Spółgłoska boczna półotwarta z retrofleksją dźwięczna

Spółgłoska boczna półotwarta z retrofleksją
Numer IPA	156
ɭ
Jednostka znakowa	ɭ
Unikod	U+026d
UTF-8 (hex)	c9 ad
Inne systemy
X-SAMPA	l`
Kirshenbaum	l.
IPA Braille↗	⠲⠇
Przykład
informacje • pomoc
Obraz znaku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska boczna półotwarta z retrofleksją – rodzaj dźwięku spółgłoskowego. W systemie IPA i X-SAMPA oznaczana jest symbolem [ɭ].

Artykulacja

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ɭ]:

• powietrze jest wydychane z płuc – jest to spółgłoska płucna egresywna
• podniebienie miękkie i języczek blokują wejście do nosa – jest to spółgłoska ustna.
• czubek języka dotyka dziąseł – jest to spółgłoska dziąsłowa
• czubek języka przylega ściśle do dziąseł, ale wydychane powietrze przepływa po bokach języka – jest to spółgłoska boczna.
• powietrze przepływa przez jamę ustną bez turbulencji – jest to spółgłoska półotwarta
• czubek języka dotyka podniebienia twardego – jest to spółgłoska z retrofleksją
• więzadła głosowe drżą – jest to zasadniczo spółgłoska dźwięczna.

Warianty

Można wyróżnić zasadniczo dwa typy retrofleksji:

• artykulację apikalno-postalweolarną – koniuszek języka zostaje uniesiony ku górze i zbliża się (ew. styka) z obszarem tuż za dziąsłami,
• artykulację subapikalno-prepalatalną – przód języka wygina się ku górze i do tyłu, tak że spodnia część języka zbliża się (ew. styka) z początkowym odcinkiem podniebienia twardego.

Przykłady

• w języku marathi: कुळ [kuɭa], "klan"
• w języku szwedzkim: sorl [soːɭ], "pomruk"

Terminologia

Spółgłoska z retrofleksją to inaczej szczytowa lub cerebralna.