Spółgłoska ejektywna

Spółgłoska ejektywna, dawniej abruptywna, rzadziej nazywana półdźwięczną – bezdźwięczna spółgłoska zwarta, szczelinowa lub zwarto-szczelinowa, przy której artykulacji powietrze wyrzucane jest przez gwałtowne uniesienie zamkniętej krtani, a nie poprzez wydech.

Daje to (jeżeli spółgłoska jest zwarta lub zwarto-szczelinowa) charakterystyczny efekt kliknięcia (lub rozerwania), a w przypadku spółgłoski szczelinowej krótszą, bardziej „napiętą” artykulację. Spółgłoski ejektywne pospolite są w językach kaukaskich, afroazjatyckich (np. w amharskim) i indiańskich (np. maja, na-dene, salisz i wakasz).

Zgodnie z kontrowersyjną teorią glottalną język praindoeuropejski nie dysponował spółgłoskami dźwięcznymi, lecz ejektywnymi.

Przykłady

Sposób artykulacji
Ze względu
na rodzaj przegrody
Ze względu na jamy
kanału głosowego
Ze względu na typ
artykulacji ustnej
Ze względu na mechanizm
przepływu powietrza