Spółgłoska szczelinowa nagłośniowa dźwięczna

Spółgłoska szczelinowa nagłośniowa dźwięczna

Numer IPA	174
ʢ
Jednostka znakowa	ʢ
Unikod	U+02a2
UTF-8 (hex)	ca a2
Inne systemy
X-SAMPA	<\
IPA Braille↗	⠔⠆
Przykład
informacje • pomoc
Obraz znaku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska szczelinowa nagłośniowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [ʢ]. Właściwie częstsza jest spółgłoska półotwarta nagłośniowa dźwięczna, którą można oznaczać symbolem [ʢ̞], kiedy niezbędne jest rozróżnienie. Żaden znany język naturalny nie traktuje tych dźwięków jak odrębne fonemy.

Artykulacja

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ʢ]:

• modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
• tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, powietrze uchodzi przez jamę ustną (spółgłoska ustna)
• prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej uchodzi wzdłuż środkowej linii języka (spółgłoska środkowa)
• jest to spółgłoska nagłośniowa – fałdy nalewkowo-nagłośniowe zbliżają się do nagłośni. Szczelina czasem staje się na tyle wąska, że masy powietrza wydychanego z płuc przechodząc przez nie tworzą charakterystyczny dla spółgłoski szczelinowej szum.
• wiązadła głosowe drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna

Przykłady

Głoska ta jest obca językom indoeuropejskim. Występuje w:

• pewnych dialektach języka arabskiego (Odpowiada standardowemu /ʕ/ lub /ʔˤ/)^[1]: تَعَشَّى [t̪ɑʢɑʃʃɐː] "jeść kolację"
• języku dargińskim

Przypisy