt am Main, Weidlich, 1982, ISBN 3-8035-1163-1.
  • Dehio-Handbuch der Kunstdenkmäler West- und Ostpreussen. Die ehemaligen Provinzen West- und Ostpreussen (Deutschordensland Preussen) mit Bütower und Lauenburger Land, bearb. von Michael Antoni, München; Berlin, Dt. Kunstverl., 1993, ISBN 3-422-03025-5.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Russia edcp location map.svg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.

EquiDistantConicProjection : Central parallel :

* N: 54.0° N

Central meridian :

* E: 100.0° E

Standard parallels:

* 1: 49.0° N
* 2: 59.0° N

Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
Kaliningrad Oblast Coat of Arms 2006.svg
Converted to SVG, traced in Inkscape by Gaz Davidson
MS-IV-12 tram in Sovetsk 2.jpg
(c) Gerodot777 z rosyjskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Трамвай-памятник МС-4 № 12 (бывший Петербургский 2601) на улице Победы в Советске
Трамвай1.jpg
тильзитский трамвай
Sovetsk2.png
Autor: kyselak, Licencja: CC BY-SA 3.0
Russische Föderation: Häuserzeile in Sovetsk
Церковь вознесения Христа.jpg
(c) Gerodot777, CC BY-SA 3.0
Церковь вознесения Христа, г. Советск, Калининградская обл
A church in Sovetsk (Tilsit) April 06.jpg
Autor: David Lisbona, Licencja: CC BY 2.0
A church in Sovetsk (Tilsit), Kaliningrad Oblast, Russia.
Bundesarchiv B 145 Bild-P001239, Tilsit.jpg
(c) Bundesarchiv, B 145 Bild-P001239 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Tilsit

(Ostgebiete des Deutschen Reiches unter fremder Verwaltung)
Marktplatz mit Rathaus. Im Vordergrund das Schenkendorff-Denkmal
Tilsit entstand im 15. und 16. Jahrhundert in Anlehnung an eine 1406 erbaute Ordensburg. Die preussisch-deutsche Geschichte ist mit diesem Namen eng verknüpft. Dorthin floh die preussische Königsfamilie vor Napoleon, wo Königin Luise mit ihm zusammentraf. 1807 wurde hier der Friede geschlossen.
Tilsit, an der Memel und der Eisenbahnlinie Insterburg-Memel gelegen, entwickelte sich zu einem ansehnlichen Umschlaghafen, hatte Maschinenbau und landwirtschaftliche Industrien (Tilsiter Käse).

Durch Abtrennung des Memel-Gebiets 1919 erlitt die Stadt schweren wirtschaftlichen Schaden. Seit 1945 steht die teilweise zerstörte Stadt unter sowjetrussischer Verwaltung.
Gerb Sovetsk.png
Autor: администрация СГО, Licencja: CC0
герб Советска
Flag of Sovetsk (Kaliningrad oblast).png
Flag of Sovetsk, Kaliningrad Region, Russia
Wappen von Tilsit.gif
Wappen von Tilsit