Spółgłoska boczna szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna

Spółgłoska boczna szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna
Numer IPA	148
ɬ
Jednostka znakowa	ɬ
Unikod	U+026c
UTF-8 (hex)	c9 ac
Inne systemy
X-SAMPA	K
Kirshenbaum	s<lat>
IPA Braille↗	⠦⠇
Przykład
informacje • pomoc
Obraz znaku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska boczna szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [ɬ], dość podobnym do symbolu [ɫ], używanego na oznaczenie tzw. ł aktorskiego.

Artykulacja

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ɬ]:

• modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji płucnej i egresji (spółgłoska płucna egresywna)
• tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, powietrze uchodzi przez jamę ustną (spółgłoska ustna)
• prąd powietrza w jamie ustnej przepływa po bokach języka
• język kontaktuje się z dziąsłami, tworząc szczelinę na tyle wąską, że masy powietrza wydychanego z płuc tworzą charakterystyczny szum, jest to spółgłoska szczelinowa.
• wiązadła głosowe nie drgają, spółgłoska ta jest bezdźwięczna.

W praktyce by wymówić tę spółgłoskę trzeba starać się wymówić [s], trzymając język w pozycji takiej jak przy [l].

Przykłady

• w języku awarskim: лъабго [ˈɬabgo] "trzy"
• w języku nawaho: ła' [ɬaʔ] "trochę"
• w języku nuxálk: lhm [ɬm] "stać"
• w języku walijskim: llaw [ɬaʊ] "ręka"
• w języku zulu: isihlahla [isiˈɬaːɬa] "drzewo"